| Mavara RSS feed for forumshttp://danesh.roshd.ir/mavara/mavara-index.phpLast topics in forums.en-ushttp://backend.userland.com/rssSat, 15 Jul 2023 02:25:25 GMTMavara CMS/GroupwareMavara RSS feed for forumshttp://danesh.roshd.ir/mavara/mavara-index.phphttp://danesh.roshd.ir/mavara/img/mavara.jpg- بارش شهابي برساوشي امرداد 1397http://danesh.roshd.ir/mavara/mavara-view_forum.php?forumId=54&comments=132609بارش شهابی برساوشی Perseus در روزهای یکشنبه و دوشنبه، 21 و 22 مرداد 1397 به اوج خود خواهد رسید. این بارش از دنباله دار Swift- Tuttle پدید می آید. دنباله دارها (ستاره های دنباله دار) هنگامی که به حضیض خود نزدیک می شوند، مقداری از مواد تشکیل دهنده آنها در اثر حرارت خورشید، به حالت گاز و ذرات جامد کوچک در آمده و به صورت دنباله در یک دنباله دار مشاهده می شوند و تونلی از غبار بر جای می ماند. هنگامی که زمین از این توده بر جای مانده عبور می کند، در اثر بر خورد این مواد با جو زمین، بارش شهابی به وجود می آید.
<br/>با توجه به اینکه در اوج بارش امسال، ماه در محاق می باشد و در آسمان شب حضور ندارد، لذا شهابها درخشندگی خود را بیشتر نمایان می کنند. این بارش به این علت به نام برساوشی شناخته می شود، چون به نظر می رسد شهابها از صورت فلکی برساوش نشات گرفته اند. در هنگام اوج بارش، تعدادی حدودا بالغ بر 60 شهاب در ساعت مشاهده خواهد شد. در مورد پیدا کردن صورت فلکی برساوش نگران نباشید. می توانید آن را در کنار صورت فلکی ذات الکرسی یا Cassiopea که شکل M یا W را در آسمان می سازد، بیابید. فقط کافیست از حدود نیمه شب به بعد، بر روی زمین به پشت دراز بکشید و به آسمان حدودا بالای سر خود چشم بدوزید، شما به راحتی این شهابها را خواهید دید. اگر می توانید مکانی را به دور از نور شهر برای رصد انتخاب کنید زیرا در آسمان شهر هایی همچون تهران که آلودگی نوری زیادی دارند، تقریبا بارش شهابی قابل رویت نیست. زیرانداز، نقشه آسمان، نوشیدنی گرم و مکانی راحت برای خود فراهم کنید.
<br/>غلامحسین رستگارنسب<br/>دبیر گروه نجومhttp://danesh.roshd.ir/mavara/mavara-view_forum.php?forumId=54&comments=132609Fri, 10 Aug 2018 01:12:13 GMT
- تعیین سمت قبله در تاریخ 24 تیر 1397http://danesh.roshd.ir/mavara/mavara-view_forum.php?forumId=54&comments=132608قبله یابی و تعیین سمت قبله از مباحث بنیادین علم هیئت و نجوم اسلامی است و دانستن جهت قبله دربسیاری از عبادات امری ضرور است.
<br/>یکی از شیوه های دقیق جهت یابی قبله، استفاده از سایه شاخص به هنگام ظهر مکه معظمه، در تاریخ 24 تیر می باشد. براین پایه، می توان با استفاده از یک شاخص و تعیین سایه همان شاخص، در این روز، و در زمان معین، مجددا سمت دقیق قبله در هر مکانی اعم از مدرسه، منزل، محل کار و یا... را در نیمکره شمالی به سادگی یافت. مکه معظمه، که قبله مسلمانان در آن واقع است، در طول جغرافیایی 39 درجه و 54 دقیقه شرقی و عرض جغرافیایی 21 درجه و 27 دقیقه شمالی قرار دارد. در روز 24 تیر هر سال، میل خورشید ( فاصله مرکز خورشید تا استوای سماوی ) با عرض جغرافیایی مکه برابر می شود یا به عبارت دیگر، در هنگام ظهر شرعی، خورشید، درست در سمت الراس مکه قرار می گیرد. در نتیجه، شاخص در مکه معظمه سایه نخواهد داشت و لذا در هر مکانی که قرار داشته باشید، خلاف سایه شما، سمت صحیح قبله را نشان می دهد. برای آن که این عمل به دقت انجام پذیرد، می توانید از یک وسیله عمود بر زمین ( نخ یا میله ) استفاده کنید و خلاف جهت سایه آن را در این روز از سال در هنگام ظهر مکه (ساعت 13 و 57 دقیقه روز 24 تیر به وقت ایران ) مشخص کنید. به این ترتیب جهت صحیح قبله مسلمانان در محل خود را به دست آورده اید.
<br/>دبیر گروه نجوم<br/>دبیر گروه نجومhttp://danesh.roshd.ir/mavara/mavara-view_forum.php?forumId=54&comments=132608Mon, 11 Jun 2018 04:12:27 GMT
- پروژه مشترک ناسا و آژانس فضایی اروپا برای جمع‌آوری نمونه‌های خاک مریخhttp://danesh.roshd.ir/mavara/mavara-view_forum.php?forumId=54&comments=132607ناسا و آژانس فضایی اروپا از پروژه مشترکشان برای جمع‌آوری نمونه‌های خاک مریخ و بازگرداندن آنها به زمین اطلاع دادند. به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، ناسا و آژانس فضایی اروپا دیروز توافقنامه‌ای را برای انجام اولین سفر رفت و برگشت به مریخ امضاء کردند که بر اساس آن قرار است با همکاری یکدیگر نمونه‌های خاک مریخ را به زمین بیاورند.
