به‌گزارش سایت ستاد ویژه‌ی توسعه‌ِ فناوری‌های نانو، این ذره‌های نوک‌تیز در حضور یک میدان الکتریکی به‌عنوان «پروب‌های تخلیه‌ی کورونای نانومقیاس» عمل کرده منجر به پیدایش طیف تابشی نوری بسیار حساسی می‌شوند.

«گاگاتسی» در این‌باره گفت: «تحلیل شیمیایی نخستین کاربرد است؛ اما می‌توان از تخلیه نیز در الگودهی سطوح یا ساخت نانوذره‌ها استفاده کرد».

این محققان برای انجام فرایند اندازه‌گیری یک ولتاژ پالسی به‌نمونه‌ی مایعِ تحتِ آزمایش اعمال کردند.

در این روش برای القای یک پلاسمای غیرحرارتی در اطراف نانولوله‌های کربنی تنها به یک مولد کم‌توان - که در کف‌دست جای می‌گیرد - نیاز است.

این طیف‌سنج، سیگنال مربوطه را به پیک‌های مجزا تفکیک می‌کند.

این گروه قصد دارند تجهیزات مورد استفاده در این روش را به‌صورت قابل‌‌حمل دراورده و اندازه‌ی آن‌ها را کوچک‌تر کنند.

«گاگاتسی» در این خصوص گفت: «ما به‌دنبال حمایت‌کننده‌های مالی هستیم. ما برای ثبت یک پتنت اقدام کرده‌ایم و به‌دنبال فرصت‌های تجاری‌سازی خواهیم بود».

او معتقد است تخلیه‌های چگالی ‌بالای القاشده از راه دور می‌توانند در آینده برای انجام جراحی سلولی نانومقیاس استفاده شوند.

این ایده به بررسی بیش‌تری نیازمند است؛ اما نانولوله‌ها نشان داده‌اند که توان عبور از غشاهای سلولی را دارند.

هم‌چنین این مواد قادرند تا با رهگیری مکان‌های تجمع پادتن‌ها، خود را به مکان تومرها برسانند.