متن كامل خبر
طراحی نظری ساخت ترانزیستور کوانتومی تداخلی

تاريخ خبر : 21/8/1386امتياز بده :ارسال به دوستتعدادمشاهده : 1026

- ترانزیستور اثر کوانتومی تداخلی - که با نام «کویی‌یت» (QuIET) شناخته می‌شود - ابزاری است تک‌مولکولی که به‌جای خواص «شبه‌‌ذره‌ای» الکترون با خواص «شبه‌موجی» آن کار می‌کند و از آن می‌توان برای کنترل جریان الکتریکی بین دو پایانه کمک گرفت.

طراحی نظری ساخت

ترانزیستور کوانتومی تداخلی







 ترانزیستور اثر کوانتومی تداخلی - که با نام «کویی‌یت» (QuIET) شناخته می‌شود - ابزاری است تک‌مولکولی که به‌جای خواص «شبه‌‌ذره‌ای» الکترون با خواص «شبه‌موجی» آن کار می‌کند و از آن می‌توان برای کنترل جریان الکتریکی بین دو پایانه کمک گرفت.

 

ترانزیستورهای کوانتومی تداخلی - که به‌جای خواص «شبه‌‌ذره‌ای» الکترون با خواص «شبه‌موجی» آن کار می‌کنند - طراحی شد.

به‌گزارش سایت ستاد ویژه‌ی توسعه‌ی فناوری‌های نانو به‌نقل از سایت «نانوتک وب» (Nano Tech Web) به‌نقل از مجله‌ی «نانوتکنولوژی» (Nano Technology)، ترانزیستور اثر کوانتومی تداخلی - که با نام «کویی‌یت» (QuIET) (The Quantum Interference Effect Transistor) شناخته می‌شود - ابزاری است تک‌مولکولی که به‌جای خواص «شبه‌‌ذره‌ای» الکترون با خواص «شبه‌موجی» آن کار می‌کند و از آن می‌توان برای کنترل جریان الکتریکی بین دو پایانه کمک گرفت.



هنگامی که این ترانزیستور در حالت خاموش قرار دارد تقارن ویژه‌ی برخی از مولکول‌ها، موجب تداخل مخرب امواج الکترونی و در نتیجه مانع از برقراری جریان داخل آن می‌شود. با تغییر ولتاژ پایانه‌ی سوم ترانزیستور می‌توان این تقارن مولکولی را به‌هم زده جریان داخل آن را برقرار نمود.

این ترانزیستور علاوه بر اندازه‌ی بسیار کوچکی که دارد نسبت به فناوری‌های نیمه‌رسانای موجود از دو مزیت عمده برخوردار است که عبارت است از:

- نداشتن سد انرژی‌ای همانند ترانزیستورهای معمولی و در نتیجه تولید گرمای به‌مراتب کم‌تر هنگام روشن و خاموش شدن

- دیگری نیروی الکتریکی.




المان فعال این ترانزیستور یک مولکول است که می‌توان آن را با دقت اتمی و به‌شیوه‌ی سنتز شیمیایی ساخت.

به‌عقیده‌ی دانشمندان امریکایی، ساخت این ترانزیستور در آزمایشگاه و با شیوه‌های مرسومی مانند: اتصال‌های تفکیکی قابل‌کنترل به‌شیوه‌ی مکانیکی و میکروسکوپ پروب روبشی، بسیار چالش‌برانگیز و دشوار است ولی عملی است و تا فراهم شدن امکان تولید انبوه، تعیین زمان دقیق برای آن مشکل است.

 



سمت راست: «چارلز ا. استافورد»
(Charles A Stafford)
 سرپرست تیم تحقیقاتی، سمت چپ:
«سومیت مازومدار» (Sumit Mazumdar)












«سومیت مازومدار»
(Sumit Mazumdar)


هم‌اکنون این دانشمندان تلاش بسیاری برای یافتن شرکای تجاری خطرپذیری دارند که در تولید یک نمونه‌ی واقعی از این ترانزیستور در آزمایشگاه از کمک آنان بهره‌مند شوند.


     منبع خبر : ستاد ويژه‌ي توسعه‌ي فناوري‌هاي نانو

بازگشت