این حافظه ها قادر هستند داده ها را در حجم کم تری از فضا ذخیره کرده، آنها را سریع تر پردازش کنند و توان کم تری هم مصرف کنند.در حال حاضر، این وسیله کمی بزرگتر از یک آهنربای نواری نازک است که لایه هایی از آهنربای فلزی دارد و به و به دو قطب الکتیریکی وصل می شود.

پژوهشگران موفق شده اند داده هایی را روی این حافظه ذخیره و با کنترل چرخش الکترون ها از طرسق یک میدان مغناطیسی، همان داده ها را بازیابی کنند.

بنا به گفته های این تیم پژوهشی، این ماده مورد استفاده ترکیبی از یک نیمه هادی است که از مواد زنده تشکیل شده و نوع خاصی از آهنربای نیمه هادی پلیمری است.این حافظه ها می تواند پلی بین کامپیوتر های امروزی و کامپیوتر های کاملا پلیمری در آینده باشند.

در فناوری الکترونیک فعلی کامپیوتر ها داده ها را بر مبنای دودویی و به صورت صفر و یک کد می کنند که این عمل به حضور یا عدم حضور الکترون بستگی دارد.همچنین الکترون ها را می توان با استفاده از یک آهنربای میله ای- در دو جهت مخالف مثلا بالا یا پایین قطبی کرد.که به این عمل چرخش می گویند.

این نوع الکترونیک که به نام   اسپین ترونیک ها معروف شده اند، کامپیوتر ها را قادر خواهند ساخت تا داده ها را به میزان دو برابر به ازای هر الکترون ذخیره و منتقل کنند.اما چگالی بالا تنها بخشی از داستان است. با این وسیله می توان بسیاری از مسائل فراروی دنیای کامپیوتر را حل کنیم.

مدارات و برد های الکترونیک انرژی زیادی صرف می کنند.زیرا حرکت الکترون ها از داخل آنها سبب تولید گرما می شود و برای همین انرژی زیادی هم برای خنک کردن آن صرف می شود.اما تلنگر زدن به یک الکترون انرژی کمی لازم دارد و تقریبا گرمایی تولید نمی کند.بنا بر این باتری های کوچکتری لازم است و اگر این اجزا را از پلاستیک بسازند بسیار سبک تر و منعطف تر از تراشه های فعلی خواهند بود.

علم الکترونيک به طور معمول داده های کامپیوتر را بر اساس کد باینری از یک و صفر بسته به اینکه آیا الکتروني در یک جای خالی در درون ماده وجود دارد يا خير کدگذاري مي کند . اما مدت زيادي است که محققان مي دانند که الکترونها را می توان مانند مغناطيس ميله اي به دو  جهت براي هدايت به سمت مشخصي قطب گذاري کرد . آنها این جهت گیری  را به عنوان اسپين ياد مي کنند و در تلاش بوده اند تا راهي براي ذخيره اطلاعات توسط اسپين ها بيابند . علم الکترونيک حاصل شده ، با لقب اسپينترونيک ، به طور مؤثري به کامپيوترها اجازه مي دهد تا دوبرابر آن ميزان داده اي که قبلاً در هر الکترون ذخيره مي شد ، داده ها را در هر الکترون ذخيره و منتقل کنند .

اما تراکم بيشتر داده ها تنها بخشي از داستان است .

به هر حال این فناوری در وسایل قابل حمل چه در مصارف عمومی و چه در بخش نظامی مخصوصا برای سربازانی که مجبورند وسایل زیاد و سنگینی را با خود حمل کنند بسیار مناسب خواهد بود.   

این حافظه ها قادر هستند داده ها را در حجم کم تری از فضا ذخیره کرده، آنها را سریع تر پردازش کنند و توان کم تری هم مصرف کنند.در حال حاضر، این وسیله کمی بزرگتر از یک آهنربای نواری نازک است که لایه هایی از آهنربای فلزی دارد و به و به دو قطب الکتیریکی وصل می شود.

پژوهشگران موفق شده اند داده هایی را روی این حافظه ذخیره و با کنترل چرخش الکترون ها از طرسق یک میدان مغناطیسی، همان داده ها را بازیابی کنند.

بنا به گفته های این تیم پژوهشی، این ماده مورد استفاده ترکیبی از یک نیمه هادی است که از مواد زنده تشکیل شده و نوع خاصی از آهنربای نیمه هادی پلیمری است.این حافظه ها می تواند پلی بین کامپیوتر های امروزی و کامپیوتر های کاملا پلیمری در آینده باشند.

در فناوری الکترونیک فعلی کامپیوتر ها داده ها را بر مبنای دودویی و به صورت صفر و یک کد می کنند که این عمل به حضور یا عدم حضور الکترون بستگی دارد.همچنین الکترون ها را می توان با استفاده از یک آهنربای میله ای- در دو جهت مخالف مثلا بالا یا پایین قطبی کرد.که به این عمل چرخش می گویند.

این نوع الکترونیک که به نام   اسپین ترونیک ها معروف شده اند، کامپیوتر ها را قادر خواهند ساخت تا داده ها را به میزان دو برابر به ازای هر الکترون ذخیره و منتقل کنند.اما چگالی بالا تنها بخشی از داستان است. با این وسیله می توان بسیاری از مسائل فراروی دنیای کامپیوتر را حل کنیم.

مدارات و برد های الکترونیک انرژی زیادی صرف می کنند.زیرا حرکت الکترون ها از داخل آنها سبب تولید گرما می شود و برای همین انرژی زیادی هم برای خنک کردن آن صرف می شود.اما تلنگر زدن به یک الکترون انرژی کمی لازم دارد و تقریبا گرمایی تولید نمی کند.بنا بر این باتری های کوچکتری لازم است و اگر این اجزا را از پلاستیک بسازند بسیار سبک تر و منعطف تر از تراشه های فعلی خواهند بود.

علم الکترونيک به طور معمول داده های کامپیوتر را بر اساس کد باینری از یک و صفر بسته به اینکه آیا الکتروني در یک جای خالی در درون ماده وجود دارد يا خير کدگذاري مي کند . اما مدت زيادي است که محققان مي دانند که الکترونها را می توان مانند مغناطيس ميله اي به دو  جهت براي هدايت به سمت مشخصي قطب گذاري کرد . آنها این جهت گیری  را به عنوان اسپين ياد مي کنند و در تلاش بوده اند تا راهي براي ذخيره اطلاعات توسط اسپين ها بيابند . علم الکترونيک حاصل شده ، با لقب اسپينترونيک ، به طور مؤثري به کامپيوترها اجازه مي دهد تا دوبرابر آن ميزان داده اي که قبلاً در هر الکترون ذخيره مي شد ، داده ها را در هر الکترون ذخيره و منتقل کنند .

اما تراکم بيشتر داده ها تنها بخشي از داستان است .

به هر حال این فناوری در وسایل قابل حمل چه در مصارف عمومی و چه در بخش نظامی مخصوصا برای سربازانی که مجبورند وسایل زیاد و سنگینی را با خود حمل کنند بسیار مناسب خواهد بود.