<br/>روز گذشته این دو آژانس فضایی اعلام کردند که قصد دارند تا طی یک ماموریت فضایی نمونه‌های خاک سیاره سرخ را جمع آوری کرده و مورد بررسی قرار دهند. این کار حداقل نیاز به سه مامویت در زمین دارد و این ماموریت‌ها با `کاوشگر مریخ 2020` (Mars Rover2020) ناسا کار خود را آغاز خواهند کرد. کاوشگر مریخ 2020، یک مریخ‌نورد در حال توسعه آژانس فضایی ایالات متحده آمریکاست که قرار است در سال 2020 میلادی توسط موشک `اتلس5 ` ناسا به مریخ ارسال شود. یکی از اهداف این کاوشگر بررسی حیات میکروسکوپی در مریخ است.
<br/>مرحله نهایی این طرح شامل پرتاب یک موشک از سطح مریخ است، کاری که تاکنون انجام نشده است.
<br/>در حالی که این کار آسانی نخواهد بود، اما دانشمندان معتقدند که این کار قطعا عملی است.
<br/>`دیوید پارکر` (David Parker) مدیر اکتشاف انسان و رباتیک آژانس فضایی اروپا گفت: مأموریت `بازگشت مریخ` (MSR) یک کار دشوار اما قابل دستیابی است. مأموریت بازگشت مریخ یک ماموریت فضایی برای جمع‌آوری نمونه‌های سنگ و گرد و غبار از مریخ و آوردن آنها به زمین است.
<br/>`مریخ‌نورد اگزومارس` (ExoMars rover) یک مریخ‌نورد رباتیک برنامه‌ریزی شده مریخ، بخشی از مأموریت بین‌المللی اگزومارس به رهبری آژانس فضایی اروپا است. مریخ نورد اگزومارس قرار است در سال 2021 به مریخ ارسال شود. اگزومارس پروژه‌ای برای جستجوی نشانه‌های حیات هم در حال حاضر و هم در گذشته، در مریخ است. مرحله دوم مأموریت، پرتاب یک ` fetch rover ` خواهد بود که هدف آن آوردن نمونه‌هایی از مریخ‌نوردهای دیگر است.
<br/> fetch roverپس از پرتاب به سطح زمین بازمی‌گردد و نمونه‌ها را در یک موشک کوچکی به نام`Mars Ascent Vehicle `قرار می‌دهد. سپس این موشک نمونه‌ها را به مدار مریخ هدایت می‌کند و در آنجا این نمونه‌ها توسط یک فضاپیما جمع‌آوری می‌شوند.
<br/>پس از جمع‌آوری نمونه‌ها و بارگیری آنها در` Earth entry vehicl ` این فضاپیما با خاک مریخ به سطح زمین باز خواهد گشت.
<br/>
<br/>منبع: http://parssky.com/view/FA/72149.aspx<br/>دبیر گروه نجومhttp://danesh.roshd.ir/mavara/mavara-view_forum.php?forumId=54&comments=132607Wed, 02 May 2018 15:21:11 GMT
- کهکشان‌های اقماری آلفا قنطورس، مدل ماده تاریک را به‌چالش کشیده‌اندhttp://danesh.roshd.ir/mavara/mavara-view_forum.php?forumId=54&comments=132606بیشتر کهکشان‌های اقماری کوچک که دور کهکشان آلفا قنطورس می‌چرخند، هم‌جهت با صفحه چرخش آن هستند. این حرکت هماهنگ برخلاف پیش‌بینی‌های مدل ماده تاریک سرد (CDM) در تشکیل ساختار جهان است. این یافته‌های گروهی بین‌المللی از ستاره‌شناسان است و با رصدهای قبلی در کهکشان‌های راه‌شیری و اندرومدا هم‌خوانی دارد. این گروه نشان داده که اخترفیزیک‌دان‌ها باید جایگزینی برای CDM پیدا کنند. بااینحال، اخترفیزیک‌دان‌های دیگری،که بیشتر محتاط هستند، معتقدند که درنهایت این نتایج باید در قالب الگوی کلی ماده تاریک قرار بگیرد.
<br/>طبق قرارداد شبکه‌ای از رشته‌های ماده تاریک، جهان را دربرگرفته است. کهکشان‌های بزرگی که از چند کهکشان کوچک تشکیل شده و بزرگ شده‌اند، درامتداد این رشته‌ها کشیده می‌شوند. اولیور مولر (Oliver Müller) عضو گروه، از دانشگاه بازل، هلند، می‌گوید: «کهکشان‌های اقماری از جهت‌های مختلف، در دام پتانسیل گرانشی کهکشان میزبان خود می‌افتند. آنها در همه این جهت‌های اولیه مختلف قرار می‌گیرند، درنتیجه در همه این جهت‌های مختلف می‌چرخند.» بااینحال، رصدها نشان می‌دهد که بیشتر کهکشان‌های اقماری دور کهکشان راه‌شیری و کهکشان همسایه ما، اندرومدا، در یک صفحه چرخش دارند. مولر توضیح داد:«گروه محلی کهکشانی ما، که شامل راه‌شیری و اندرومدا است، فقط یک مورد خاص است.»
<br/>گروه Rich
<br/>مولر و همکارانش در یک پژوهش جدید، در آلمان، آمریکا و استرالیا، به‌دنیال کهکشان‌های اقماری در گروه قنطورس بودند. این گروه، یک گروه از کهکشان‌های اقماری است که دور کهکشان بیضوی بزرگ آلفاقنطورس، درفاصله ۱۳ میلیون سال نوری از زمین، حدود ۴ برابر فاصله اندرومدا از زمین، می‌چرخند. پژوهش‌های پیشین نشان‌داده است که کهکشان‌های اقماری در یک صفحه قرارگرفته‌اند. گروه، برای اندازه‌گیری و بررسی حرکت کهکشان‌های اقماری، از اندازه‌گیری‌های اپتیکی تلسکوپ فضایی هایل برای تعیین موقعیت مکانی چندین کهکشان اقماری در صفحه چرخش، استفاده کرده است. سپس آنها از اندازه‌گیری‌های رادیویی زمینی خطوط گذارهای اتمی خاص، در طیف‌های نشری کهکشانی استفاده کرده است.
