ديگر ليزرها مانند ليزرهاي ديود، بسيار ضعيف بوده و امروزه از آن‌ها به عنوان ليزرهاي جيبي در سمينارها و غيره استفاده مي‌شود. اين ليزرها نوفه‌ي قرمزي گسيل مي‌كنند كه طول موجي بين 630 تا 680 نانومتر دارد. ليزرها در صنعت و پژوهش براي مصارف متعددي مورد استفاده قرار مي‌گيرند. براي مثال با استفاده از نور قوي ليزر براي برانگيخته كردن ديگر مولكول‌ها استفاده مي‌شود تا ببنيم براي آن‌ها چه اتفاق مي‌افتد.
در جدول 1 تعدادي از ليزرها را همراه طول موج گسيل‌شان آورده‌ايدم:
|
طول‌موج (نانومتر)
|
نوع ليزر
|
|
193
|
فلورئوريد آرگون (UV)
|
|
248
|
(UV)فلوئورريد كريپتون
|
|
308
|
كلريد زنون(UV)
|
|
337
|
نيتروژن(UV)
|
|
488
|
آرگون (آبي)
|
|
514
|
آرگون (سبز)
|
|
543
|
نئون هليم (سبز)
|
|
633
|
نئون هليم (قرمز)
|
|
570-650
|
رودامين 6G رنگي (تنظيم پذير)
|
|
694
|
ياقوت (قرمز)(CrAlO3)
|
|
1064
|
Nd:Yag (NIR)
|
|
10600
|
دي‌اكسيد كربن (FIR)
|
ليزرها براساس پتانسيل خطر زيستي شان به چهار دسته‌ي اصلي تقسيم مي‌شوند؛ ليزرهايي كه شما با آن‌ها آشنا هستيد يكي از اين چهار دسته هستند:
| |
دسته‌ي اول - اين ليزرها نمي‌توانند در حد مضر تابش داشته باشند. |
| |
دسته‌ي اول - نوع اول – اين اسم خاصي است كه فقط به ليزرهايي اتلاق مي‌شود كه قابل رويت نيست. مانند اسكنرهاي ليزري سوپرماركت‌ها. حد بالاي توان اين دسته 4 مگاوات است.
|
| |
دسته‌ي دوم – اين نوع ليزرها ليزرهاي توان كم و قابل رويت هستند كه حد بالاي سطح دسته‌ي اول هستند. ولي توان تابشي آن‌ها بيش از 1 مكاوات نيست. بدين معني است كه تابش‌ها مضر محسوب مي‌شوند تا لامپي را روشن كنند و در نتيجه شخص را از مضرات آن مصون مي‌كنند.
|
| |
دسته‌ي سوم – نوع اول – اين ليزرهاي حد متوسط (1تا 5 مگاواتي) فقط براي ديد در فراي مرعي خطرناك هستند. بيشتر ليزرهاي قلمي (كه آن‌ها را در سمينارها و غيره ديده‌ايد) از اين دسته هستند.
|
| |
دسته‌ي سوم - نوع دوم - ليزرهاي توان متوسط و كم شدت. |
| |
دسته‌ي چهارم – اين دسته ليزرهاي پُر شدت و قوي هستند (500 مگاوات) كه در حوزه‌ي مرعي تحت هر شرايطي خطرناك محسوب مي‌شوند (مستقيم يا پخش شده). اين نوع ليزرها قابليت ايجاد اتش‌سوزي، و خطر بيماري هاي پوستي را دارند. كنترل ويژه‌اي براي استفاده از اين نوع لازم است.
|
مطالب مرتبط:
ليزر-1 ليزر-2