با شروع قرن حاضر محققان مجدداً تحقیقات خود در مورد هورمسیس تابش را شروع کرده‌­اند و از LDR برای درمان بیماری‌­های بسیاری در حیوانات آزمایشگاهی استفاده کرده‌اند.

مطالعات مختلف بر روی موش‌ها نشان داده است که قرار گرفتن در معرض تابش با دوز کم آنها را در مقابل اثرات مخرب دوز کشنده­‌‍‌ي اشعه‌­ی X محافظت می‌کند و از آسیب رسیدن به DNA و مرگ و میر این جانداران جلوگیری می­‌کند.

اثری مشابه در مورد تابش به جنین­‌ها دیده شده است. تابش اشعه­‌های مربوط به حادثه‌ي چرنوبیل به موش­‌های باردار در دوزها و انواع مختلف آسیبی به نوزادان موش­‌ها نرساند. محققان همچنین دریافتند که وضعیت سلامت DNA و گلبول­‌های سفید خون موش­‌هایی که تحت این تابش قرار گرفته بودند در بلند مدت بهتر از موش‌­هایی است که در معرض تابش قرار نگرفته بودند.

در سال­های اخیر ثابت شده است که LDR در جلوگیری از عوارض دیابت تأثیرگذار است. مطالعات نشان داده است که زخم­های موش‌­های مبتلا به دیابت با دریافت دوز پایین اشعه زودتر درمان می­‌شوند. همچنین آزمایش­‌ها بر روی سایر جوندگان ثابت کرده است که تابش در مقادیر بسیار پایین سبب جلوگیری از آسیب به کلیه، که یکی از شایع­‌ترین عوارض دراز مدت دیابت است می­‌شود.

مطالعاتی از این دست نشان می‌­دهد که ممکن است مدل خطی بدون آستانه غلط باشد و احتمالاً دُزهایی بالاتر از حد نرمالی که همیشه هستند و پایین‌تر از آستانه­‌ی مضر بودن وجود دارند که درواقع برای سلامتی افراد مفید است.

تابش چه فوایدی دارد؟
به طور معمول، ما در معرض میزان کمی تابش از فضا و از خود زمین هستیم. مکانیزم­‌های طبیعی ترمیم سلول برای حل این مسئله تکامل پیدا کرده­اند. سیستم­‌های آنزیم سلول، غشاهای آسیب­ دیده و DNA جهش ­یافته را ترمیم می‌­کنند.

میزان تابش LDR کمی بالاتر از تابش زمینه­‌ی طبیعی در اطرافمان است. محققین معتقدند LDR با قوی­تر کردن مکانیزم داخلی سلول­‌ها برای خود ترمیمی به بدن سود می‌­رساند. در واقع اگر تابشی به آنها صورت نگیرد، سیستم دفاعی آنها به اندازه­‌ی زمانی که در معرض تابش هستند درمقابل انواع بیماری­‌ها قوی نخواهد بود.

موضوع هورمسیس تابش در بحث مربوط به اثرات منفی اشعه‌­ی X در سی­تی­اسکن روی بیمار بین متخصصین پزشکی نیز عنوان می‌­شود. البته هنوز بحث در این باره ادامه دارد.

این موضوع بسیار پیچیده است. میزان بهینه­‌ی تابش برای هر فرد احتمالاً بستگی به مجموعه‌­ای از عوامل از جمله ژنتیک، سن و حتی شیوه­‌ی زندگی وی دارد. همچنین برای یک شخص این میزان بهینه‌­ی تابش ممکن است در شرایط جسمانی و سلامتی متفاوت فرق داشته باشد.

این دلایل باعث می­‌شوند که مسئله­‌ی تابش در علم پزشکی بسیار پیچیده باشد. شاید به همین دلیل باشد که اخبار زیادی در مورد احتمال مفید بودن این تابش­‌ها نمی­‌شنوید. با این حال در متون علمی تعداد مطالعات مربوط به هورمسیس تابش در طول سه دهه­ی اخیر به طور پیوسته در حال افزایش بوده­ است.

کاربرد اشعه در پزشکی
بعضی از محققین درحال بررسی تأثیرات LDR بر جمعیت انسان‌ها هستند. به تازگی یک مطالعه در این باره نشان داده است که سرطان ریه در ایالات متحده‌ی امریکا که افراد تحت تابش‌های حاصل از آزمایش‌های هسته‌ای و یا استخراج اورانیوم قرار می‌گیرند شیوع کمتری دارد.

با این حال اکثریت جامعه‌ی پزشکی همچنان در این زمینه متقاعد نشده‌اند. طی یک بررسی در سال 2006 در آکادمی ملی علوم در مورد مطالعات انجام شده در این زمینه، نتیجه‌­ی حاصل این بود که شواهد لازم برای اثبات هورمسیس تابش در انسان­‌ها بسیار کم هستند. در این بررسی اشاره شد که اگر چه فواید LDR در بعضی از مطالعات گزارش شده است، جنبه­‌های منفی این مسئله در طولانی مدت به خوبی بررسی نشده است، مشکلاتی مانند جهش­‌های ژنتیکی، مرگ سلولی یا سرطان. 

به عنوان مثال، در آزمایش‌هايی که در آن سگ‌­ها در تمام طول عمرشان در معرض LDR قرار می­گرفتند، اگرچه بهبود ترمیم DNA و تکثیر سلولی در آنها مشاهده شد، با این حال میزان ابتلا به لوسمی در آنها افزایش پیدا کرد. به همین دلیل نمی­توان گفت LDR به طور کامل مفید یا به طور کامل مضر است و یا هیچ تأثیری بر سلامت انسان ندارد.

تحقیقات بسیار طولانی جهت درک کامل مزایا و مضرات LDR بر انسان‌ها لازم است. گام بعدی این است که تحقیقات بیشتری بر روی اثر مقادیر مختلف LDR در پستانداران مانند سگ و خوک در سنین مختلف انجام شود. همچنین باید میزان مقاومت این جانداران در برابر ابتلا به بیماری­‌ها در مقایسه با حیواناتی که در معرض LDR نبوده­‌اند مقایسه شود.
این تحقیقات می­‌توانند در شناخت بیماری‌هایی مثل سرطان، نحوه­‌ی گسترش آنها در بدن و مکانیزم­‌های دفاعی بدن در برابر این بیماری‌­ها کمک بسیار زیادی کنند. 

مطلب قبلي

منبع:

David Warmflash
  منابع مفيد:

پرتو ايکس

ماشين پرتو ايکس