المپياد اصولاً يك مسابقه‌ي جهاني نيست

 مسابقه‌ي حل مسئله است

 قسمت اول | قسمت دوم 
قسمت سوم | قسمت چهارم

نامم« كسري عليشاهي» است، متولد سال 1358 در اصفهان هستم.

دبستان در مدرسه‌اي به نام «منشعي» بودم از آن موقع هيچ خاطره‌ي ويژه‌اي ندارم. الان هم به همان اسم است ، اين دبستان در اصفهان است. راهنمايي و دبيرستان وارد مدرسه‌ي استعدادهاي درخشان اصفهان‌ به نام «شهيد اژه‌اي» شدم. خيلي دوران خوبي بود به خصوص دوران راهنمايي كه برايم هميشه خاطره‌انگيز و انگيزه‌بخش بوده است، يعني «start» يا شروع خيلي از كارهايي كه در آينده انجام دادم آن جا زده شد. من در جوي تحصيل كردم كه خيلي سازنده بود و آن جو مديون دو نكته‌ي مهم بود يكي قرار گرفتن مجموعه‌اي از بچه‌ها كنار هم، كه پتانسيل خوبي داشتند و ديگري بچه‌هايي كه بزرگ‌تر از ما بودند و براي ما كار آموزشي انجام مي‌دادند. در حال حاضر هم‌اتاقي من يكي از همكارانم آقاي «نقشينه» هستند، ايشان هم در همان مدرسه‌اي كه من تحصيل كردم درس خواندند و 4 سال از من بزرگ‌تر بودند. براي ما كلاس‌هايي گذاشتند كه خيلي جالب بود مسابقه برگزار مي‌كردند، امتحان مي‌گرفتند و تمام اين مسائل در به وجود آمدن روحيه‌ي علمي، كنجكاوي و انگيزه خيلي تأثيرگذار بود. برنامه‌هاي سراسري‌ هم وجود داشت كه در مدارس، سازمان و در چند شهر به صورت هم‌زمان برگزار مي‌شد. مي‌توان گفت آن‌بچه‌ها هم فارغ‌التحصيل‌هاي سازمان بودند اما بزرگ‌تر، يعني با فاصله‌ي سني بيشتر مثلاً 10 سال از ما بزرگ‌تر بودند.

سازمان پرورش استعدادهاي درخشان. آن زمان تشكيلات سازمان پرورش استعدادهاي درخشان منسجم‌تر بود چون الان به دليل قوانين فعلي مختلف آموزش و پرورش، از وقتي زير نظر آموزش و پرورش استان‌ها قرار مي‌گيرد ؟؟؟؟‌ . يكي از پررنگ‌ترين خاطرات آن دوران من برنامه‌اي به اسم «كارسو» بود. نمي‌دانم در جريان هستيد يا نه معادل واژه work shop است نمي‌دانم چه كسي اين كلمه را ابداع كرده است، هم از فارغ‌التحصيلان تهران بودند چون يك‌سري از اين برنامه‌ها برگزار مي‌كردند يادم است زماني كه من اول راهنمايي بودم برنامه‌ي فيزيكي را در يزد برگزار كردند كه خيلي خيلي جالب بود، يعني مثلاً اگر طول اين برنامه 4-3 روز بود تقريباً من خوراك و خواب را كنار گذاشته بودم كه بتوانم از هر چيزي كه آن‌ها مي‌گويند استفاده كنم براي من خيلي انگيزه‌بخش بود. برنامه‌ي ديگري راجع به زيست‌شناسي بود كه فكر مي‌كنم سال بعد يعني سال دوم راهنمايي شركت كردم و اين‌ برنامه‌ها را هميشه به ياد دارم. دوره‌ي دبيرستان هم در همان مدرسه بودم. من در دبيرستان خيلي ماندگار نبودم چون اواسط سال دوم كه در المپياد رياضي قبول شدم به تهران آمدم و دو سال و نيم باقي‌مانده از دبيرستان را بيشتر در دوره‌ي المپياد بودم تا در دبيرستان. بفرماييد دبيرستان  در همان مدرسه‌ي شهيد اژه‌اي بودم، آن مدرسه راهنمايي و دبيرستان را توأماً براي آموزش داشت. بعد از آن به دانشگاه شريف رشته رياضي آمدم كه از آن زمان تا به حال در اين‌جا هستم.

