حرکت ِ بْراؤنی حرکت ِ یک جسم ِ ماکرُسکپی در یک شاره به خاطر ِ بر خُرد ها ی ِ کاتوره ای ی ِ ملکولها ی ِ شاره با آن است.بین ِ هر دو برخُرد،حرکت ِ جسم آزاد است. سنجش ِ سرعت ِ جسم در این بازه ها، وقت ی شاره مایع است بسیار دشوار است، جون در مایعات ِ زمان ِ بین ِ دو برخُرد ِ متوالی از مرتبه ی ِ 100ns است. به این ترتیب زمان ِ پاسخ ِ ابزار ِ سنجش باید از مرتبه ی ِ 10ns باشد تا سنجش ِ سرعت ِ جسم ممکن باشد. در گازها آهنگ ِ برخٌرد کمتر است و زمان ِ نوعی ی ِ تغییر ِ سنجش ِ سرعت ِ جسم ممکن باشد.در گاز آهنگ ِ برخٌرد کمتر است و زمان ِ نوعی ِ تغییر ِ سرعت از مرتبه ی ِ 100میکرو متر است، اما جسمهای ِ ماکرُسکوپی در گازها شناور نمیمانند.

در یک آزمایش یک دانه ی ِ میکرُنی ی ِ سیلیسیم اکسید را با فشار ِ تابشی ی ِ ناشی از لیزر های ِ یک انبرک ِ نوری در هوا شناور کردند و سرعتهای ِ کاتوره ای ی ِ آن را سنجیدند.نتیجه کاملَن با پیشبینی ی ِ نظری سازگار بود:میانگین ِ انرژی ی ِ جنبشی ی ِ ذره مستقل از جرم و متناسب با دما ست [1]

[1] Science DOI: 10.1126/science: 1189403

منبع: http://mamwad.org