ادامه از بخش اول

قمرهاي ماه:
نپتون ۱۴ قمر شناخته شده دارد که نام‌گذاري آن‌ها با استفاده از نام خدايان و اساطير درياها در‌ يونان باستان صورت گرفته است. دورترين قمر نپتون تريتون نام دارد. اين قمر در روز ۱۰ اکتبر سال ۱۸۴۶ توسط ويليام لاسل (William Lassell) کشف شد. تريتون تنها قمر کروي شکل نپتون است. ساير اقمار اين سياره اشکال نا منظمي ‌دارند. نکته‌ي جالبي که درباره‌ي تريتون وجود دارد اين است که حرکتش به دور نپتون بر خلاف جهت گردش سياره به دور خودش است. اين پديده در منظومه‌ي شمسي منحصر به فرد است. ‌يکي از فرضيه‌هايي که اين پديده را توضيح مي‌دهند اين است که تريتون در ابتدا خود ‌يک سياره‌ي کوتوله بوده که توسط ميدان گرانشي نپتون به دام افتاده است. اگر اين فرضيه درست باشد، نتيجتاً بعد از ميليون‌ها سال تريتون به واسطه‌ي نيروي گرانش نپتون تکه تکه خواهد شد.

تريتون سطح بسيار سردي دارد. دماي آن در حدود منفي ۲۳۵ درجه‌ي سلسيوس است و به همين دليل سردترين نقطه‌ي منظومه‌ي شمسي محسوب مي‌شود. البته ويجر2 تصاويري از سطح اين قمر تهيه کرده که وجود آبفشان‌هايي را نشان مي‌دهند. اين آبفشان‌ها تکه‌هاي‌ يخ را تا ۸ کيلومتر در هوا به بالا پرتاب مي‌کنند. اين پديده نشان مي‌دهد که تريتون ساختار داخلي گرمي ‌دارد. دانشمندان در حال بررسي اين موضوع هستند که آيا زير سطح تريتون، اقيانوس مايع وجود دارد ‌يا خير. در سال ۲۰۱۰ وجود فصل‌ها در تريتون کشف شد.

از زمان سفر ويجر۲ به سياره‌ي نپتون در سال ۱۹۸۹ و کشف قمر ناياد (Naiad) ، اين قمر در ابعاد حدوداً ۱۰۰ کيلومتر مربع، ديده نشده بود که در سال ۲۰۱۳، دانشمندان با همکاري پروژه‌هاي سايت رصدي ستي (SETI) و تلسکوپ فضايي‌ هابل توانستند اين قمر پنهان را رصد کنند. همچنين محققان در سال ۲۰۱۳ توانستند با استفاده از داده‌هاي تلسکوپ فضايي ‌هابل، چهاردهمين قمر نپتون را نيز کشف کنند. قطر اين قمر فقط 11 کيلومتر و نام قرارداردي آن S/2004 N 1 است.  

حلقه‌هاي نپتون:
حلقه‌هاي غيرمتعارف نپتون ‌يکنواخت نيستند. اين حلقه‌ها توده‌هاي ضخيم و روشني دارند که کمان ناميده مي‌شود. در سال ۲۰۰۵ مقاله‌اي در ژورنال ايکاروس (journal Icarus) منتشر شد که در آن ادعا شده بود حلقه‌هاي نپتون بي‌ثبات‌تر از آنچه تصور مي‌شود هستند و در حال دور شدن از سياره و محو شدن مي‌باشند. اين حلقه‌ها نسبتاً جوان هستند و قدمت چنداني ندارند.

پژوهش و کاوش:
فضاپيماي ويجر۲ که متعلق به سازمان ناسا بود، اولين و تنها کاوشگري است که نپتون را ملاقات کرده است. ويجر۲ در روز ۲۵ آگوست سال ۱۹۸۹ به نپتون رسيد. در اين ملاقات حلقه‌هاي نپتون و شش قمر دسپينا، گالاتيا، لاريسا، ناياد، پرتيوس و تالاسا کشف شدند. در سال ۲۰۰۳ گروهي از اخترشناسان در سراسر دنيا طي ‌يک همکاري بين المللي توانستند 5 قمر ديگر نپتون را کشف کنند.   

شکل‌گيري نپتون:
احتمال داده مي شود که نپتون از تجمع مواد اوليه‌ي هسته‌اش به وجود آمده است. به تدريج هيدروژن و هليوم حاصل از سحابي اوليه‌ي خورشيد در اطراف هسته تجمع کرده‌اند و سياره تشکيل شده است. روند زماني اين شکل‌گيري بين يک تا ده ميليوم سال برآورد مي شود.

 انحراف محور ميدان مغناطيسي نسبت به محور چرخش

منبع:

Space.com

منابع مفيد:

نپتون-دانشنامه

منظومه شمسي-دانشنامه

خانواده خورشيد-دانشنامه

سياره- دانشنامه

ويجر-۱ کجاست؟

Neptune-WIKI

Nepton-National Geographic

Planets-NASA

Triton (Nepton's moon)

Voyager 2

ThePlanets.org

Spacefacts.com

Universetoday.com

Solar system facts

SETI

Hubblesite.org

William Lassel