سازمان پرورش استعدادهاي درخشان. آن زمان تشكيلات سازمان پرورش استعدادهاي درخشان منسجم‌تر بود چون الان به دليل قوانين فعلي مختلف آموزش و پرورش، از وقتي زير نظر آموزش و پرورش استان‌ها قرار مي‌گيرد ؟؟؟؟‌ يكي از پررنگ‌ترين خاطرات آن دوران من برنامه‌اي به اسم «كارسو» بود. نمي‌دانم در جريان هستيد يا نه معادل واژه work shop است نمي‌دانم چه كسي اين كلمه را ابداع كرده است، هم از فارغ‌التحصيلان تهران بودند چون يك‌سري از اين برنامه‌ها برگزار مي‌كردند يادم است زماني كه من اول راهنمايي بودم برنامه‌ي فيزيكي را در يزد برگزار كردند كه خيلي خيلي جالب بود، يعني مثلاً اگر طول اين برنامه 4-3 روز بود تقريباً من خوراك و خواب را كنار گذاشته بودم كه بتوانم از هر چيزي كه آن‌ها مي‌گويند استفاده كنم براي من خيلي انگيزه‌بخش بود. برنامه‌ي ديگري راجع به زيست‌شناسي بود كه فكر مي‌كنم سال بعد يعني سال دوم راهنمايي شركت كردم و اين‌ برنامه‌ها را هميشه به ياد دارم. دوره‌ي دبيرستان هم در همان مدرسه بودم. من در دبيرستان خيلي ماندگار نبودم چون اواسط سال دوم كه در المپياد رياضي قبول شدم به تهران آمدم و دو سال و نيم باقي‌مانده از دبيرستان را بيشتر در دوره‌ي المپياد بودم تا در دبيرستان. بفرماييد دبيرستان  در همان مدرسه‌ي شهيد اژه‌اي بودم، آن مدرسه راهنمايي و دبيرستان را توأماً براي آموزش داشت. بعد از آن به دانشگاه شريف رشته رياضي آمدم كه از آن زمان تا به حال در اين‌جا هستم.

 

المپياد اصولاً يك مسابقه‌ي جهاني نيست

 مسابقه‌ي حل مسئله است

 قسمت اول | قسمت دوم 
قسمت سوم | قسمت چهارم

نامم« كسري عليشاهي» است، متولد سال 1358 در اصفهان هستم.

دبستان در مدرسه‌اي به نام «منشعي» بودم از آن موقع هيچ خاطره‌ي ويژه‌اي ندارم. الان هم به همان اسم است ، اين دبستان در اصفهان است. راهنمايي و دبيرستان وارد مدرسه‌ي استعدادهاي درخشان اصفهان‌ به نام «شهيد اژه‌اي» شدم. خيلي دوران خوبي بود به خصوص دوران راهنمايي كه برايم هميشه خاطره‌انگيز و انگيزه‌بخش بوده است، يعني «start» يا شروع خيلي از كارهايي كه در آينده انجام دادم آن جا زده شد. من در جوي تحصيل كردم كه خيلي سازنده بود و آن جو مديون دو نكته‌ي مهم بود يكي قرار گرفتن مجموعه‌اي از بچه‌ها كنار هم، كه پتانسيل خوبي داشتند و ديگري بچه‌هايي كه بزرگ‌تر از ما بودند و براي ما كار آموزشي انجام مي‌دادند. در حال حاضر هم‌اتاقي من يكي از همكارانم آقاي «نقشينه» هستند، ايشان هم در همان مدرسه‌اي كه من تحصيل كردم درس خواندند و 4 سال از من بزرگ‌تر بودند. براي ما كلاس‌هايي گذاشتند كه خيلي جالب بود مسابقه برگزار مي‌كردند، امتحان مي‌گرفتند و تمام اين مسائل در به وجود آمدن روحيه‌ي علمي، كنجكاوي و انگيزه خيلي تأثيرگذار بود. برنامه‌هاي سراسري‌ هم وجود داشت كه در مدارس، سازمان و در چند شهر به صورت هم‌زمان برگزار مي‌شد. مي‌توان گفت آن‌بچه‌ها هم فارغ‌التحصيل‌هاي سازمان بودند اما بزرگ‌تر، يعني با فاصله‌ي سني بيشتر مثلاً 10 سال از ما بزرگ‌تر بودند.

