محققان پس از آزمایش باتری‌های مختلفی که با گستره‌ی وسیعی از سوخت‌ها مثل: «شکر»، «نوشابه‌ی گاز رفته»، «مخلوط نوشیدنی‌ها» و «صمغ درخت» کار می‌کنند به این نتیجه دست یافتند که «شکر معمولی» (ساکاروز) محلول در آب بهترین منبع سوخت بوده و پیل‌های سوختی زیستی می‌توانند در بسیاری از کاربردهای الکترونیکی قابل حمل مثل: رایانه‌ها، جایگزین باتری‌های یون، لیتیم شوند.

محققان دانشگاه «سنت لوییس» نوعی پیل سوختی زیستی ساخته‌اند که می‌تواند با هر منبع شکر کار کند و مدت زمان کار کردن آن نیز سه تا چهار برابر طولانی‌تر از یک باتری یون، لیتیم متداول است.

به‌گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «دکتر شلی مینتر» الکتروشیمیدان دانشگاه «سنت‌ لوییس» از جمله محققانی است که از سال‌ها پیش به کار بر روی انواع پیل‌های سوختی زیستی در گستره‌ی وسیعی از سوخت‌ها از الکل تا روغن سویا پرداخته است.

وی در دویست و بیست و نهمین همایش ملی این مجمع در سال 2005 از ساخت «بیوآند» با پایه‌ی «فروکتوز» که با تثبیت «فروکتوز هیدروژن‌زدایی شده» بر غشای «نفیونی» اصلاح شده با «تترابوتیل آلومینیوم برمید» ایجاد شده است خبر داده بود.

چنان‌چه این باتری‌ها پس از انجام آزمون‌های بیش‌تر، نتایج قابل قبولی داشته باشند در طی 3 تا 5 سال آینده می‌توانند تجاری شوند.

کارهای آتی شامل تصحیح عملکرد باتری‌ها برای شرایط متفاوت محیطی مانند دمای بالا و افزایش طول عمر مفید آن‌هاست که بودجه‌ی این تحقیقات توسط وزارت دفاع امریکا تأمین شده و دکتر «مینتر» نیز شرکتی را جهت تجاری‌سازی پیل‌های سوختی زیستی بر پایه‌ی آنزیم و سوخت الکل تأسیس کرده است.