امسال جایزه نوبل در پزشکی نصیب کسی شد که حاصل تلاش ها و تحقیقاتش، تولد نخستین نوزاد آزمایشگاهی بود.

تلاشی که تا به امروز توسط 4 میلیون کودک در سر تا سر جهان کمک کرده و در عین حال، به پرسش هایی نیز در رابطه با تولید مثل در انسان دامن زده است.«رابرت جی.ادواردز» دانشمند انگلیسی 85 ساله که هم اکنون عنوان استاد افتخاری دانشگاه کمبریج را با خود دارد، آنقدر زنده ماند که شاهد رشد و گسترش همه جانبه نخستین پژوهش های بسیار بحث انگیز خود باشد.

اما این نکته نیز هنوز به درستی روشن نیست که چرا به رسمیت شناختن افتخار چنین تلاش پر ثمر و تاثیر گذاری تا به این اندازه به درازا کشید.

شاید نگرانی از سلامتی فرزندان حاصل از تولد در لوله آزمایش بود که سایه تردید بر این افتخارات می افکند و هم از این روست که یکی از اعضای کمیته جوایز نوبل گفت:«سلامت«لوییس براون»و اینکه باقی نوزادان نیز سالمند،بسیار بسیار واجد اهمیت است.»از سوی دیگر این ،این اظهار تأسف نیز در خور توجه است که به گفته ریاست بخش پزشکی تولید مثل دانشگاه«شفیلد»،«تنها نکته تأسف بار این رویداد،غیبت«پاتریک استپتو»است که تا به امروز زنده نماند.او یار و همکار همیشگی «رابرت ادواردز»بود.»

متاسفانه جایزه نوبل بعد از مرگ به کسی اهدا نمی شود.32 سال پس از تولد نخستین نوزاد حاصل از تلقیح مصنوعی،جایزه نوبل پزشکی امسال به پدر «نوزادان آزمایشگاهی»رسید.آکادمی نوبل در صد و نهمین سال بر گزاری مراسم جوایز نوبل، با برگزاری کنفرانس مطبوعاتی در مؤسسه کارولینسکا در استکهلم سوئد،برنده نهایی جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی را اعلام کرد.

جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی امسال به پاس تحقیقات گسترده در زمینه ابداع و توسعه روش باروری مصنوعی به«رابرت جی.ادواردز»انگلیسی،استاد بازنشسته دانشگاه کمبریج اعطا شد. آکادمی نوبل«رابرت جی.ادواردز»را به دلیل مقاومت در برابر محدودیت های اجتماعی و ابداع و توسعه تکنیک باروری مصنوعی که تا کنون به تولد 4 میلیون انسان در سراسر جهان منجر شده است،به عنوان برنده نوبل فیزیولوژی سال 2010 انتخاب کرد.

«رابرت جی.ادواردز»پژوهشگر و پزشک انگلیسی است که همراه «پاتریک استپتو»(پزشک متخصص زنان)لقاح تخمک انسان در آزمایشگاه را تکمیل کرد.تکنیک آنها امکان تولد «لوییس براون» اولین«نوزاد آزمایشگاهی» جهان را در 25 ژوئن 1978 فراهم کرد.

«لوییس براون» اولین نوزاد حاصل از تلقیح مصنوعی که سه دهه قبل سر خط اخبار در سراسر جهان شد، اکنون ازدواج کرده و صاحب یک فرزند است.

«رابرت جی ادواردز»85 ساله یکی از پیشگامان مسائل مربوط به باروری و نازایی است. او نخستین بار روش باروری باروری آزمایشگاهی یا IVF را پایه گذاشت.وی در سال 1925 در منچستر انگلستان متولد شد.پس از جنگ جهانی دوم به تحصیل زیست شناسی در دانشگاه های ولز وادینبورگ پرداخت و در سال 1955، دکترای خود را در زمینه تکوین جنینی موش ها دریافت کرد.

در سال 1958 به عضویت هیئت علمی انستیتو ملی تحقیقات پزشکی لندن در آمد و تحقیقات خود را بر روش های لقاح انسانی متمرکز  کرد.از سال 1963 ،ادواردز به دانشگاه کمبریج رفت و از سال 1960 با کمک«پاتریک استپتو»مشغول پژوهش روی روش بار وری آزمایشگاهی بود.ساعت 11:47 روز 25 جولای سال 1978،لحظه ای تاریخی برای او به شمار می رود، چرا که در این لحظه «لوییس براون» با کمک روش IVF  یا بار وری آزمایشگاهی به دنیا آمد.

«لوییس براون»نخستین کودک آزمایشگاهی که اکنون 32 ساله است،طی بیانیه ای در بریستول انگلستان اعلام کرد:«او و مادرش بسیار خوشحالند که یکی از پیشتازان دانش باروری آزمایشگاهی بحقی که لایقش بود رسید.»در سال 2007،خود«لوییس براون»نیز به طور طبیعی صاحب یک پسر شد.فریاد خوشحالی زن دیگری در استکهلم و در مراسم اهدای جایزه نوبل نیز بدرقه راه این دانشمند سالخورده شد.

وی که دخترش «اولیویا»را پس از چهار سال به همین شیوه به دست آورد،می گوید:«واقعا باور نکردنی بود.تولد«اولیویا» بهترین و عالی ترین اتفاقی بود که در همه زندگیم روی داد. همیشه خود را با خانواده ای با یک فرزند تصور می کردم.ارزش او برای من بیش از هر چیز دیگری است.» گفتنی است « پاتریک استپتو»همکار ادواردز در سال 1998 در گذشت.«رابرت ادواردز»رابطه اش با خانواده «لوییس براون» را حفظ کرد و حتی در جشن عروسی وی نیز شرکت کرد.

در بیانیه کمیته نوبل آمده است:«امروز،اندیشه «رابرت ادواردز» به واقعیت پیوسته و برای هم کسانی که در سراسر جهان فرزندی نداشتند،شادی را به ارمغان آورده است. در 25 جولای سال 1978 بود که نخستین نوزاد آزمایشگاهی به نام «لوییس براون» متولد و تقدیم زوجی شد که نه سال تمام برای داشتن فرزند دوندگی کرده بودند.حال که به گذشته می نگریم، شگفتی آور است که «ادواردز» توانست به تنهایی پاسخ گوی تمام انتقادات به خود باشد و استوار و پا برجا به تحقق اندیشه و آرزوی علمی خود ادامه دهد.»