<br/>از ۱۶ کهکشانی که پژوهش‌گران تجزیه و تحلیل کردند، ۱۴ کهکشان از الگویی پیروی می‌کردند که در آن در سمتی از آلفاقنطورس قرار داشتند که نسبت به آلفا قنطورس انتقال به قرمز دارد، نسبت به سمت دیگر آن، که نسبت به آلفا قنطورس انتقال به آبی دارد. این بررسی نشان می‌دهد که همه ۱۴ کهکشان در یک جهت می‌چرخند. اگر مدارها (جهت چرخش) تصادفی بودند، شانس این که هر ۱۴ کهکشان یا بیشتر آنها در یک جهت بچرخند،فقط ۴۲/۰درصد بود.
<br/>شبیه‌سازی‌ها نشان می‌دهد که اگر کهکشان میزبان در اثر برخورد یا ادغام دو کهکشان دیگر تشکیل شده باشد، ظاهرا رخداد شایع مدارهای هماهنگ در کهکشان‌های اقماری در گروه‌های کهکشانی را می‌توان توجیه کرد. کهکشان‌های اقماری در این مدل، باقی‌مانده مواد اولیه تشکیل کهکشان میزبان نیستند، بلکه بیشتر باقی‌مانده به‌بیرون پرتاب‌شده ناشی‌از برهمکنش کشندی درطی ادغام هستند. مولر می‌گوید، پژوهش‌گران اخیرا این موضوع را بررسی کرده‌اند که آیا چنین فرایندی را می‌توان در مدل ماده تاریک جای داد یا به مدل کاملا جدیدی از ساختار کیهانی نیاز داریم.
<br/>حرکت عمودی
<br/>مایکل بویلن کُلچین (Michael Boylan Kolchin) ستاره‌شناسی از دانشگاه تگزاس، استین، می‌گوید: «من فکر می‌کنم که یافته‌های آنها جالب است و برخی از نکات و مشکلاتی را که در ساختارهای دیگر می‌بینیم، روشن کرده است». بااینحال، او در مقابل این فرض که لزوما مدل ماده تاریک توزیع کهکشان‌های اقماری را به‌صورت تصادفی پیش‌بینی می‌کند، بااحتیاط برخورد کرده است. وی معتقد است، در مدل ماده تاریک، ساختار اطراف آلفاقنطورس نیز به جزئیات ساختارهای بسیار بزرگ‌مقیاس بستگی دارد. او پژوهش‌های مفید بعدی را که باید دنبال حرکت عمود بر صفحات باشد پیشنهاد داده تا ببینند آیا صفحات در طول زمان پایدار هستند یا نه. مایکل می‌گوید: «این کار خیلی سخت است، اما درمورد اندرومدا و بااستفادهاز تلسکوپ هابل امکان‌پذیر است».
<br/>رودریگو ایباتا (Rodrigo Ibata)، ستاره‌شناسی از رصدخانه استراسبورگ در فرانسه، می‌گوید: «این مسئله بسیار گیج‌کننده و بسیار جالب است و احتمالا چیزهایی درمورد بخش تاریک جهان به ما می‌گوید.» او معتقد است ستاره‌شناسان هنوز تاییدهای بیشتری در سیستم‌های دیگر می‌خواهند، اما با فرض اینکه اعلام نتایج به تعویق بیفتد، با تردید و بدگمانی درمورد یکی از فرض‌های مهم تشکیل کهکشان‌ها، نتایج پژوهش را کمتر نامحتمل و نادرست می‌داند. وی می‌گوید اما ممکن است همه چیز خیلی جالب‌تر باشد. احتمالا چیزی درباره کارکرد ذاتی گرانش وجود دارد که دراینجا نادیده گرفته شده و در مقیاس کهکشانی اتفاقاتی قرار است رخ دهد.
<br/>
<br/>
<br/>منبع اصلی: Satellite galaxies of Centaurus A defy dark-matter model
<br/>نویسنده: تیم وُگان (Tim Wogan)، نویسنده و دانشمند انگلیسی
<br/>منبع: http://www.psi.ir/news2_fa.asp?stype=news&id=2431<br/>دبیر گروه نجومhttp://danesh.roshd.ir/mavara/mavara-view_forum.php?forumId=54&comments=132606Wed, 02 May 2018 15:17:38 GMT
- تضعیف میدان مغناطیسی زمین منجر به جابه جایی قطب ها نمی شودhttp://danesh.roshd.ir/mavara/mavara-view_forum.php?forumId=54&comments=132605به گزارش روز سه شنبه گروه اخبار علمی ایرنا از پایگاه خبری ساینس دیلی، میدان مغناطیسی زمین سپری نامرئی در برابر تشعشعات مرگبار کیهانی است. اما این سپر پویا دائما در حال تغییر است و هر 200 تا 300 هزار سال قطب های مغناطیسی زمین جابه جا می شود. همین پویایی میدان مغناطیسی موجب نگرانی هایی در بین محققان شده است.
<br/>در واقع عامل اصلی این نگرانی ضعف میدان مغناطیسی در بخشی از اقیانوس اطلس است که از شیلی تا زیمباوه گسترده شده و از سال 1958 تا کنون به وسعت آن افزوده شده است. به اعتقاد محققان ادامه این روند می تواند منجر به جابه جایی قطب های زمین شود.
<br/>در این تحقیقات ساختار میدان مغناطیسی زمین بین 300 تا 500 هزار سال قبل شبیه سازی شد تا دو جابه جایی اخیر قطب های مغناطیسی بررسی شود. محققان با بررسی این جابه جایی قطب ها که با عنوان Lansdcape در 41 هزار سال قبل و Mono Lake در 34 هزار سال قبل رخ دادند، دریافتند که میدان مغناطیسی زمین در آن زمان هیچ شباهتی به وضعیت کنونی نداشته است و در نتیجه تغییرات کنونی این میدان مغناطیسی نشانه های هشدار دهنده ای برای تغییر قطب های زمین محسوب نمی شوند.
<br/>بر اساس این تحقیقات، بخش های ضعیف شده میدان مغناطیسی زمین بدون هرگونه پیامد ناگواری ترمیم خواهد شد و احتمال جابه جایی قطب ها منتفی است.گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.
