منيزيم يكي از فلزات قليايي خاكي است و يكي از فلزات موجود در پوسته‌ي زمين است، سفيد براق و نسباتا نرم، در هوا با نور درخشاني مي‌سوزد و به همين دليل در آتش‌بازي آز آن استفاده مي‌شود:
حرارت بالاي ايجاد شده باعث مي‌شود كه منيزيم مقداري با نيتروژن هوا واكنش دهد:
منيزيم در محيط‌هاي با مقدار فراوان دي‌اكسيد كربن هم مي‌سوزد:
در زمان هاي گذشته از منيزيم در حباب‌هاب فلش – براي توليد نور – در عكاسي استفاده مي‌شده كه امروزه منسوخ شده است.
در اين تصاوير شما سوختن نوار منيزيم را با چراغ بونزن مي‌بينيد.
- در هنگام سوختن منيزيم، مقداري نور ماوراء‌بنفش توليد مي‌شود، بنابراين از نگاه كردن مستقيم به آن خودداري كنيد.
- در هنگام سوختن منيزيم دما بسيار بالا است، از لمس كردن آن يا ارتباط آن با مواد آتش‌گير خودداري كنيد.
- به دليل اشتعال منيزيم با دي‌اكسيد كربن از خاموش كردن آتش آن با كپسول آتش‌نشاني كربن دي‌اكسيد خودداري كنيد.