انرژي
دانشمندان مدت طولاني است كه مي‌دانند باريكه‌ي نور خورشيد مقدار زيادي انرژي به‌صورت نور و گرما به زمين منتقل ميكند. بااين حال استفاده از اين روش و تبديل آن به برق قابل استفاده، يك چالش بوده است. مثلاً صفحات (پنل‌هاي) فوتوولتاژي مي‌توانند نور خورشيد را به برق تبديل كرده و منازل و ساختمان‌ها را تأمين كند ولي همچنان اين روش از نظر اقتصادي به‌صرفه نيست.
برخي بر اين باورند كه فناوري گرما خورشيدي بازهم ارزان، تميز و تجديدپذير است. ازجاييكه كه سوخت‌هاي فسيلي شرايط اقليمي را تغيير مي‌دهند و گران‌تر مي‌شوند، روش گرما خورشيدي واقعاً تميز و ارزان است. با تبديل گرماي خورشيد به برق قابل استفاده، اين روش به بي‌نياز شدن كشورها از سوخت‌هاي فسيلي كمك ميكند.
برق گرماخورشيدي انرژي خورشيدي را مستقيماً به برق تبديل نمي‌كند. دقيقاً همين‌جاست كه انرژي خورشيد با گرماخورشيدي تفاوت اندكي دارد. دراين روش آب گرم شده و بخار ميشود و درست مثل سوخت‌هاي فسيلي اين بخار توربين را براي توليد برق در مولدها به كار مي‌اندازد.
چند نوع دستگاه خورشيدي كه مي‌توانند برق توليد كنند:
1. برج خورشيدي: با صفحات خورشيدي احاطه شده كه آينه‌هايي هستند كه خورشيد را دنبال مي‌كنند و برق در برج جمع‌آوري ميشود. گيرندهي مركزي دربالاي برج نور انرژي را دريافت و گرما را در مايع نمكي مخصوصي نگه مي‌دارند كه از برج به مولدهاي بخار مي‌رود.
2. گودي‌هاي سهموي: اين نوع سيستم از سهمي بودن آينه براي افزايش شدت دريافتي و جمع آوري نور بيشتر استفاده ميكند و مهم هم نيست چه موقعي از روز باشد. لوله‌ها با مايعي پر شده‌اند كه در اين سيستم در جريان هستند. موقعي كه مايع در جريان است، با انرژي دريافتي گرم ميشود. سپس سيال گرمايش را به آب منتقل ميكند كه تبديل به بخار ميشود. نكته‌ي خاص در مورد اين سيال اين است كه روغن مي‌تواند به دماي 750 درجه فارنهايت (400درجه سلسيوس) برسد. نمك مذاب مي‌تواند گرماي اضافه را زماني كه خورشيد در آسمان نيست، نگه دارد.
3. بازتابي فرنل: در يان مكانيسم بجاي سيال گرم آب مستقيماً گرم ميشود. اينكار را با افزايش فشار جو مي‌توان انجام داد. اين بخار توان توربين را فراهم ميكند.
4. ديش خورشيدي: اين ديش‌ها با حركت خورشيد حركت مي‌كنند. با استفاده از آينه‌هايي نور به نقطه كانوني منعكس شده و تبديل به گرما ميشود و در فرانيد مكانيكي به گرما تبديل ميشود.