سال 2003 - «ژان پير سِر» از «كلژدوفرانس»
Jean-pierre Serre
College de France
|
| به‌دليل نقش كليدي در شكل‌دهي فرم مدرن در بسياري از شاخه‌هاي رياضي از جمله: توپولوژي، هندسه‌ي جبري و نظريه‌ي اعداد |
سال 2004 - «مايكل آتيا» از «دانشگاه ادينبورگ» و «ايزادور سينگر» از «دانشگاه ام. اي. تي»
Michael F. Atiyah
University of Edinburgh
Isadore M. Singer
MIT
|
| براي كشف و اثبات «قضيه‌ي انديس» (Index Theorem) در ساير شاخه‌هاي توپولوژي، هندسه و آناليز و هم‌چنين نقش مهم در ايجاد پل جديد ميان رياضي و فيزيك نظري. |
سال 2005 - «پيتر لكس» از «انستيتوي علوم رياضي كورانت»
Peter D. Lax
Courant Institute of Mathematical Sciences
|
| براي سهم غير قابل انكارش در نظريه و كاربرهاي معادله‌هاي ديفرانسيل با مشتقات جزيي (Partial Differential Equations) و نيز محاسبه جواب‌هاي آن |
سال 2006 - «لنارت كارلسون» از «انستيتوي سلطنتي تكنولوژي سوئد»
Lennart Carleson
Royal Institute of Technology, Sweden
|
| براي سهم عميق و اصيلش در «آناليز هارمونيك» (Harmonic Analysis) و «نظريه‌ي سيستم‌هاي ديناميكي هموار» (Smooth Dynamical Systems) |
سال 2007 - «سرينيواسا واراژان» از «انستيتوي علوم رياضي كورانت»
S. R. Srinivasa Varadhan
Courant Institute of Mathematical Sciences |
| به‌دليل سهم وي در احتمالات به‌ويژه ساخت يك نظريه‌ي جامع در مورد انحراف‌هاي بزرگ |