بر اساس دستورالعمل صادره، مدارس باید در فاصله و موقعیت مناسبی نسبت به مراکز جمعیتی و نواحی مسکونی و آموزشی احداث شوند و در مالکیت آموزش و پرورش و داخل محدوده شهری یا روستا و امکان دسترسی به تاسیسات مانند آب، برق، تلفن و گاز را داشته باشد.
همچنین زمین انتخابی با توجه به تعیین جهت وزش باد نباید در مسیر و مجاورت عوامل آلودگی زا مانند کارخانههای صنعتی و شیمیایی، محلهای دفن زباله، فاضلاب شهری، دامداری، مرغداری، دباغخانه، کشتارگاه، کورههای آجرپزی، محل انباشت کود و سایر مراکزی که به نحوی ممکن است ایجاد دود، بو و گرد و غبار کنند، قرار داشته باشد.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران محل احداث مدرسه نیز نباید در جوار بیمارستان، تیمارستان، گورستان، زندان، خطوط راهآهن و بزرگراهها بوده و خارج از حریم کابلهای فشار قوی، خطوط اصلی و فرعی گازرسانی، پستهای زمینی فشار قوی، پمپ بنزین، محل عرضه و فروش کپسولهای گاز، انبارهای مواد محترقه، منفجره، ترکیبات شیمیایی و مسیر حوزههای آبریز فرعی و اصلی قرار گیرد.
در صورتیکه احداث مدرسه در نزدیک محیطهای فوق اجتنابناپذیر باشد باید حداقل 500 متر با این مراکز فاصله داشته و در شرایطی که مدرسه از قبل ساخته شده باشد مراکز ذکر شده باید با فاصله حداقل 500 متری از مدارس احداث شوند.
بر اساس ضوابط احداث مدارس، معیار محاسبه زمین مورد نیاز به منظور احداث مدرسه، تعداد دانشآموزانی است که به تحصیل اشتغال خواهند داشت که متناسب با دورههای ابتدایی، راهنمایی و متوسطه و بر اساس سرانه بنا و محوطه با اخذ نظر معاونت تربیت بدنی و تندرستی به لحاظ زمینهای ورزشی مورد نیاز و نیز فضاهای بهداشتی به ازای هر دانشآموز طبق معیارهای طراحی فضاهای آموزشی و پرورشی و استاندارد موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران صورت گیرد.
گفتنی است برای احداث مدارس فنی و حرفهای و شبانهروزی و کاردانش نیز بر حسب مورد، علاوه بر زمین مورد نیاز ذکر شده باید زمین کافی برای احداث کارگاه، آزمایشگاه اختصاصی، فضاهای ورزشی، خوابگاه، سالن غذاخوری، آشپزخانه و انبار در نظر گرفته شود.