دانشمندان در بیمارستان عمومی ماساچوست، در بوستون، کلیه‌هایی را که در آزمایشگاه از داربست سلولی کلیه رشد داده شده بودند، به رت‌های آزمایشگاهی پیوند زدند. بعد از پیوند، این کلیه‌های ساخته شده به کمک مهندسی ژنتیک، شروع به تصفیه کردن خون این جوندگان و تولید ادرار کردند.

تیم محقیق این پروژه که توسط هارالد اُت (Harald Ott) رهبری می‌شد، از کلیه‌ی رت‌های تازه مرده استفاده کردند؛ ابتدا آن‌ها را با مواد شوینده شستشو دادند و سلول‌ها را از داربست سلولی جدا کردند، به طوری که فقط داربست بافت پیوندی که در زیر بود، مانند اجزای ساختاری رگ‌های خونی، باقی ماند. آن‌ها سپس این اندام را دوباره ساختند و رشد دادند. این کار با استفاده از دو نوع سلول انجام شد: سلول‌های سیاهرگ بند ناف انسان برای تشکیل رگ‌های خونی؛ و سلول‌های کلیه از رت‌های تازه به دنیا آمده برای ایجاد سایر بافت‌های این اندام. اُت و همکارانش این روش را در سال ۲۰۰۸ ایجاد کردند، و تا کنون از این روش برای رشد دادن قلب و ریه استفاده کرده‌اند.

در حال حاضر بیماران مبتلا به بیماری‌های کلیه‌ای حاد که کلیه‌ی خود را از دست داده‌اند، برای زنده ماندن وابسته به دیالیز هستند؛ مگر آن که کلیه‌ی فرد دیگری به آن‌ها پیوند زده شود. اما مشکل از آن جا شروع می‌شود که سیستم ایمنی به سلول‌های غریبه که وارد بدن شده‌اند واکنش نشان می‌دهد و بدن فرد گیرنده پیوند را پس می‌زند. این مشکل زمانی رفع می‌شود که آنتی‌ژن‌های سطح سلول‌های بدن گیرنده و بافت اهدا شده دقیقاً مشابه باشند، که این امر فقط در باره‌ی دوقلو‌های همسان که ژنوم مشابه دارند صدق می‌کند. در مورد بیماران سعی می‌شود که آنتی‌ژن‌های سلول‌های فرد گیرنده و دهنده تا حد ممکن مشابه باشند، که احتمال پس زدن پیوند کم‌تر شود. در حال حاضر پزشکان برای کم کردن احتمال پس زدن پیوند از داروهای سرکوب کننده‌ی سیستم ایمنی استفاده می‌کنند. این روش نیز باعث می‌شود که فرد بیمار که کلیه به او پیوند زده شده است، مستعد ابتلا به بیماری‌های عفونی بشود.

اگر این گروه یا سایر محققین موفق بشوند که این روش تهیه‌ی کلیه در آزمایشگاه را برای کلیه‌ی انسان با موفقیت اجرا کنند و به بدن فرد پیوند بزنند، مشکل پس زده شدن پیوند بسیار کم می‌شود یا از بین می‌رود. داربست سلولی را می‌توانند با استفاده از سلول‌های یک دهنده ویا حتی حیوانات، بدون نیاز به تشابه ژنتیکی و نگرانی از پس زده شدن، بسازند. حتی در بعضی از موارد مهندسین ژنتیک خواهند توانست با استفاده از سلول‌های کلیه‌ی بیمار، کلیه‌اش را از نو برایش بسازند.