|
ابتدا حالتي را در نظر مي‌گيريم كه ذره در نقطه‌ي .gif) قرار داشته باشد. اين نقطه در مركز مكعبي به ضلع .gif) است كه در يكي از وجوه آن گيرنده قرار گرفته است.
از آن‌‌جايي كه تشعشع از ذره يكنواخت انجام مي‌شود .gif) آن از هر وجه مكعب عبور مي‌كند. بنابراين وقتي ذره در نقطه‌ي قرار داشته باشد تشعشع ذره به‌وسيله‌ي صفحه‌ي مربع شكل آشكار مي‌شود.
اكنون در نظر بگيريد كه ذره در نقطه‌ي .gif) قرار دارد. اين نقطه مركز مكعبي به‌ضلع .gif) است. .gif) اشعه‌هاي هر وجه توسط گيرنده پوشش داده مي‌شود. در نتيجه وقتي ذره در نقطه‌ي قرار داشته باشد .gif) اشعه‌ي ذره به‌وسيله‌ي صفحه‌ي مربع شكل آشكار مي‌شود.
سرانجام فرض كنيد نقطه‌اي (مثل: .gif) ) در نزديكي نقطه‌ي .gif) باشد. اين حالت كمي پيچيده‌تر است. نقطه‌ي مركز يك مكعب خيلي كوچك است كه وجه پاييني آن يك مربع بسيار كوچك در مركز گيرنده است.
به‌نظر شما چه نواحي‌اي بر روي اين مكعب به برخورد اشعه به گيرنده بستگي دارد؟ از استدلال بالا، اشعه‌ي ذره از وجه پاييني عبور مي‌كند. نواحي ديگر بر روي مكعب در شكل 2 روشن‌تر نشان داده شده است.
|
.gif)
|
|
شكل 2
|
محدوده‌ي افقي بالايي داراي سايه‌ي روشن‌تري است كه به لبه‌هاي دور گيرنده مرتبط بوده اساساً به‌طور نامحدودي در دوردست قرار دارد. دو محدوده‌ي قطري بستگي به دو لبه‌‌اي دارد كه از نقطه‌ي منتشر مي‌شود.
ياداوري – اين محدوده‌هاي قطري به‌راستي خط راست هستند كه همان‌طور كه مشاهده مي‌شود هركدام با فصل مشترك دو صفحه مشخص مي‌گردند. يكي از اين محدوده‌ها يك وجه مكعب خيلي كوچك و ديگري صفحه‌اي است كه با لبه‌ي گيرنده و نقطه‌ي مشخص شده كه از نقطه‌ي منتشر مي‌گردد.
|
.gif)
|
|
شكل 3
|
ميزان برخورد اشعه‌ها به هشت مثلثي كه در شكل نشان داده شده است يكسان است به‌گونه‌اي كه .gif) اشعه‌هاي عبوري از وجوه مربوط به منطقه‌ي حاشيه‌دار است.
اين دو وجه نشان‌دهنده‌ي .gif) مكعب است به گونه‌اي كه نسبت كل اشعه‌ي ذره برخوردكننده به گيرنده برابر است با:
|