برای اولین بار حیات در دریاچهای مدفون زیر لایهی یخی قطب جنوب توسط پریسکو (Priscu) و همکارانش کشف شد. پریسکو میگوید که دریاچهی ویلانس (Whillans) به طور قطع حیات را در خودش جای داده است؛ و به نظر میآید که در زیر بستر یخی قطب جنوب اکوسیستم بزرگ آبی قرار دارد که حاوی میکروارگانیسمهای فعال است. این دریاچه۶۰ کیلومتر مربع است که در غرب قارهی جنوبگان واقع شده است. برای دسترسی به آن ۸۰۰ متر یخ با مته سوراخ شد. عمق دریاچه در حدود ۲ متر بود، در حالی که در کاوشهای لرزه نگاری عمق دریاچه ۱۰-۲۵ متر تخمین زده شده بود. با این حال نظر پریسکو این است که ممکن است این دریاچه مناطق عمیقتری هم داشته باشد.
دانشمندان در حدود ۳۰ لیتر از آب مایع دریاچه را جمع آوری کردند، و ۸ نمونهی ۶۰ سانتیمتری از رسوبات کف دریاچه تهیه شد. این نمونهها توسط میکروسکوپ در همان محل مطالعه شدند و هم آب دریاچه و هم رسوبات حاوی میکروارگانیسمهای گوناگونی بودند که برای زندگی نیاز به نور خورشید ندارند. این دانشمندان با شمارش مشخص کردند که در هر میلیلیتر آب دریاچه در حدود ۱۰۰۰ سلول باکتری وجود دارد، که این تعداد تقریباً یکدهم فراوانی میکروارگانیسمهای موجود در اقیانوسها است. پریسکو میگوید که این باکتریها در محیط کشت رشد خوبی داشتهاند.