به گزارش سرویس پژوهشی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه کرمانشاه، بر اساس نتایج تحقیقات به عمل آمده توسط محققین دانشگاه سیراکوس، تجربه عشق در زندگی منجر به ترشح چهار ماده شیمیایی یا هورمون‌های شادی آوری نظیر دوپامین، اکسی توسین، آدرنالین و وازوپرسین در 12 قسمت از مغز می‌شود، اما قلب نیز در تجربه عشق دخیل است.

پژوهشگران یاد شده تاکید دارند که هر چند مغز نقش اصلی را در تجربه عشق بر عهده دارد، اما تجربه پیچیده عشق در واقع محصول تعامل دائم قلب و مغز است.

آنان عقیده دارند در تجربه هر نوعی از عشق، بخشی از مغز فعال می‌شود به طور مثال در رابطه عاشقانه مادر و فرزند، قسمت مرکزی مغز درگیر می‌شود.

گفتنی است، بر اساس نتایج این تحقیق که در مجله "پزشکی جنسی" منتشر شد در صورتی که عشق چهره مخرب خود را نشان دهد، شکل‌گیری استرس‌های روانی و افسردگی تنها پیامدهایی است که می‌توان متصور شد.