اگر این رصد تأیید شود، تنها دوگانهی نوع سومی است که هم ستارهای با پُرجرم و یک ستارهی نوترونی یا سیاهچاله پس از یک انفجار ابرنواختری دارد. وقتی یک ستارهی پُرجرم سوختش را از دست میدهد، منهدم شده و منفجر میشود. اگرچه این انفجارها بسیار قوی هستند، ولی ممکن است برای ستارهی همدم اتفاق خاصی نیفتد. به عبارتی نجات پیدا کند. رصدهای رصدخانه چاندرا و دیگر تلسکوپها گواهی بر این پدیده پیدا کردهاند.
این انفجار در منطقهی هیدروژن ۲ طیف دیده میشود. این منطقه از تابش ستارهی جوان داغ بر میآید، که از اتمهای هیدروژن خنثی (هیدروژن۱) گسیل میشود، و ابرهای هیدروژن۲ را تشکیل میدهند. این هیدروژن در ابر ماژلانی بزرگ، یکی از دو همدم کهکشان راه شیری دیده شده است.
منبع:
Astronomy