آیت‌ا‌لله شهید دکتربهشتی از جمله شخصیت‌هایی است که هم در جایگاه یک متفکر دینی ژرف‌اندیش و هم به عنوان یک دولتمرد مدبر و هوشیار، در پی‌ریزی و معماری ارکان مختلف انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی ایران نقش ویژه‌ای داشته است.

نقش‌آفرینی شهیدبهشتی در طول عمر 53 ساله‌اش محدود به این موارد نیست؛ چرا که وی در طول حیات خود نقش‌های دیگری ایفا نمود که اهمیت و تأثیر آن‌ها در جامعه نه تنها کم‌تر از موارد فوق نیست بلکه از جهاتی، اساسی‌تر و حیاتی‌تر نیز بوده است. یکی از نقش‌های اساسی و ماندگار او که تاحد زیادی کم‌رنگ و یا حتی پنهان مانده و یا تحت‌الشعاع مسئولیت‌های کلان مزبور قرار گرفته است ولی با این حال حاکی از تیزبینی و نگرش عمیق و راهگشا برای حل مشکلات اصلی جامعه است، حضور در عرصه‌ی آموزش و پرورش بالاخص حضور در حوزه‌ی برنامه‌ریزی و تألیف کتاب های درسی است. به یقین ایفای چنین نقشی، حساب شده واز سر آگاهی بوده و با قصد و هدف معین صورت گرفته است؛ که بازخوانی آن اهمیت و برجستگی جایگاه نهاد آموزش و پرورش را در توسعه و اعتلای کشور نمایان‌تر خواهد ساخت و باعث جلب توجه بیش‌تر شخصیت‌های علمی، مسئولان سیاسی و اجرایی و نیز افکار عمومی به این نهاد خواهد شد.

شخصیتی هم‌چون شهید بهشتی در آموزش و پرورش چه در کسوت یک معلم (آن هم معلم زبان انگلیسی) و چه در جایگاه برنامه‌ریزی درسی و تهیه‌ی کتاب‌های تعلیمات دینی، حضوری پرمعنا و قابل تأمل است؛ چرا که علی‌الاصول برای او فرصت‌ها و زمینه‌های متعدد دیگری چه در حوزه، چه در دانشگاه و چه در سایر عرصه‌ها برای فعالیت وجود داشت که شاید در نگاه اول و یا از منظر افکار عمومی مهم‌تر هم به‌نظر بیایند اما حقیقت این است که آموزش و پرورش نهادی زیربنایی و یا با عبارتی زیربنایی‌ترین نهاد جامعه است و بذر هرگونه تحول و اصلاح بنیادین در جامعه می‌بایست در بستر این نهاد کاشته شود و کسانی چون شهید بهشتی (و شهید باهنر و شهید مفتح) با درایت و تیزهوشی خاص خود به درستی این حقیقت را دریافته و درحد توان خود و باتوجه به اوضاع سیاسی و اجتماعی حاکم بر آن دوران، در ایجاد تحول و اصالح این نهاد کوشیده‌اند. با این همه، بعد از گذشت قریب سه دهه از انقلاب اسلامی، این بعد از شخصیت شهید بهشتی تاحد زیادی مغفول مانده و آن‌چنان که باید و شاید به لحاظ علمی مورد بررسی و ارزیابی قرار نگرفته است؛ بنابراین، شایسته و بلکه لازم است تا نقش وی در آموزش و پرورش از زوایای مختلف توسط صاحب‌نظران و محققان مورد بررسی، تحلیل و نقد و بازنگری قرار گیرد.

پرداختن به این نقش، آن هم با رویکردی علمی و به دور از هرگونه تعصب و اسطوره‌سازی، در واقع بازنگری ونقد عملکرد گذشته‌ وحال نهادهای آموزشی وتربیتی کشور است. واضح است که بهبود و ارتقای کیفیت آموزش و پرورش کشور در گرو بازنگری و ارزیابی عملکردگذشته‌ی آن، تعیین نقاط قوت و ضعف آن و نیز بهره‌گیری از تجربیات پیش‌کسوتان برای حل مشکلات مبتلابه امروزین است.

· برخی از محورهای پیشنهادی برای مقالات:

1- تاریخی: شیوه‌ها و رویکردهای شهید بهشتی در تألیف کتب درسی دینی: چگونگی بهره‌گیری از منابع، تحلیل مفهومی و شناختی به‌صورت نظام‌مند

2- بنیادی: معرفت‌شناسی، انسان‌شناسی، هستی‌‌شناسی، مخاطب‌شناسی، اصول، مبانی و آسیب‌شناسی آموزش و تربیت دینی

· شرایط ارسال مقاله:

1- چکیده مقاله حداکثر در دو صفحه A4 تایپ شده باشد.

2- اصل مقاله به همراه خلاصه آن به دبیرخانه ارسال شود.

3- محدودیتی برای تعداد صفحات مقالات وجود ندارد.

4- مشخصات لازم به شرح زیر در صدر یا ذیل مقاله قید شود:

عنوان مقاله، نام و نام خانوادگی، محل اشتغال، مدرک تحصیلی، نشانی پستی و الکترونیکی، شماره تماس ثابت و همراه نویسنده مقاله، وذکر منابع ومآخذ

سایر شرایط:

1- از مقالات برتر با توجه به نظر کمیته علمی همایش تقدیر به عمل خواهد آمد.

2- از صاحبان مقالات برتر و پذیرفته شده جهت شرکت در همایش و یا ارائه مقاله در مراسم ویژه همایش دعوت به عمل خواهد آمد.

3- تامین هزینه ایاب و ذهاب و اقامت برای ارائه دهندگان مقالات پذیرفته شده در همایش به عهده دبیرخانه همایش می باشد.

4- مقالات برتر و پذیرفته شده در منشورات همایش با ذکر نام نویسنده چاپ خواهد شد.

5- حق استفاده از مقالات ارسال شده با حفظ حقوق مادی و معنوی نویسنده برای سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی و بنیاد نشر آثار و اندیشه‌های شهید آیت‌الله دکتر بهشتی بلامانع خواهد بود.

فرهنگیان گرامی و محققان و پژوهشگران حوزه و دانشگاه میتوانند مقالات خود را به یکی از نشانی های زیر ارسال نمایند:

تهران - میدان هفتم تیر- نبش کوچه شریف - شماره 79 - طبقه 4 - دبیرخانه علمی همایش صندوق پستی:485/15855

تلفن: 2-88320901 نمابر: 88320903

نشانی پست الکترونیک: info@beheshti.org ویا talif@talif.sch.ir