شيمي هستهاي
آشنايي با اصطلاحات – قسمت دوم
واكنشهاي شيميايي معمولي از طريق تغيير ساختار الكتروني اتمها، مولكولها و يونها رخ ميدهند. در چنين واكنشهايي، هستهي اتمي تنها بهميزان تأثيري كه بر چگونگي عملكرد الكترونها دارد، حايز اهميت است.
ولي دگرگونيهايي در ماده رخ ميدهد كه مستقيماً به هسته مربوط ميشود. اين دگرگونيها، موضوع مباحث شيمي هستهاي است.
«ويلهلم رونتگون»(Wilhelm Conrad Röntgen)وقتي «ويليهلم رونتگون»، در سال 1274 (1895 ميلادي)، پرتو ايكس را كشف كرد متوجه شد كه اين پرتو نامرئي بر صفحهي عكاسي اثر كرده و موجب ايجاد تابش از برخي نمكها ميشود.
«ويلهلم رونتگون»(Wilhelm Conrad Röntgen)
«هنري بكرل»(Henri Becquerel)
«هنري بكرل»(Henri Becquerel)ماري كوري(Marie Curie) پير كوري(Pierre Curie)بهدنبال كشف «بكرل» (Henri Becquerel)، عناصر ديگري كه اين خاصيت تابش خود به خودي را دارا بودند و بعداً به «عناصر پرتوزا» موسوم شدند (بيشتر بهكوشش «ماري» Marie Curie و «پير كوري» (Pierre Curie) شناخته شده و بهصورت خالص از بقيهي مواد جدا شدند.
ماري كوري(Marie Curie)
پير كوري(Pierre Curie)
در همان دوران، ماهيت تابش مواد پرتوزا توسط «ارنست رادرفورد» معلوم گرديد. منشأ تابشي كه از مواد پرتوزا ساطع ميشود، دگرگونيهايي است كه در هستهي اتم صورت ميگيرد.