ما اطلاعاتمان را در مورد گوی بزرگی از یخ در منتهی‌الیه منظومه‌ی شمسی از کجا آورده‌ایم؟ قسمت دوم و پایانی این پژوهش را در بخش المپیاد‌های علمی سایت رشد بخوانید.
سیاره نهم باید شبیه به یک مهاجر باشد
بر طبق آنچه که دانشمندان درباره شکل گرفتن منظومه‌ی شمسی می‌دانند، سیاره مورد نظر نمی‌بایست در محیط فعلی متولد شده باشد. این سیاره ممکن است در نزدیکی خورشید متولد شده باشد و بعدا از مجموعه‌ی منظومه‌ی شمسی، بعد از فیلتر شدن توسط سیاره‌های غول پیکر (مشتری، زحل، اورانوس، نپتون) به دور از مرکز رانده شده باشد.
این دو نفر اولین دانشمندانی نبوده‌اند که جهانی جدید را با رفتاری عجیب نشان دادند. جان گال اخترشناسی که نپتون را در سال 1846 یافت در این زمینه مقدم است. چیزی که در جستجویش اشاره کرده : اوربان لوریر (Urbain Le Verrier) و جان کچ آدام (John Couch Adams) ریاضی‌دان‌هایی که در محاسباتشان نشان دادند سیاره‌ای ناشناخته ممکن است باعث سرعت گرفتن و کند شدن اورانوس در مسیر چرخشش شود.
اسکات ترمین می‌گوید که اورانوس مشکل شفاف‌تری بود که حل شد. او یک اخترفیزیکدان در مسسه تحقیقات پیشرفته پرینستون می‌باشد که برای فهم این موضوع که چرا ظاهر شدن اورانوس قانون گرانش را به مبارزه طلبید، مطالعاتی انجام می‌دهد.
ترمین می‌گوید وقتی درباره داستانی جدا از قوانین صحبت می‌کنیم، همیشه ساده‌تر منحرف خواهیم شد.
او می‌گوید یکپارچگی مداری ضربه زننده است و اضافه می‌کند که بتیجین و براون محاسبات قابل درکی را انجام داده‌اند.
اکنون شکار در راه است
بتیجین می‌گوید شکار برای یافتن سیاره نهم شروع شده است.
ماهواره‌یWISE برای مدت تقریبا نه ماه نقشه برداری با طیف مادون قرمز را در آسمان انجام می‌دهد. اطلاعاتی که هم‌اینک از ماهواره‌ها استخراج می‌گردد، وجود سیاره غول‌پیکری را بعد از زحل تا فاصله 4.2 میلیارد کیلومتری از خورشید غیرمحتمل می‌شمارد. این اطلاعات سیاره‌ای شبیه به مشتری را با فاصله‌ای حداقل سه برابر آن غیرمحتمل می‌شمارد.
مگ شوامب در تایوان می‌گوید اگر دانشمندان نمی‌توانند صبر کنند، تلسکوپ‌های ویکتور بلانکو در شیلی و سوبارو در هاوایی بهترین چشم‌های زیرنظر گیرنده برای جستجو هستند. هر دو دارای دوربین‌هایی هستند که ردپاهای عظیمی از آسمان را می‌بینند. در غیر این صورت، تلسکوپ عظیم زمینه یابی هم نظیر (LSST) که هم اکنون در شیلی در حال ساخت می‌باشد در سال 2023 به بهره برداری می‌رسد و قادر است در طی سه روز تمام آسمان را پیمایش کند.
لین جونز اخترشناس و دانشمند LSST در دانشگاه واشنگتون می‌گوید که با کمک LSST ما قادر به ردیابی سیاره نهم خواهیم بود حتی اگر به کندی در حال گذر کردن باشد. او اضافه می‌کند که ما می‌توانیم حرکتی آرام را ردیابی کنیم، تغییرات ماه به ماه و یا سال به سال سیاره در مقابل ستاره‌های زمینه‌ی آسمان را به راحتی متوجه می‌شویم و آن را مشخص خواهیم کرد.
همچنین این احتمال وجود دارد که هم اکنون نیز عکس‌هایی از این سیاره گرفته باشیم و در آرشیو‌ها موجود باشد.
اورانوس، نپتون و پلوتون همگی قبل از اینکه کسی بداند آن‌ها سیاره هستند، دیده شده بودند به عنوان کوتوله یا هر چیز دیگری. بیشتر مشاهدات چیزهای کم نور را به عنوان سیاره نهم ضبط نکرده اند. اسکات شپرد می‌گوید اطلاعات آرشیو شده‌ی بسیاری موجود است. ستاره‌شناسان این اطلاعات را در قالب چیزهایی از قبیل عکس‌های ستاره‌ها و سحابی‌ها جمع آوری کرده‌اند. در این میان، یک تصویر از این سیاره رازآلود می‌بایست جایی نشسته باشد.
منابع: