در بسیاری از کشورهای صنعتی جهان نیروگاههای تولید برق بادی هر جا که باد مداوم با شدت مناسبی در جریان است، دیده میشوند. دکلهای بلندی که پروانه آنها با وزش باد میچرخند و برق تولید میکنند. الکساندر پودگتس فیزیکدان روسی طرح جالبی دارد که تولید برق این نیروگاهها را افزایش خواهد داد.
به گزارش سرویس «فنآوری» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) استفاده از سوختهای غیر فسیلی مانند انرژی خورشیدی و یا انرژی بادی، چند سالی است که به طور جدی مطرح هستند.
کمبود منابع سوخت فسیلی و از آن گذشته آلودگی محیط زیست که پیامد استفاده از این نوع سوختهاست، موجب شده طرحهای تأمین انرژی به خصوص انرژی برق از منابع غیر فسیلی مورد استقبال قرار گیرند. از جمله این طرحها، نیروگاهای بادی تولید کننده برقاند.
در بسیاری از کشورهای صنعتی این نیروگاهها هر جا که باد مداوم با شدت مناسبی در جریان است دیده میشوند. دکلهای بلندی که پروانه آنها با وزش باد میچرخند و برق تولید میکنند.
الکساندر پودگتس فیزیکدان روسی طرح جالبی دارد که تولید برق این نیروگاهها را افزایش خواهد داد: بادبادکی را تصور کنید که چند کیلومتر بالاتر از سطح زمین در هوا میچرخد. بادبادکی که به یک کابل متصل است و سر دیگر کابل به ژنراتوری روی زمین وصل است، ژنراتوری که مثل دینام تولید برق کار میکند.
کل طرح را میتوان به یویوی بادی تشبیه کرد، بادبادک که بالا میرود کابل تا ته باز میشود سپس قرقرهای که به کابل وصل است دوباره آنرا جمع میکند و بادبادک را برمیگرداند. وقتی کابل باز میشود چرخش قرقره ژنراتور را به کارمیاندازد و برق تولید میکند. البته جمع کردن قرقره نیازمند صرف انرژی است ولی در نهایت برق تولید شده بیشتر از مقداری است که صرف شده است.
به گزارش ایسنا به نقل از دویچهوله، پودگتس اضافه میکند: حدود ٦٠ ثانیه طول میکشد تا بادبادک ٥/٤ تا ٥ کیلومتر بالاتر از سطح زمین رود، بعد برش میگردانیم پاین و این سیکل دوباره از نو تکرار میشود.
این فیزیکدان روسی در دانشگاه «دلف» در هلند کار میکند، دانشگاهی که طرحهای بزرگی در دست اجرا دارد.
همانطور که پودگتس اشاره میکند طرح به یکی دو بادبادک ختم نخواهد شد. در مرحله اول دست کم پنجاه بادبادک با هم آن هم در محدودهای به مساحت یک زمین فوتبال بالا میروند.
بادبادکها در ارتفاعات مختلف و تقریبا بالای سر هم خواهند چرخید. پیش بینی میشود در این طرح حدود صدمگاوات برق تولید شود.
پودگتس اضافه میکند: ما بادبادک، طناب، باد و دینام داریم، چیز دیگری لازم نیست. چند کیلوات برق در ساعت تولید میکنیم بدون اینکه یک سنت خرج کنیم. البته در حال حاضر امکاناتمان محدود است، بیشتر از پنج مگاوات تولید نداریم. ولی طرحهای دیگری داریم که بازده بهتری خواهد داشت.
برخی از کارشناسان معتقدند میتوان روی دکلها چند پروانه نصب کرد. همانطور که پودگتس هم اشاره میکند: در فکر دکلی هستیم که در محدوده گیگاوات، برق تولید کند مانند مدلی که کامپیوتری طراحی کردیم. تولید حدود پنج گیگاوات با یک دکل شدنی است.
به گزارش ایسنا، ماسیمو ایپولیتو مدیر یک دفتر منهدسی در نزدیکی شهر تورین در غرب ایتالیاست. طرح این مهندس ایتالیای برای استفاده بهینه از انرژی باد جالب تر از طرح محقق روسی به نظر میرسد.
طبق طرح ایپولیتو، هر بادبادک هدایت کننده خودکاری خواهد داشت که مثل سیستم هواپیماهای بدون سرنشین عمل میکند.
در این طرح و به کمک این سیستم، بادبادکها هنگام بالا رفتن میچرخند در نتیجه کابل بیشتری نیاز است و قرقره هم بیشتر میچرخد و در نهایت ژنراتور متصل به قرقره هم برق بیشتری تولید میکند.
هر دو طرح در مرحله آزمایش موفق بودهاند، قدم بعدی اجرای پروژه در ابعاد وسیعتر است.
گذشته از آن فیزیکدان روسی در فکر دکلهای مخصوصی است که بتوان آنها را روی سقف خانه نصب کرد، طرحی مانند باتریهای خورشیدی.
بادبادک این دکلهای خانگی حدود ١٠٠ تا ٢٠٠ متر بالا میرود که برای تولید چند کیلو وات برق برای مصرف خانگی کافی است.
مهندس ایتالیایی در فکر طرح بزرگتری است، نصب دکلهای بادی بزرگ در سواحل صخرهای که باد با شدت بیشتری در جریان است. البته اینکه چه زمانی این طرحها عملی شوند، چندان مشخص نیست و هر دو طراح به دنبال سرمایهگذار میگردند.