از عدالت تعریف هایی به گستردگی مفهوم عدالت وجود دارد ولی شاید ساده ترین تعریف از عدالت ، فراهم کردن زمینه های برخورداری همه شهروندان از منابع ، فرصتها و امکانات ملی باشد و دولت به عنوان متولی عدالت گستری ، مسوولیت دارد نسبت به فراهم کردن زمینه های عادلانه بهره مندی از منابع ، فرصت ها و امکانات ملی تلاش کند و این منابع ، فرصت ها و امکانات ملی را به نحوی مدیریت کند که همه افراد و گروه های جامعه بتوانند از حداقل منابع ، فرصت ها و امکانات ملی در حد نیاز بهره مند شوند. نخستین کنفرانس آموزش برای همه (EFA) در سال 1990 میلادی در «جامتین» تایلند به همت 5 سازمان بین المللی: یونسکو، یونیسف ، صندوق جمعیت سازمان ملل ، بانک جهانی و برنامه عمرانی ملل متحد، با حضور 160 کشور جهان با هدف گسترش سواد در جهان ، افزایش فرصت های یادگیری برای همگان و بهبود کیفیت یادگیری برگزار شد. این گردهمایی یکی از مهمترین و اثرگذارترین گردهمایی های قرن گذشته در حوزه تعلیم و تربیت بوده است. در سال 2000 میلادی گردهمایی دیگری با حمایت 5 سازمان مذکور و با حضور سران و وزیران آموزش و پرورش کشورهای مختلف جهان به منظور بررسی عملکرد کشورها طی 10 سال گذشته و ترسیم چهارچوب عمل طی 15 سال آینده (2015میلادی) در داکار سنگال تشکیل شد. اجلاس داکار منجر به صدور اعلامیه ای شد که بر اساس آن نمایندگان کشورهای مختلف شرکت کننده از جمله وزیر آموزش و پرورش وقت ایران ، متعهد شدند با بسیج تمامی توان و امکانات خود، در راه دستیابی به اهداف این اعلامیه بکوشند به گونه ای که اهداف آن را تا سال 2015 میلادی محقق نمایند. اهداف اجلاس داکار عبارتند از: - افزایش و گسترش مراقبت و آموزش جامع در اوان کودکی بویژه برای آسیب پذیرترین و محروم ترین کودکان. - دسترسی کلیه کودکان بویژه دختران ، اقلیت های قومی و کودکانی که در شرایط دشوار قرار دارند به آموزش ابتدایی اجباری و با کیفیت خوب - تامین نیازهای یادگیری جوانان و بزرگسالان از طریق دسترسی برابر به یادگیری مناسب و مهارت های زندگی - تحقق 50 درصد پیشرفت در سطح سواد بزرگسالان تا سال 2015 میلادی بویژه برای زنان و دسترسی برابر به آموزش پایه و مداوم برای همه بزرگسالان - حذف نابرابری های جنسیتی در آموزش ابتدایی و راهنمایی تا سال 2005 و دستیابی به تساوی جنسیتی در آموزش و پرورش تا سال 2015 میلادی بهبود تمام جنبه های کیفی آموزش و پرورش و تضمین اعتلای آن برای همه. حال با توجه به اهمیت موضوع عدالت آموزشی ، آنچه مهم می نماید قابلیت اجرایی این هدفها و امکانات آموزش و پرورش برای دسترسی به این ایده آلهاست. برنامه ریزی آموزش و پرورش به صورتی باید باشد که اگر تهیه کنندگان خود مجری طرحها باشند به آسانی بتوانند آنچه را که به عنوان طرح و برنامه مطرح کرده اند عملی کنند و هدفهای منظور را به صورت سودبخش و با بازده کافی تحقق بخشند. بلندپروازی در تهیه طرحهای آموزشی و تنها به آرمانها اندیشیدن ، برنامه ها را از واقعیت ها دور می کند و یکی از علل ایجاد فاصله بین طرحها و اقدامات اجرایی است. بنابراین در برنامه ریزی به قابلیت اجرای خطمشی ها و اصول و دستورالعمل ها باید توجه داشت.