آناليز نتايج آزمايش
آزمايش انتقال ژن ضد آپوپتوسيس
|
Bcl2 پروتئيني است كه از آزاد شدن پروتئينهاي بين غشايي (مثل سيتوكروم C)ميتوكندري جلوگيري كرده و مانع راه افتادن آپوپتوسيس ميشود.
در آزمايشي به يك گروه از موشها اين ژن منتقل شد. انتقال ژن طوري صورت گرفت كه بيان Bcl2 فقط با بيان آنتيبادي همراه (يا همبيان) باشد.
سپس موشهاي ترانسژنيك با موشهاي معمولي آميزش داده شدند. آناليز نمونههاي خون تعدادي فرزندان بهصورت ذيل است.
نمونهي شمارهي: | گرانولوسيت/ml | لنفوسيت/ml |
1 | 6 10 * 3 | 6 10 * 15 |
2 | 6 10 * 5 | 6 10 * 8 |
3 | 6 10 * 4 | 6 10 * 50 |
4 | 6 10 * 31 | 6 10 * 30 |
5 | 6 10 * 5 | 6 10 * 12 |
6 | 6 10 * 6 | 6 10 * 50 |
7 | 6 10 * 6 | 6 10 * 75 |
8 | 6 10 * 3 | 6 10 * 10 |
9 | 6 10 * 4 | 6 10 * 100 |
10 | 6 10 * 2 | 6 10 * 50 |
الف) كداميك از فرزندان ژن Bcl2 را دريافت كردهاند؟ چرا؟ ب) اگر انتقال و بيان ژن ديگري كه موجب تكثير بيشتر سلولها شود با دو ژن بالا همراه شده باشد كداميك از افراد اين ژن را دريافت كردهاند؟
الف) همانطور كه در سؤال اشاره شده Bcl2 با آنتيبادي هم بيان شده و لذا فقط در لنفوسيتها توليد خواهد شد. به طور طبيعي در طي مراحل بلوغ بسياري از لنفوسيتها دچار آپوپتوسيس ميشوند لذا بيان Bcl2 مانع وقوع آپوپتوسيس در آنها شده و اين منجر به افزايش تعداد آنها ميشود. در نتيجه گزينههاي 3، 6، 7، 9 و 10 جواب قسمت اول سؤال ميباشند.
توجه داشته باشيد كه بيان Bcl2 اثر چنداني روي تعداد گرانولوسيتها ندارد. در مورد گزينهي 4 افزايش تعداد گرانولوسيتها ميتواند به دليل آلودگي يا عوامل ديگر باشد.
ب) جواب قسمت دوم سؤال دقيقا مثل قسمت اول است. زيرا اين ژن نيز همراه با آنتيبادي بيان ميشود در نتيجه تعداد لنفوسيتها را افزايش ميدهد.