در مجموعه مقالات مجله آکادمی ملی علوم، کاترین کیدزایسکا (Katherine Kedzierska) از گروه میکروبیولوژی و ایمونولوژی دانشگاه ملبورن (University of Melbourne) گفته که این نشانگر، قادر به پیش بینی بیماران مستعدتر برای ابتلا به نسل آنفلوانزای در حال ظهور خواهد بود و به پزشکان اجازه ی مدیریت بهتر و استراتژی مداخله زود هنگام را می دهد.

او گفت: « با قرار دادن نشانگرهای ژنتیکی بر نمونه های خون و ریه، دریافتیم که شاخص های خاصی برای افزایش سیگنال مستعد بودن این آنفلوانزا وجود دارد. بالاتر از سطوح نرمال سیتوکین، که توسط گونه ای ژنتیکی از پروتئین IFITM3 هدایت می شود، شدت بیماری محتمل است. ما این را طوفان سیتوکین نامیدیم و افراد مبتلا به این نوع ژن معیوب از پروتئین IFITM3 ،با احتمال بیشتری تسلیم عفونت شدید آنفولانزا می شوند.»

به گفته پروفسور پیتر دوهرتی(Peter Doherty)، استاد دانشگاه ملبورن و سرپرست این پژوهش، پیش بینی چگونگی عملکرد آنفلوانزا در افراد، پیامدهایی برای مدیریت بیماری و منابع در بخش بهداشت و درمان دارد: « ما بررسی می کنیم که چگونه تعیین توالی ژنتیکی و شناسایی اولیه، می تواند پیش از بدحال تر شدن بیماران، به ما اجازه دخالت در درمان آنان را بدهد. همچنانکه موارد جدید آنفلوانزا در نیمکره شمالی ظهور می کند، ما برای فصل پیش رو و آماده شدن برای حفاظت از قشر آسیب پذیر تر جامعه تلاش می کنیم.»

اگر چه نسل H7N9 در استرالیا یافت نشده است، محققان دانشگاه ملبورن در حال همکاری نزدیک با پروفسور جینگ جینگ ژو (Jianqing Xu) و گروهش از مرکز بهداشت شانگهای در چین هستند.