با الهام گرفتن از گوشهای حساس یک مگس انگلی، محققان گونهای جدید از میکروفون را با کارکرد آکوستیکی بهتر در سمعک طراحی کردهاند.
رونالد مایلز، استاد برجسته مهندسی مکانیک از دانشگاه بینگهمتون، شنوایی نوعی حشره خانگی در اندازه مگس را مطالعه میکند که Ormia ochracea نام داشته و بومی جنوب شرقی ایالات متحده و آمریکای مرکزی است.
بر خلاف بسیاری از مگس های دیگر، پردهی گوش این مگس همچون گوش ما، فشار صدا را تشخیص میدهد.
مایلز می گوید: «مگسهای ماده از شنوایی هدایتی قابل توجهی برای مکان یابی جفت نر آوازخوان استفاده میکنند، تا لاروهای خود را بر آنها انباشت کنند.»
پیش از این مایلز و همکارانش دانیل رابرت و رونالد هوی، مکانیسم دستیابی این مگس به شنوایی هدایتی را با وجود اندازهی کوچکش شرح دادهاند و اکنون مایلز و گروهش، میکروفون جدید را با الهام گرفتن از گوش این مگس طراحی کرده اند.
طراحی جدید با بکارگیری یک میکروفون میکروالکترومکانیکی با دیافراگم 1.3 میلی متری است که در پاسخ به سطوح فشار صدا، حول محور مرکزی میچرخد. حرکت دیافراگم با استفاده از حسگرهای نوری شناسایی میشود. برای به حداقل رساندن اثرات مخرب رزونانس بر این پاسخ، مایلز و همکارانش از یک سیستم بازخورد برای رسیدن به کنترل Q استفاده کردند. کنترل Q اساسا یک سیستم کنترل بازخورد الکترونیکی است که میرایی الکترونیکی را معرفی میکند.
در واقع، بستر نویزی در میکروفون الهام گرفته شده از مگس حدود 17 دسی بل کمتر از آنست که می توان از یک جفت میکروفن سمعکی نویز پایین، برای ایجاد سمعک هدایتی به دست آورد.
طراحی جدید می تواند در حوزهی کاربردهای سمعکهای شنیداری و تلفن های همراه تا نظارت و سیستم های کنترل نویز شنیداری استفاده شود، مایلز می گوید که آن را به راحتی می توان در اندازهی گوش مگس ساخت!