<br/>
<br/>منبع: 82902885/http/www.irna.ir/fa/News<br/>دبیر گروه نجومhttp://danesh.roshd.ir/mavara/mavara-view_forum.php?forumId=54&comments=132605Wed, 02 May 2018 15:16:43 GMT
- سپر حرارتی فرودگر `مریخ 2020` ناسا ترک برداشتhttp://danesh.roshd.ir/mavara/mavara-view_forum.php?forumId=54&comments=132604یکی از سپرهای حرارتی فرودگر کاوشگر `مریخ 2020` در طول سپری کردن تست‌های مختلف، ترک برداشته که ناسا معتقد است این اتفاق در برنامه این کاوشگر تاخیری ایجاد نخواهد کرد.
<br/>به گزارش ایسنا و به نقل از انگجت، یکی از سپرهای حرارتی فرودگر(سطح‌نشین) کاوشگر `مریخ 2020` ناسا پس از انجام یک سری آزمایش‌های طولانی، ترک خورده است و ناسا هیچ گزینه‌ای ندارد، جز این که از شرکت `لاکهید مارتین` بخواهد یک سپر جایگزین بسازد.
<br/>فرودگر فضاپیمایی است که پس از رسیدن به یک سیاره یا جرم آسمانی، بر سطح آن فرود می‌آید. سطح‌نشین‌ها معمولا فضانوردان و سطح‌نوردها(کاوشگرها) را به همراه خود به سطح سیارات می‌برند.
<br/>هدف سپر حرارتی، پوشاندن و حفاظت کاوشگر `مریخ 2020` و سیستم فرود آن است، به طوری که موجب می‌شود هنگام ورود به اتمسفر مریخ نسوزد.
<br/>از آنجایی که این سیستم باید تا دمای 3800 درجه فارنهایت(کمی بیشتر از 2093 درجه سانتی‌گراد) را تحمل کند، ناسا و لاکهید مارتین برای آزمایش سپر حرارتی، نیروهایی تا 20 درصد بیشتر از آنچه که در هنگام ورود به اتمسفر مریخ به سپر حرارتی کاوشگر وارد می‌شود، اعمال می‌کنند.
<br/>ناسا می‌گوید پس از انجام آزمایش‌ها و بررسی سپر حرارتی، یک ترک غیر منتظره در نزدیکی لبه بیرونی کاوشگر مشاهده کرده است.
<br/>لاکهید مارتین اکنون باید یک سپر حرارتی جدید برای ماموریت بسازد، اما سپر آسیب دیده را نیز تعمیر خواهد کرد. بنابراین سپر تعمیری می‌تواند برای آزمایش‌های بیشتر در سال آینده استفاده شود.
<br/>این اتفاق، دلیل روشنی از این است که چرا ناسا و شرکت‌های فضایی خصوصی باید ابتدا موشک‌ها، کپسول‌ها و اجزای انفرادی خود را تحت آزمایش‌های سخت قرار دهند. چرا که بهتر است زمان و هزینه صرف توسعه ماموریت‌ها شود تا این که ماموریت‌های چند میلیارد دلاری با شکست مواجه شوند.
<br/>مثلا در مورد `مریخ 2020`؛ این ماموریت 2 میلیارد دلاری شامل یک کاوشگر است که برای بررسی امکان حیات در گذشته بر روی مریخ و حفر سطح سیاره برای جمع‌آوری نمونه‌ها طراحی شده است.
<br/>خبر خوب این است که ناسا اعتقاد دارد که این حادثه بر روی برنامه ماموریت و زمان پرتاب آن در سال 2020 تاثیر نخواهد گذاشت، مانند آنچه که در مورد تلسکوپ `جیمز وب` اتفاق افتاد. بنابراین لازم نیست که نام جدیدی برای این ماموریت داشته باشیم.
<br/>کاوشگر `مریخ ۲۰۲۰`(Mars 2020) مریخ نورد در حال توسعه آژانس فضایی ایالات متحده آمریکا(ناسا) است که قرار است در سال 2020 میلادی توسط موشک `اطلس5` ناسا به مریخ ارسال شود. یکی از اهداف این کاوشگر بررسی حیات میکروسکوپی در مریخ است. این ماموریت به منظور اجرای یک بررسی اخترزیست‌شناسانه در رابطه با پیشینه باستانی مریخ و بررسی فرآیندهای ژئولوژیکی سطح مریخ در طول تاریخ خود، از جمله ارزیابی زیست‌پذیری سیاره‌ای، امکان وجود حیات بر روی مریخ در گذشته و توان بالقوه آن برای نگهداری رد پای زیست در مواد قابل دسترس تشکیل‌دهنده سطح آن است. ماموریت کاوشگر `مریخ 2020` در 4 دسامبر 2012 در نشست اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا در سانفرانسیسکو توسط ناسا اعلام شد. در طراحی این مریخ‌نورد از طرح مریخ‌نورد `کنجکاوی`( Curiosity) استفاده شده است و بارهای(محموله) ارزشمند علمی مختلفی را به همراه خواهد داشت.
<br/>
<br/>
<br/>منبع: 97020905175/https://www.isna.ir/news<br/>دبیر گروه نجومhttp://danesh.roshd.ir/mavara/mavara-view_forum.php?forumId=54&comments=132604Wed, 02 May 2018 15:13:08 GMT
- ابزاری برای اندازه‌گیری سرعت ماده تاریکhttp://danesh.roshd.ir/mavara/mavara-view_forum.php?forumId=54&comments=132603شبیه‌سازی‌های عددی نشان می‌دهد که با اندازه‌گیری سرعت ستاره‌های قدیمی‌تر کهکشان خودی (راه شیری) می‌توانیم سرعت ماده تاریک در کهکشان راه شیری را بیابیم.