سازمان پرورش استعدادهاي درخشان. آن زمان تشكيلات سازمان پرورش استعدادهاي درخشان منسجم‌تر بود چون الان به دليل قوانين فعلي مختلف آموزش و پرورش، از وقتي زير نظر آموزش و پرورش استان‌ها قرار مي‌گيرد ؟؟؟؟‌ . يكي از پررنگ‌ترين خاطرات آن دوران من برنامه‌اي به اسم «كارسو» بود. نمي‌دانم در جريان هستيد يا نه معادل واژه work shop است نمي‌دانم چه كسي اين كلمه را ابداع كرده است، هم از فارغ‌التحصيلان تهران بودند چون يك‌سري از اين برنامه‌ها برگزار مي‌كردند يادم است زماني كه من اول راهنمايي بودم برنامه‌ي فيزيكي را در يزد برگزار كردند كه خيلي خيلي جالب بود، يعني مثلاً اگر طول اين برنامه 4-3 روز بود تقريباً من خوراك و خواب را كنار گذاشته بودم كه بتوانم از هر چيزي كه آن‌ها مي‌گويند استفاده كنم براي من خيلي انگيزه‌بخش بود. برنامه‌ي ديگري راجع به زيست‌شناسي بود كه فكر مي‌كنم سال بعد يعني سال دوم راهنمايي شركت كردم و اين‌ برنامه‌ها را هميشه به ياد دارم. دوره‌ي دبيرستان هم در همان مدرسه بودم. من در دبيرستان خيلي ماندگار نبودم چون اواسط سال دوم كه در المپياد رياضي قبول شدم به تهران آمدم و دو سال و نيم باقي‌مانده از دبيرستان را بيشتر در دوره‌ي المپياد بودم تا در دبيرستان. بفرماييد دبيرستان  در همان مدرسه‌ي شهيد اژه‌اي بودم، آن مدرسه راهنمايي و دبيرستان را توأماً براي آموزش داشت. بعد از آن به دانشگاه شريف رشته رياضي آمدم كه از آن زمان تا به حال در اين‌جا هستم.

سازمان پرورش استعدادهاي درخشان. آن زمان تشكيلات سازمان پرورش استعدادهاي درخشان منسجم‌تر بود چون الان به دليل قوانين فعلي مختلف آموزش و پرورش، از وقتي زير نظر آموزش و پرورش استان‌ها قرار مي‌گيرد ؟؟؟؟‌ يكي از پررنگ‌ترين خاطرات آن دوران من برنامه‌اي به اسم «كارسو» بود. نمي‌دانم در جريان هستيد يا نه معادل واژه work shop است نمي‌دانم چه كسي اين كلمه را ابداع كرده است، هم از فارغ‌التحصيلان تهران بودند چون يك‌سري از اين برنامه‌ها برگزار مي‌كردند يادم است زماني كه من اول راهنمايي بودم برنامه‌ي فيزيكي را در يزد برگزار كردند كه خيلي خيلي جالب بود، يعني مثلاً اگر طول اين برنامه 4-3 روز بود تقريباً من خوراك و خواب را كنار گذاشته بودم كه بتوانم از هر چيزي كه آن‌ها مي‌گويند استفاده كنم براي من خيلي انگيزه‌بخش بود. برنامه‌ي ديگري راجع به زيست‌شناسي بود كه فكر مي‌كنم سال بعد يعني سال دوم راهنمايي شركت كردم و اين‌ برنامه‌ها را هميشه به ياد دارم. دوره‌ي دبيرستان هم در همان مدرسه بودم. من در دبيرستان خيلي ماندگار نبودم چون اواسط سال دوم كه در المپياد رياضي قبول شدم به تهران آمدم و دو سال و نيم باقي‌مانده از دبيرستان را بيشتر در دوره‌ي المپياد بودم تا در دبيرستان. بفرماييد دبيرستان  در همان مدرسه‌ي شهيد اژه‌اي بودم، آن مدرسه راهنمايي و دبيرستان را توأماً براي آموزش داشت. بعد از آن به دانشگاه شريف رشته رياضي آمدم كه از آن زمان تا به حال در اين‌جا هستم.