مثال‌هایی از بيونيك

 در طراحي هواپيما و كشتي از ساختارهاي زيستي پرندگان و ماهي‌ها استفاده شده است. ماشین‌های پرنده‌ و کشتی‌های لئوناردو داوینچی از اولين مثال‌های تاثیر طبیعت در مهندسی هستند.

 بدنه‌ی  قایقی که از روی پوست کلفت دلفین شبیه سازی شده است، رادارهای فراوانی که از انعکاس صدای خفاش‌ها الهام گرفته است

 بال‌های دگردیس هواپیما نمونه‌ی دیگریست. این بال‌ها در سال 2004 توسط دانشمندان «دانشگاه پن استیت»  (Penn State University) ساخته شده‌اند و می‌توانند بر طبق سرعت و زمان پرواز تغییر شکل دهند. در طراحی این بال‌ها از گونه‌های مختلف پرنده که بر اساس سرعت پرواز شکل‌های مختلفی به‌خود می‌گیرند الهام گرفته شده است. به‌منظور تغییر شکل و ساختار هواپیما محققان نیاز به طراحی پوسته‌ای داشتند که بتواند تغییر کند. طرح پوشش بال‌های آنها الهام گرفته از پولک‌های ماهی بود که می‌توانستند کنار هم بلغزند. از بعضی جوانب این روش، بهینه‌سازی بال‌های هواپیماست.

«ولكرو» (volcro) مشهورترین نمونه از «biomimetics» است. در سال 1948 مهندسی سوئیسی به نام «جرج دمسترال» (George de Mestral) هنگام زدودن خارهايی که در حال پیاده‌روی به بدن سگش چسبیده بود متوجه چگونگی چسبیدن قلاب‌های خارها به موهای سگش شد. اطلاعات ببشتر را می‌توانید در «بخش مشاهده‌ی علمی» و در این آدرس مطالعه کنید.

 «پرسی شاو» (Percy Shaw) در سال 1935 پس از مطالعه‌ی سازوكار چشم‌های گربه، بازتابنده بودن آن‌ها را کشف کرد. او دریافت که گربه‌ها دارای یک سری سلول‌های بازتابنده هستند که قادر به منعکس نمودن کوچک‌ترین ذره نور هستند. این مشاهده به ساخت شب‌نماها انجامید. اطلاعات ببشتر را می‌توانید در «بخش مشاهده‌ی علمی» و در این آدرس مطالعه کنید.

 
 «جولين وينسنت درو» (Julian Vincent drew) توانست لباس هوشمند (لباسی که خود را با دما وفق داده و تغییر سایز می‌دهد) را با مطالعه‌ی مخروط کاج (میوه‌ی کاج) طراحی كند. او در این باره گفته است : «من یک سیستم مرده را می‌خواستم که در برابر تغییرات رطوبت ناشی از تغییر شکل واکنش نشان دهد. در گیاهان چندین سیستم وجود دارد اما بسیاری از آنها خیلی کوچک هستند، مخروط کاج بزرگترین آنها و در نتیجه راحت‌ترین گزينه برای کار بود. مخروط کاج به رطوبت بالا به‌صورت باز کردن پوسته واکنش نشان می‌دهد. پارچه‌ی هوشمند نیز به همان صورت وقتی پوشش گرم و عرقی می‌شود باز گشته و وقتی سرد می‌شود تنگ و بسته می‌گردد.

رنگ‌ها و کاشی‌هایی با شبیه‌سازی سازوكار نیلوفرآبی به صورت «خود‌تميز‌كن» (self-cleaning) طراحی شده‌اند. با مشاهده به‌طور عملی و تجربی در می‌يابیم که سطح گل نیلوفر آبی برای هر چیزی غیر چسبناک است (اثر نیلوفر آبی). اطلاعات ببشتر را می‌توانید در «بخش مشاهده‌ی علمی» و در این آدرس مطالعه کنید.
     

 در طراحی سیستم تهویه ساختمان "ایست گیت سنتر" در زیمباوه ، از سیستمی که موریانه برای تهویه حرارتی بسیار کارامد در محل زندگی خود به کار می برد الگو برداری شده است.

  ساختارهای نانو و سازوكار‌های فیزیکی‌ای که رنگ‌های درخشنده‌ی بال‌های پروانه آبی را تولید می‌کنند به‌وسیله‌ی «گرگ پاركر» (Greg Parker) پروفسور الکترونیک و  علوم کامپیوتر و «لوكا پلتنر» (Luca Plattner) دانشجوی محقق در رشته‌ی «فوتونيك» (photonics) بررسی و  فناوری  «این سيليكو»  (in silico) در طراحی نسل جدید صفحه نمایش به‌کار برده شده است.

 در طراحی برچسبی که می‌تواند در میان آب و روی فلزات خوانده شود (RFID) از ساختار بال پروانه آبی و روشی كه نور را منعکس می کند استفاده شده است.

 رزلین ماده ای است جای گزین رزین (کائوچو) که از مطالعه موادی که در سخت پوستان وجود دارد ساخته شده است.
 

 چسب‌های پزشکی که شامل چسب و موهای نانوی کوچک هستند، بر اساس ساختارهای فیزیکی یافت شده در پای مارمولک خانگی رشد می‌کنند. اطلاعات ببشتر را می‌توانید در «بخش مشاهده‌ی علمی» و در این آدرس مطالعه کنید.

 پروفسور Kwabena Boahen  از «غنا»  در بخش  زیست‌مهندسی در «دانشگاه پنسیلوانیا»  (University of Pennsylvania) بود. او در مدت هشت سالی که در «پن» (Penn) بود، یک شبکیه‌ی چشم سیلیکونی را توليد كرد که قادر بود تصاویر را همانند شبکیه‌ی زنده پردازش کند. او اثبات کرد که نتایجی که از مقایسه‌ی سیگنال‌های الکتریکی که از شبکیه‌ی سیلیکون با سیگنال‌های الکتریکی‌ای که توسط چشم مارمولک در طول مدتی که هر دو شبکیه به یک تصویر یکسان نگاه می‌کردند یکسان است.