محققان دانشگاه نیویورک موفق به توسعه کریستال‌های جدید حساس به نوری شدند که به مفهوم زنده بودن نزدیک هستند. این کریستال‌ها مکعب‌های میکروسکوپیکی از جنس هماتیت هستند که قادر به تولید الکتریسیته در زیر تابش طول موج خاصی از نور آبی‌اند یعنی وقتی در آب اکسیژنه قرار داشته باشند، نور آبی مناسب آن‌ها را به شنا کردن اطراف، ادغام شدن با یکدیگر و تشکیل کریستال‌های بزرگ‌تر و سپس جدا شدن وادار می‌کند که این فرآیند به دفعات قابل تکرار است و با خاموش شدن  نور آن‌ها  از حرکت باز می‌ایستند. 

در حقیقت در این فرآیند به کریستال‌های کوچک تحول‌پذیری و تحرک‌پذیری القا می‌شود که این دو مفهوم پایه برای زنده در نظر گرفتن هر چیزی هستند. در واقع تنها چیزی که به مفهوم زنده بودن این کریستال‌ها تا حدودی شک کنیم این است که در حال حاضر این کریستال‌ها فاقد قابلیت تکثیر هستند. از طرفی تیم دیگری بر روی ذرات دیگری که دارای تحول پذیری و قدرت تکثیر هستند ولی توانایی حرکت ندارند کار می‌کنند. شاید این دو پروژه بتوانند مکمل هم باشند.