<br/>بیشتر ماده موجود در راه شیری و دیگر کهکشان‌ها ماده نامرئی است. اخترشناسان از حدود یک قرن پیش با بررسی اثر گرانشی ماده تاریک بر ستاره‌های مرئی و گاز درون‌کهکشانی، به وجود ماده تاریک پی‌برده بودند <a class='daneshnameh' href='1'>1</a>. امروزه به‌طور مرتب، تلسکوپ‌های قوی نقشه‌هایی از جای قرارگرفتن ماده تاریک تهیه می‌کنند <a class='daneshnameh' href='2'>2</a>. اما این که ماده تاریک با چه سرعتی حرکت می‌کند، به‌خوبی مشخص نیست (این کمیت بر تفسیر آزمایش‌های آشکارسازی ماده تاریک تاثیر دارد). اخترفیزیک‌دان‌ها برای رسیدن به این هدف،سرعت مشخصه ماده تاریک را بااستفادهاز ایده‌های نظری ساده تخمین می‌زنند <a class='daneshnameh' href='3'>3</a>. Jonah Herzog-Arbeitman از دانشگاه پرینستون، نیوجرسی، و همکارانش <a class='daneshnameh' href='4'>4</a> پژوهش جدیدی را برای پاسخ به این سوال از دیدگاهی جدید انجام داده‌اند. محققان بااستفادهاز شبیه‌سازی‌های عددی، ستاره‌های پیر کهکشان خودی را که سرعت مشخصه برابری با ماده تاریک دارند، شناسایی کردند؛ به‌این‌ترتیب پنجره جدیدی به‌سوی سمت مبهم کهکشان خودی گشودند.
<br/>با اینکه شواهد محکمی بر وجود ماده تاریک داریم، ذرات تشکیل‌دهنده این شکل از ماده هنوز به‌طور مستقیم آشکارسازی نشده‌است. ذرات سنگین با برهمکنش ضعیف (WIMP)، ذرات پیش‌بینی‌شده نظری هستند که جرمی ده‌ها تا صدها برابر پروتون دارند و قدیمی‌ترین ذره کاندید ماده تاریک هستند. آزمایش‌های آشکارسازی مستقیم زیادی در سراسر جهان به‌دنبال یافتن پراکندگی نادر ذرات ماده تاریک WIMPگونه از هسته اتم در آشکارسازهای زمینی، درحال جمع‌آوری اطلاعات هستند <a class='daneshnameh' href='5'>5</a>. با این که تاکنون این پژوهش‌ها به جایی نرسیده، آزمایش‌های جدید قیدهای قابل‌توجهی برای شدت برهم‌کنش‌های WIMP- هسته مشخص کرده است.
<br/>تعداد رخدادهای پراکندگی بین یک ذره ماده تاریک و هسته‌ها به شدت برهمکنش و سطح مقطع پراکندگی (که با نظریه میکروفیزیکی ماده تاریک مشخص می‌شود) بستگی دارد. اما این تعداد به ویژگی‌های بزرگ‌مقیاس ماده تاریک، مثل چگالی و سرعت مشخصه آن در منظومه شمسی نیز بستگی دارد. رصدها نشان داده است که چگالی ماده تاریک محلی، که بااستفاده از حرکت ستارگان نزدیک خورشید به‌دست آمده، تقریبا برابر ۰۱/۰ جرم خورشید درهر پارسک‌مکعب است <a class='daneshnameh' href='۶'>۶</a>. این مقدار معادل حدود یک ذره ماده تاریک در یک فنجان قهوه است. بااینحال اندازه‌گیری توزیع سرعت ماده تاریک محلی مشکل است. درنهایت این توزیع بازتابی از چگونگی تشکیل کهکشان از ماده تاریک است. در آزمایش‌های آشکارسازی مستقیم فرض می‌شود که توزیع سرعت ماده تاریک، از توزیع ماکسول-بولتزمان پیروی می‌کند <a class='daneshnameh' href='۷'>۷</a>، مانند توزیع حرکت مولکول‌های هوا در اتاق، اما این فقط یک حدس است.
<br/>با این‌همه اخترفیزیک‌دان‌ها می‌توانند بااستفاده از شبیه‌سازی عددی شکل‌گیری راه‌شیری، توزیع سرعت ماده تاریک محلی را تخمین بزنند. این شبیه‌سازی بااستفادهاز حجم ماده تاریک و ماده مرئی که در مقیاسی بسیار بزرگ‌تر از اندازه راه‌شیری گسترده شده است، شروع می‌شود. در این حجم‌های بزرگ‌تر، اجرامی که جرم و ساختار مشابه کهکشان ما دارند، شناسایی می‌شوند. پس‌از‌آن شبیه‌سازی روی این اجرام مشابه راه‌شیری تمرکز می‌کند و آنها را با وضوح فضایی بالاتری نسبت به حجم اولیه، بازشبیه‌سازی می‌کند. با بررسی رفتار ذرات ماده تاریک نزدیک خورشید و با تمرکز بر شبیه‌سازی‌هایی که فقط دربردارنده ماده تاریک هستند، مشاهده شده است که توزیع سرعت ماده تاریک محلی با توزیع ماکسول-بولتزمان فرق دارد <a class='daneshnameh' href='۸و۹'>۸و۹</a>، تعداد ذرات با حرکت سریع آن، کمتر و ذرات کند آن، بیشتر است. بااینحال، شبیه‌سازی‌های دربردارنده فیزیک ستاره‌ها و گازها نشان می‌دهد توزیع سرعت ماده تاریک احتمالا به مدل توزیع ماکسول-بولتزمان نزدیک‌تر است. حل این مسئله، اهمیت بیشتری در آزمایش‌های آشکارسازی مستقیم دارد، زیرا این ذرات، سریع‌ترین ذراتی هستند که آشکارسازی آنها راحت است.
