فشار، بالون هواي داغ، نيرو
در اين آزمايش يک بالون کوچک هواي داغ درست مي کنيم که قرار نيست جايي برود.
موارد مورد نياز
 |
- بادکنک
- بطري شيشه اي
- شمع
- کبريت يا فندک
- سفال
- دستکش فِر
|
چه کار کنيم؟
۱. بادکنک را مطابق تصوير، بالاي در بطري قرار دهيد.
۲. يک شمع زير شيشه قرار دهيد. توجه کنيد سطحي که شمع روي آن قرار مي گيرد، و همين طور اطرف آن، جسم قابل اشتعالي نباشد. از پايه سفالي براي ثابت نگه داشتن بطري استفاده کنيد. البته در فروشگاه هاي کالاهاي تزييني يا بازار مي توانيد پايه هاي فلزي و يا چوبي هم تهيه کنيد. منتهي به گرماي شمع توجه کنيد.
۳. شمع را روشن کنيد.
۴. بطري و بادکنک را بالاي شعله قرار دهيد، با دست ان را نگه داريد (مطابق تصوير).
توجه: به شعله نزديک نشويد. از دستش حتماً استفاده کنيد. اين آزمايش را بدون حضور يک راهنما انجام ندهيد.
چه اتفاق مي افتد؟
درون بطري ذرات گازي هستند که در فضاي داخلي آن شناورند و گاهي باهم برخورد مي کنند. وقتي بطري رات نزديک شعله مي گيريم، گاز گرم مي شود. وقتي ذرات گازي گرم مي شوند، شروع مي کنند به حرکتهاي سريع تر و با هم بيشتر برخورد مي کنند. و همينطور با ديواره ي بطري.
با اين کار به ظرف نيرو وارد مي کنند. هواي داغ چگالي کمتري دارد. يعني فضايي که بين ذرات گازي هستند، خالي تر خواهند بود، چون ذرت در حال حرکت هستند. ذرات گاز سريع تر و سريع تر حرکت مي کنند و نيروي بيشتري وارد مي کنند. چون ظرف آنقدر بزرگ نيست که ذرات بيشتر پخش شوند، بادکنک يعني راه خروج ذرات از ظرف هم هدف ذرات قرار مي گيرند. هواي داغ بادکنک را بلند مي کند. ذرات درون بادکنک به آن نيرو وارد مي کنند. بادکنک کشيده مي شود. اساساً وقتي گاز گرم مي شود، فشار داخل بادکنک و بطري افزايش مي يابد و ديواره هاي دروني اين دو نيرويي را حس مي کنند. به همين دليل بادکنک که قابل انعطاف است، بزرگ مي شود.
خودتان تلاش کنيد!
بطري را پر از آب کرده و آزمايش را تکرار کنيد. چه فرقي با حالت قبلي دارد؟
پيوند مفيد: بالون هواي داغ