كلمه‌ي آلبدو (Albedo) در لاتين به معناي سفيد است. و عموماً براي ضريب بازتاب متوسط كُل يك جسم به كار مي‌رود. مثلاً نسبت بازتاب زمين 0.39 بوده و همين روي دماي تعادل زمين تأثير دارد. اثر گُل‌خانه‌اي كه از محبوس شدن پرتو فروسرخ به‌وجود مي‌آيد، نسبت بازتاب زمين را كم كرده و باعث گرمايش زمين (زنگ تفريح شمارهي 78) مي‌شود.
نسبت بازتاب يك جسم روشنايي ظاهري آن موقع بازتاب نور است. مثلاً سيارات با نور بازتابيده از نور خورشيد ديده مي‌شوند. اين روشنايي به مقدار نور رسيده از خورشيد و نسبت بازتاب‌شان دارد. عطارد بيش‌ترين نور را از خورشيد دريافت مي‌كند ولي نسبت بازتاب آن فقط 0.1 است (چرا؟) بنابراين به اندازه‌ي كافي روشن نيست كه نسبت بازتاب بالاتري داشته باشد.
دو پاتر و ليژو خاطر نشان مي‌كنند كه در زبان تخصصي فرقي بين بازتاب بوند (اخترشناس آمريكايي) و بازتاب هندسي وجود دارد. اعدادي كه نوشتيم نسبت بازتاب‌هاي هندسي هستند. بازتاب هندسي ميزان تابش بازتابي از سطح تختي است كه بازتابنده‌ي ايده‌ال در تمام طول موج‌ها باشد. نسبت بازتاب بوند تابش كل جسم در مقايسه با تابش فرودي نور خورشيد است. نسبت بازتابي بوند براي زمين 0.29 است كه دوپاتر وئ ليژو بدست آوردند. نسبت بازتابي هندسي زمين 0.37 است.
نسبت‌هاي بازتابي كه دوپاتر و ليژو به دست آوردند به طور خلاصه در مورد سيارات منظومه‌ي شمسي چنين است:
سياره
عطارد
ناهيد
زمين
ماه
مريخ
پلوتون
نسبت بازتاب جغرافيايي
0.138
0.84
0.367
0.113
0.15
0.44-0.61
نسبت بازتاب بوند
0.119
0.75
0.29
0.123
0.16
0.4
مشتري
زحل
اورانوس
نپتون
0.343 +/-0.032
0.342+/-0.030
0.290+/-0.051
0.31+/-0.04