انسان‌ها روی دو پا راه می‌روند و سراسر بدن آن‌ها بدون مو است، اما ویژگی  اصلی‌ای که آن‌ها را از میمون ‌ها متمایز می‌کند توانایی مغز در زبان، هنر، علم و مظاهر تمدن است

امروزه تحقیقاتی منتشر شده‌است که ادعا می‌کند که خطاهای دی-ان-ای های تکثیر شده که میلیون‌ها سال پیش رخ داده‌است، نقش محوری در ارزیابی پیچیدگی مغز داشته‌است. تکثیرهای DNA – که ورژن جدیدی از ژن‌های فعال در مغز دیگر پستانداران را ایجاد کرده‌است – ممکن است به انسان‌ها مغزهایی که می‌توانند ارتباطات نورونی بیشتری داشته باشند را اعطا کرده باشد، شاید قدرت محاسباتی بیشتر.

آنزیم هایی که دی-ان-ای را کپی می‌کنند بعضی وقت ها چندین کپی اضافی از ژن‌ها را به کروموزوم اضافه می کنند. دانشمندان پیش‌بینی می‌کنند که چنین ژن های کپی شده‌ای حدود 5% از ژنوم انسانی را تشکیل می‌دهند، هرچند تحقیقات در رابطه با  تکثیر ژن ها بسیار مشکل است زیرا ژن های جدید اندکی با ژن‌های اجداد ما متفاوتند و عمداٌ نادیده گرفته می‌شوند. 

 حتی ایشلر  ، دانشمند ژنتیک از دانشگاه واشنگتن سیاتل  قبلاٌ متوجه شده بود که انسان‌ها 4 کپی از ژنی که به آن SRGAP2  گفته می‌شود دارند و او و همکارانش تصمیم گرفتند در این رابطه تحقیق کنند.