زنگ تفريح شماره 110
TCP/IP چيست؟
TCP/IP پروتكل ارتباطي براي ارتباط كامپيوترها در اينترنت است. TCP/IP مخفف عبارت Transmission Control Protocol/Internet Protocol است.
TCP/IP مشخص ميكند كه وسايل الكترونيكي (مانند كامپيوترها) چگونه بايد به اينترنت متصل شوند و اينكه چگونه اطلاعات ميان آنها رد و بدل شود.
درون TCP/IP
درون اين پروتكل چندين پروتكل ديگر براي كنترل اطلاعات وجود دارد. اين پروتكلها عبارتند از:
TCP: پروتكل ارتباط برنامههاي كاربردي
UDP: پروتكل ارتباط برنامههاي ساده
IP: (پروتكل اينترنت) ارتباط ميان كامپيوترها
ICMP: پروتكل كنترل پيغامهاي اينترنتي براي كنترل خطاها
DHCP: پروتكل كنترل وضعيت هاستهاي پويا براي آدرسهاي پويا
TCP/IP = TCP + IP
TCP براي ارتباط ميان كامپيوترهاست و IP پروتكل بي اتصال است. IP نياز به خط شبكه اي را كاهش ميدهد. هر خط مي تواند براي ارتبط بين چندين كامپيوتر مختلف بطورهمزمان استفاده شود.
باIP پيغامها (يا هرگونه اطلاعات ديگر) به چندين بسته (packet) مستقل تقسيم ميشود و بهوسيله اينترنت بين كامپيوترها منتقل ميشوند.
IP مسئول مسيريابي هر بسته براي رسيدن به مقصد صحيح است.
مسيريابهاي IP
وقتي يك بسته IP از يك كامپيوتر ارسال ميشود به يك مسيرياب IP ميرسد. مسيرياب IP مسئول مسيريابي آن بسته به مقصد صحيح آن است، يا بطور مستقيم و يا بطور غير مستقيم. مسيري كه يك بسته طي خواهد كرد ممكن است با مسيري كه يك بسته ديگر در همان ارتباط طي ميكند متفاوت باشد. مسيرياب مسئول انتخاب درست آدرس دهي وابسته به حجم ترافيك، خطاهاي شبكه و ديگر پارامترهاست.
ارتباط به وسيله IP مانند فرستادن يك نامه طولاني در تكه هاي كوچك كاغذ است كه هر قسمت راه خودشان را( كه ممكن است متفاوت باشد) براي رسيدن به مقصد انتخاب ميكنند.
TCP/IP يعني كار كردن TCPوIP با يكديگر. TCP از ارتباط بين برنامههاي نرمافزاري شما (مثل مرورگرتان) و نرمافزار شبكه شما محافظت ميكند و مسئول شكستن اطلاعات به بستههاي IP قبل از ارسال و همچنين سرهم بندي اين بستهها بعد از اينكه به مقصد رسيدند است. IP مسئول ارسال بستهها به مقصد درست است.
آدرسدهي TCP/IP
پروتكل TCP/IP از 32 بيت يا 4 عدد بين 0 تا 255 براي آدرسدهي كامپيوتر استفاده ميكند.
هر كامپيوتر قبل از اتصال به اينترنت بايد يك آدرسIP داشته باشد. هر بسته بايد قبل از ارسال به كامپيوترهاي ديگر يك آدرس IP مانند 192.168.29.15 داشته باشد.
هر كامپيوتر بايد يك آدرس يكتا داشته باشد. TCP/IP از 4 عدد براي آدرسدهي استفاده ميكند و اين اعداد هميشه بين 0 تا 256 هستند كه با . از هم جدا ميشوند.
4 بايت = 32 بيت
در اصطلاح كامپيوتري، TCP/IP از 32 بيت براي آدرس دهي استفاده ميكند. هر بايت 8 بيت است. TCP/IP از 4 بايت استفاده ميكند كه هر بايت ميتواند شامل 256 مقدار مختلف باشد.
00000000 , 00000001 , 00000010 , 00000011 , …. , 11111111
به همين دليل است كه آدرس IP شامل 4 عدد بين 0 تا 256 است.
اسامي دامنهها
به خاطر سپردن يك اسم بسيار راحت تر از به خاطر سپردن يك عدد 12 رقمي است. اسامي كه براي آدرسهاي TCP/IP بهكار ميروند اسامي دامنه ها هستند. براي مثال old.roshd.ir يك نام دامنه است. وقتي شما آدرس يك سايت مانند old.roshd.ir را در نوار آدرس وارد مي كنيد در واقع اين اسم توسط DNS (Domain Name Server)به يك شماره 12 رقمي تبديل ميشود.
در همه جاي دنيا سرورهاي DNA به اينترنت متصل هستند . اين سرورها مسئول ترجمه اسامي دامنهها به آدرسهاي TCP/IP هستند. وقتي كه يك دامنه جديد به همراه TCP/IP ثبت ميشود تمامي سرورهاي دنيا به روزرساني ميشوند.
پروتكل هاي همخانواده
TCP/IP مجموعهاي از پروتكلهاي ارتباطي مختلف است كه برپايه دو پروتكل اصلي يعني TCP و IP بنا شدهاند. در زير شرح مختصري از ديگر پروتكلهاي اين خانواده را مشاهده ميكنيد:
HTTP:پروتكل انتقال ابرمتن
اين پروتكل مسئول ارتباط ميان يك وبسرور و يك مرورگر وب است. اين پروتكل براي ارسال درخواست از يك پردازشگر وب(مرورگر) به يك وبسرور استفاده ميشود و در جواب محتويات يك صفحه وب را از سرور به پردازشگر برمي گرداند.
HTTPS: پروتكل HTTP امن
اين پروتكل مسئول برقراري يك ارتباط امن ميان يك وبسرور و يك مرورگر وب است. اين پروتكل معمولا تراكنشهاي حسابهاي بانكي و اطلاعات محرمانه را كنترل ميكند.
SSL: لايه سوكت امن
اين پروتكل براي رمزنگاري دادهها براي انتقال اطلاعات محرمانه بهكار ميرود.
SMTP: براي انتقال پستهاي الكترونيكي به كار ميرود
MIME: اين پروتكل به SMTP اجازه انتقال فايلهاي مالتي مديا كه شامل صدا و تصوير و دادههاي باينري هستند را مي دهد.