<br/>اما ماهیت توزیع سرعت از چه الگویی پیروی می‌کند؟ در اینجا کار Herzog-Arbeitman و همکارانش مطرح می‌شود. نویسندگان مقاله از بزرگ‌نمایی شبیه‌سازی راه‌شیری بهره برده‌اند (شکل ۱)، که در فیزیک گرانشی ماده تاریک و ماده مرئی هر دو، استفاده می‌شود و در برخی جنبه‌های برهم‌کنش‌های الکترومغناطیسی بین ستاره‌ها و گاز نیز دیده می‌شود. درست مثل کهکشان خودی واقعی، ستاره‌هایی که در این شبیه‌سازی ساخته شده‌اند، به دو نوع تقسیم‌بندی می‌شوند: ستاره‌های پیرتر با عناصر سنگین کمتر از خورشید و ستاره‌های جوان‌تر با عناصر سنگین بیشتر از خورشید (توجه داریم که منظور ستاره‌شناسان از عناصر سنگین، عناصر بسیار سنگین‌تر از هلیم است) <a class='daneshnameh' href='۱۰'>۱۰</a>.گروه، بااستفاده از شبیه‌سازی‌ها، توزیع سرعت انواع مختلف ستاره‌ها را مانند توزیع سرعت ماده تاریک، محاسبه کرد. آنها به روند جالبی رسیدند: توزیع سرعت ذرات ماده تاریک تقریبا نزدیک به توزیع سرعت ستاره‌های پیر کهکشان است. به‌این‌ترتیب با اندازه‌گیری سرعت ستاره‌های پیر، بااستفاده از داده‌های تحقیقات نجومی، می‌توان سرعت ذرات ماده تاریک را اندازه‌گیری کرد. تشخیص این که سرعت ماده تاریک و ستارگان پیر یکسان است احتمالا به این حقیقت که هردوی آنها از دوره‌های اولیه تشکیل کهکشان بوده‌اند و دوره‌های تعادلی یکسانی داشته‌اند، مربوط است.
<br/>نتایج کار Herzog-Arbeitman و همکارانش، نشان‌دهنده یک گام مهم به‌سمت پیداکردن ارتباط بین سرعت ذرات در بخش تاریک کهکشان خودی و سرعت ستاره‌ها در بخش مرئی آن است. گروه، آزمایش‌های آشکارسازی مستقیم، با روشی برای تخمین تجربی توزیع سرعت ماده تاریک طراحی کرد که در تفسیر داده‌ها اهمیت دارد. اما دراین‌مورد هنوز کارهای زیادی باقی مانده است. در مورد شبیه‌سازی‌ها، انجام جزئیات فیزیکی بیشتر برهم‌کنش‌های الکترومغناطیسی بین ستاره‌ها و گاز اهمیت دارد، زیرا بر توزیع سرعت ستاره‌ها و گاز و درنتیجه سرعت ماده تاریک تاثیر دارد. علاوه‌براین، تجزیه‌وتحلیل کهکشان‌های شبیه‌سازی‌شده بیشتر برای کسب توزیع‌های سرعت، از لحاظ آماری اهمیت دارد. از دیدگاه رصدی، اندازه‌گیری‌های دقیق توزیع سرعت پیرترین ستاره‌ها بااستفادهاز داده‌های به‌دست‌آمده از سری دوم نتایج پژوهش GAIA، جالب‌توجه خواهد بود <a class='daneshnameh' href='۱۱'>۱۱</a>. پژوهش‌هایی مانند کار Herzog-Arbeitman و همکارانش، بااستفاده از داده‌های جدید و شبیه‌سازی‌های پیشرفته، که با ویژگی‌های بزرگ‌مقیاس ماده تاریک و آزمایش‌های آشکارسازی مستقیم ارتباط دارد، در راه ما برای شناخت ماهیت ماده تاریک اهمیت فزاینده‌ای دارد.
<br/>
<br/>منبع اصلی خبر: Viewpoint: A Dark Matter Speedometer
<br/>مراجع
<br/>1. F. Zwicky, “Die Rotverschiebung von Extragalaktischen Nebeln,” Helv. Phys. Acta 6, 110 (1933).
<br/>2. D. Clowe, M. Bradač, A. H. Gonzalez, M. Markevitch, S. W. Randall, C. Jones, and D. Zaritsky, “A Direct Empirical Proof of the Existence of Dark Matter,” Astrophys. J. 648, 109 (2006).
<br/>3. M. Lisanti, L. E. Strigari, J. G. Wacker, and R. H. Wechsler, “Dark Matter at the End of the Galaxy,” Phys. Rev. D83, 023519 (2011).
<br/>4. J. Herzog-Arbeitman, M. Lisanti, P. Madau, and L. Necib, “Empirical Determination of Dark Matter Velocities Using Metal-Poor Stars,” Phys. Rev. Lett. 120, 041102 (2018).
<br/>5. L. Baudis, “Direct Dark Matter Detection: The Next Decade,” Phys. Dark Univ. 1, 94 (2012).
<br/>6. J. I. Read, “The Local Dark Matter Density,” J. Phys. G 41, 063101 (2014).
<br/>7. J. D. Lewin and P. F. Smith, “Review of Mathematics, Numerical Factors, and Corrections for Dark Matter Experiments Based on Elastic Nuclear Recoil,” Astropart. Phys. 6, 87 (1996).
<br/>8. M. Vogelsberger, A. Helmi, V. Springel, S. D. M. White, J. Wang, C. S. Frenk, A, Jenkins, A. Ludlow, and J. F. Navarro, “Phase-Space Structure in the Local Dark Matter Distribution and its Signature in Direct Detection Experiments,” Mon. Not. R. Astron. Soc. 395, 797 (2009).
<br/>9. Y.-Y. Mao, L. E. Strigari, and R. H. Wechsler, “Connecting Direct Dark Matter Detection Experiments to Cosmologically Motivated Halo Models,” Phys. Rev. D 89, 063513 (2014).
<br/>10. A. Frebel and J. E. Norris, “Near-Field Cosmology with Extremely Metal-Poor Stars,” Annu. Rev. Astron. Astrophys. 53, 631 (2015).
<br/>11. M. A. C. Perryman, K. S. de Boer, G. Gilmore, E. Høg, M. G. Lattanzi, L. Lindegren, X. Luri, F. Mignard, O. Pace, and P. T. de Zeeuw, “GAIA: Composition, Formation and Evolution of the Galaxy,” Astron. Astrophys. 369, 339 (2001).
<br/>
<br/>درباره نویسنده Louis Strigari استاد فیزیک و ستاره‌شناسی در نجوم و فیزیک پایه موسسه Mitchell در دانشگاه A&M تگزاس است. وی مدرک دکترای تخصصی خود را در سال ۲۰۰۵ از دانشگاه ایالت اهایو کسب کرد، و محقق پست‌داک دانشگاه کالیفرنیا، Irvine و دانشگاه استنفورد بود. لوئیس از سال ۲۰۱۴ در دانشگاه A&M تگزاس،دستیار پروفسور است. زمینه پژوهشی او، ماده تاریک، اخترفیزیک نوترینوها و ساختار کهکشان راه‌شیری و کهکشان‌های کوچک نزدیک آن است.
<br/>
<br/>منبع خبر: http://www.psi.ir/news2_fa.asp?stype=news&id=2430
<br/>
<br/>نویسنده خبر: سمانه نوروزی<br/>دبیر گروه نجومhttp://danesh.roshd.ir/mavara/mavara-view_forum.php?forumId=54&comments=132603Wed, 02 May 2018 15:10:41 GMT
- اولین تصویر رنگی مدارگَرد اگزومارس از مریخ / کاوشگر اروپایی‌ها ۲۰۲۰ در سیاره سرخ؟http://danesh.roshd.ir/mavara/mavara-view_forum.php?forumId=54&comments=132602به گزارش خبرآنلاین، این مدارگرد که در قالب پروژه مشترک میان سازمان فضایی اروپا/ ESA و سازمان فضایی روسیه / روسکاسموس دنبال می‌شود، هفته گذشته بر فراز 400 کیلومتری سیاره رسید تا بتواند به مأموریت خود یعنی بررسی جوّ سیاره سرخ بپردازد.
<br/>دوربین نصب شده روی مدارگرد از 20 مارس فعال‌شده و مأموریت اصلی آن از 28 آوریل شروع شده است.
<br/>بخشی از مأموریت اگزومارس(ExoMars) ارسال ماژول سطح‌نشین شیاپارلی (ساخت ایتالیا) بود که در اکتبر 2016 از کنترل خارج شد.
<br/>حالا قرار است در بازتعریف جدید، مریخ‌نورد و کاوشگر 6 چرخ در سال 2020 روی مریخ مستقرشده و مأموریت اصلی خود یعنی کشف حیات در سیاره سرخ را آغاز کند.
<br/>
<br/>منبع: خبر آنلاین
<br/>science/astronomy772843https://www.khabaronline.ir/detail/<br/>دبیر گروه نجومhttp://danesh.roshd.ir/mavara/mavara-view_forum.php?forumId=54&comments=132602Wed, 02 May 2018 15:08:59 GMT
- گامی پیش‌تر به سوی آشکارساز امواج گرانشیِ مستقر در فضاhttp://danesh.roshd.ir/mavara/mavara-view_forum.php?forumId=54&comments=132601آخرین نتایج ره‌یاب LISA نشان می‌دهد فن‌آوری ماهواره به شرایط لازم برای قرار دادن آشکارساز امواج گرانشی در فضا رسیده است.
<br/>درحالی که لیگو (LIGO) و ویرگو (Virgo) همه توجهات را به سمت خود جلب کرده‌اند، پژوهش‌گران به آرامی درحال جابه‌جا کردن مرز‌های فن‌آوری‌های خود در زمینه امواج گرانشی بوده و در این حوزه پای خود را به داخل فضا گذاشته‌اند. در سال 2015، سازمان فضایی اروپا ره‌یاب لیسا، LPF (LISA Pathfinder) را پرتاب کرد. این ره‌یاب که با نام آنتن فضایی تداخل‌سنج لیزری (LISA) شناخته می‌شود، فضاپیمایی است که با هدف نشان دادن فن‌آوری رصدخانه مستقر در فضا برای آشکارسازی امواج گرانشی آغاز به کار کرد. LPF بعد از اولین آزمایش‌هایش در سال 2016 (مقاله 7 ژوئن 2016 را ببینید)، هم‌اکنون آخرین نتایج خود را گزارش کرده است. آزمایش‌های انجام‌شده درون این فضاپیما که در حال حاضر غیرفعال است، نشان می‌دهد شتاب دو جرم درحال سقوط آزاد را با دقت مورد نیاز برای لیسا قابل اندازه‌گیری است.
<br/>لیسا با اندازه‌گیری میزان زیاد و کم شدن فاصله میان دو جسم درحال سقوط آزاد، که در دو ماهواره جدا قرار داده شده‌اند، امواج گرانشی را مشاهده و رصد خواهد کرد. برای این‌گونه اندازه‌گیری‌ها لازم است دو جسم آزمون تقریباً در سقوط آزاد کامل باشند و هیچ نیروی داخلی یا خارجی به جز گرانش بر آنها وارد نیاید. بعد از آزمایش‌های سال 2016، گروه LFP مجموعه‌ای از تغییرات و بهینه‌سازی‌ها را در تجهیزات خود پیاده کردند تا تمام نیروهای کاذبی را که ممکن است به جسم‌ها وارد شود، حذف کنند. برای مثال آنها روش‌هایی برای کاهش فشار گاز پیرامون جسم‌ها، که می‌تواند نیروی چسبندگی ایجاد کند، یافتند. همچنین راهی برای حذف تأثیر نیروی اینرسی حاصل از چرخش ماهواره پیدا کردند. در نتیجه، با توجه به نتایج به دست آمده در سال 2016، حساسیت اندازه‌گیری شتاب توسط LFP، برای بازه فرکانسی که لیسا طبق طراحی در آن کار می‌کند، به بیش از 3 برابر افزایش یافته است. این نتایج از خبرهای خوبی برای لیسا حکایت می‌کند، این که به امواج گرانشی در فرکانس‌های پایین‌تر از آنچه قبلاً آشکارسازی می‌کرد، حساس خواهد بود. امواج با این فرکانس‌های پایین می‌توانند در اثر ادغام سیاه‌چاله‌های عظیم‌الجثه و شاید بسط و گسترش جهان اولیه تولید شوند.
