از آنجایی که نوزاد تازه متولد شده به دنبال ورود به دنیا، از محیط استریل رحم مادر به محیطی مملو از آلودگی‌های محیطی منتقل می‌شود، لزوم تکوین صحیح و کامل سیستم ایمنی بدن به منظور مقابله با خطرات محیطی امری مهم و ضروری در سلامتی فرزندان انسان به حساب می‌آید. با وجود شباهت بالای ساختاری شیر خشک با شیر مادر، تفاوت‌های زیادی در بیان ژن‌های این دو گروه وجود دارد. علیرغم رشد مشابه هر دو گروه از کودکان، در شیر مادر موادی وجود دارد که در بازه‌های طولانی مدت منجر به تقویت سیستم ایمنی بدن می‌شود. تفاوت عمده این دو گروه در نحوه تکوین مسیر روده‌ای بدن است که با استفاده از شیر مادر متحمل تغییرات بیشتر و متفاوتی شده که لزوم رشد صحیح این بخش از بدن نیز به دلیل استقرار بسیاری از باکتری‌ها و عوامل خارجی کاملا قابل تصور است. اهمیت شیر مادر را وقتی می‌توان بهتر تصور کرد که بدانیم که در شیر مادر ژن‌هایی بیان می‌شوند که باعث پاسخ به کمبود اکسیژن و جلوگیری از ایجاد بیماری مهلک نکروتیزینگ انتروکلوتیس (Necrotizing EnteroColitis) می‌شود که منجر به بافت مردگی وسیعی در بخش شکمی شده و می‌تواند منجر به قانقاریا شود.

منبع خبر: