بیشتر ماده در عالم ممکن است از ذراتی تشکیل شده باشند که عادی نیستند! میدان‌های پیراشکی گونه‌ای بنام قطب مساوی دارند. این ایده که ذرات ماده تاریک به شکل‌های نادری از الکترومغناطیس رفتار می‌کنند، با تحلیل تعدادی از فیزیکدانان نظری در دانشگاه واندربلیت به واقعیت می‌تواند نزدیک باشد. پروفسور روبرت شِرِر و دانشجوی فوق دکترا «چیو من هو» مقاله‌ای در این باره نوشته‌اند که در ژورنال Physics Letter B به چاپ رسیده.

در این مقاله فیزیکدانان مذکور ماده تاریک را با نام Anapole Dark Matter  به صورت شکلی نامرئی از ماده توصیف می‌کنند که ۸۵ درصد ماده را در عالم می‌پوشاند، و ممکن است از فرمیون‌های مایورانا تشکیل شده باشد. وجود این ذرات در سال ۱۹۳۰ توسط مایورانا پیش بینی و در آشکارسازها دیده نشد. 

شرر می‌گوید:«بیشتر مدل‌های ماده‌ی تاریک فرض را بر این می‌گذارند که اندرکنش‌ها از نیروهای خاصی است که ما در زندگی روزمره آن‌ها را درک نمی‌کنیم. این نوع ماده‌ی تاریک ما را به الکترومغناطیس معمولی می‌رساند، که در مدرسه هم حتی در موردش خوانده‌ایم. این مدل جدید پیش‌بینی‌های خاصی هم دارد. یکی از جالب‌ترین آنها قابل آشکارسازی بودن با ویژگی‌هایی ست که تا به حال به آن‌‌ها توجهی نشده بود.»

وجود این نوع ماده‌ی تاریک به دهه ۳۰ میلادی برمی‌گردد که حضور این ماده را در کهکشان‌ها نشان می‌داد و سرعت چرخش آن‌ها را توضیح می‌داد. جرم‌ ستاره‌های نزدیک به لبه‌های کهکشان‌ها هم به هیچ وجه در حدی نیست که چنین چرخشی را سرعت بالای دارد (و نباید داشته باشد با ساده ترین قوانین فیزیک). فرمیون‌های مذکور حنثی هستند به همین دلیل اندرکنشی با ماده و موج الکترومغناطیس ندارند.

Chiu Man Ho, Robert J. Scherrer. Anapole dark matter.Physics Letters B, 2013; 722 (4-5): 341 DOI:10.1016/j.physletb.2013.04.039