آنجلو روزا (Angelo Rosa)، فیزیکدان نظری از مدرسه بین المللی مطالعات پیشرفته (SISSA) ایتالیا با همکاری کریستف زیمر (Christophe Zimmer) فیزیکدان تجربی از موسسه پاستور فرانسه، حالت فنی این رویکرد جدید اما قدرتمند را در بررسی سیستماتیک مورد ارزیابی قرار داده اند.

این دو فیزیکدان، مدل های محاسباتی DNA مربوط به 25 سال را بررسی کرده اند: « به غیر از چند استثنای نادر، ما تقریبا همه مدل های توسعه یافته تا به امروز را بررسی کردیم. به لطف توسعه کامپیوترها در مدت زمانی نسبتا کوتاه، مدل ها به طور فزاینده پیچیده شده اند. این ابزاری مفید برای زیست شناسان است که بدون وارد شدن به جزئیات ریاضی، بررسی کلی از مطالعاتی را فراهم آورند که به طور فزاینده، مکمل روش های سنتی خواهد بود.»

روزا اینچنین توضیح داده و اضافه کرد: « اکنون ما توانایی شبیه سازی به مراتب مفصل تر و نیز پیش بینی را داریم، که به ما اجازه می دهد تا کار پژوهشگران تجربی گذشته را در جهت های باورنکردنی هدایت کنیم. امروزه، برای مثال ما برنامه های نرم افزاری داریم که از داده های تجربی شروع شده و به ما اجازه بازسازی ساختار بخش خاصی از کروموزوم را می دهد. فکر می کنم که اگر رایانه همچنان به تکامل ادامه دهد، ما قادر به بازسازی کل کروموزوم خواهیم بود.»

نتیجه گیری روزا می گوید: « در حال حاضر ، چشم انداز آینده برای تحقیقات درون DNA هسته ای دو قسم است: درک جزئیات پویایی بیان ژن (جزئیات سنتز پروتئین) و شناسایی کردن دقیق جای کروموزوم ها در زمانیکه DNA های هسته از هم جدا هستند. فکر می کنم این بررسی برای فیزیکدانان و ریاضیدانان نیز جالب است که برای نخستین بار، در حال نزدیک شدن به این زمینه جدید هستند.»