<br/>این مقاله در Physical Review Letters چاپ شده است.
<br/>نویسنده: ماتئو رینی (Matteo Rini) کمک ویراستار نشریه Physics.
<br/>منبع: Space-Based Detection of Gravitational Waves Gets Closer
<br/>مرجع: Beyond the Required LISA Free-Fall Performance: New LISA Pathfinder Results down to 20 μHz
<br/>
<br/>نویسنده خبر: مهسا توکلی دوست
<br/>منبع خبر: انجمن فیزیک ایران، بخش خبر<br/>دبیر گروه نجومhttp://danesh.roshd.ir/mavara/mavara-view_forum.php?forumId=54&comments=132601Wed, 02 May 2018 15:05:40 GMT
- ماده تاریک با خودش برهمکنش نمی‌کندhttp://danesh.roshd.ir/mavara/mavara-view_forum.php?forumId=54&comments=132600علائمی که نشان می‌داد یک برخورد کهکشانی جرم نامرئی را ایجاد کرده است، رد شد.
<br/>ماده تاریک هنوز هم خجالتی‌ترین ذره در فیزیک است. بر طبق گزارش 6 آوریل ستاره‌شناسان در هفته ستاره‌شناسی و علوم فضایی اروپا در لیورپول انگلستان، مشاهدات جدید حاکی از آن است که ماده تاریک در خوشه کهکشانی Abell 3827 سرسختانه به بقیه انواع ماده از جمله خودش بی‌اعتنایی می‌کند. همچنین گزارش آنلاین این تحقیق در arXiv.org یافته‌های پیشین مبنی بر اینکه ستاره‌ها در Abell 3827 از ماده تاریکشان جدا شده اند را نفی می‌کند (Abell 3827 خوشه‌ای شامل چهار کهکشان در حال برخورد است که حدود 3/1 میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد. SN:5/16/15,P.10). آن زمان کهکشان شناس ریچارد ماسی Richard Massey و همکارانش پیشنهاد داده بودند که ماده تاریک ممکن است در اثر برهمکنش با یک توده‌ی دیگر از ماده تاریک، از کهکشان خودش جا مانده باشد- در حالی که نظریه استاندارد چنین چیزی را نمی‌گوید. آنطور که می‌دانیم ماده تاریک که بخش عمده جرم کیهان را تشکیل می‌دهد، فقط با ماده معمولی و مرئی از طریق گرانش برهمکنش دارد.
<br/>اما رصدهای بیشتر اخیر با آرایه میلی‌متری بزرگ آتاکاما Atacama در شیلی نشان می‌دهد که ماده تاریک در واقع همانطور که قبلاً انتظار می‌رفت رفتار می‌کند.
<br/>ماسی از دانشگاه دورهام انگلستان می‌گوید « ما با طول موج‌های بلندتر به بررسی‌ها ادامه دادیم و متوجه شدیم که باید اعتراف کنیم که اشتباه کردیم و ماده تاریک همان‌جایی است که باید می‌بود.
<br/>طبق نظر ماسی، هنوز هم امکان دارد که خوشه‌های کهکشانی دیگر ابرهایی به جا مانده از ماده تاریک را آشکار کنند. گروه او یک تلسکوپ بالونی به نام Super BIT را ابداع کرده‌اند و امیدوارند با کمک آن صدها خوشه کهکشانی دیگر را برای رفتار متفاوت ماده تاریک امتحان کنند.
<br/>ماسی می‌گوید « متاسفانه دانسته‌هایمان خیلی کم است. ما همچنان تلاش می‌کنیم که یک قدم به جلو برداریم و به لحظات آغازین دست پیدا کنیم». رصد همان کهکشان‌ها در طول موج‌های بلندتر فروسرخ و میلی متر با رصدخانه آرایه میلی‌متری بزرگ آتاکاما نشان داد که ماده تاریک (مشخص شده با رنگ قرمز) در برخورد کهکشانی به ستاره‌ها چسبیده است.
<br/>منبع اصلی:
<br/>Dark matter isn’t interacting with itself after all
<br/>منبع: http://www.psi.ir/news2_fa.asp?stype=news&id=2490
<br/>نویسنده خبر: مریم ذوقی<br/>دبیر گروه نجومhttp://danesh.roshd.ir/mavara/mavara-view_forum.php?forumId=54&comments=132600Wed, 02 May 2018 15:03:48 GMT
|
|
|  | خطایی روی داده است.
خطا:
بازديدها فعلا" غیر قابل دسترسی می باشد. |
|
|
| |  كارآفرينی : واژه كارآفريني از كلمه فرانسوي Entreprendre به معناي "متعهد شدن" نشاُت گرفته اسـت. بنابـر تعريف واژنامه دانشگـاهي وبستر : كارآفرين كسي است كه متعهد مي شود مخاطره هـاي يك فعاليت اقتصادي را سازماندهي، اداره و تقبل كند.
اقتصاد دانان نخستين كساني بودند كه در نظريه هاي اقتصادي خود به تشريح كارآفرين و كارآفريني پرداختند. ژوزف شومپــيتر كارآفرين را نيــروي محركــه اصلي در توسعه اقتصادي مي داند و مي گويد: نقش كارآفرين نوآوري است. از ديدگاه وي ارائه كالايي جديد، ارائه روشي جديد در فرآيند توليد، گشايش بازاري تازه، يافتن منابع جديد و ايجاد هرگونه تشكيلات جديد در صنعت و ... از فعاليت هاي كارآفرينان است.
كـرزنر كـه از استــادان اقتصاد دانشگاه نيويورك مي باشد كارآفريني را اين گونه تشريح مي كند: كارآفريني يعني ايجاد سازگاري و هماهنگي متقابل بيشتر در عمليات بازارها. ادامه»
|
|
| |