«استنت»ها (stents) برای باز نگهداشتن عروق خونی بهکار میرود ولی لخته بر روی سطوح آن تشکیل میشود.
به گزارش مجلهی «علم شیمی» (Chemical Science)، محققان چگونگی تغییر پروتئبن پلاسمای خون در سطوح استیلی (Steel) «استنت» (stent) را - با دید بهبود و بهینه سازی موارد کاشته شده در بدن که پایدار بیولوژیکی باشند - کشف کردند. «استنت» (stent) اغلب در عملهای جراحی قلب برای باز کردن عروق خونی بستهشده استفاده میشود. این وسایل لولهای اغلب از مواد بیاثر استفاده میشود ولی با این حال بازهم خون در سطح آن لخته میشود که ممکن است عوارضی را برای بیمار داشته باشد. عمل لختگی با «فیبرینوژن» - پروتئینی که در پلاسمای خون انسان وجود دارد - آغاز میشود. در حالت طبیعی این پروتئین در درون خون محلول است و باعث لختگی نمیشود ولی استیل این پروتئین را جذب سطحی میکند و پیرو آن لختگی خون رخ میدهد.
«ماری جزی» (Marie-Josee) و «ساشا اماوییک» (Sasha Omanovic)، در دانشگاه «McGill» «مونترال کانادا» (Montreal, Canada)، از تکنیک «اسپکتروسکوپی زیرقرمز» پیشرفتهای برای شناسایی ساختار «فیبرینوژن» - زمانیکه در سطح استیل (Steel) جذب میشود- استفاده کردهاند. آن ها از زیرقرمز مودولاسیون- پلاریزاسیون اسپکتروسکوپی جذبی- انعکاسی استفاده کردهاند. این تیم متوجه شد که ساختار دوم پروتئین – ساختار مارپیچ و تابخورده- در هنگام جذب دچار تغییرهای مهمی میشود و این تغییر برای لختهشدن بسیار تعیین کننده است. همچنین محققان قادر به تعیین مقدار این تغییر هستند. «امانوویک» (Omanovic) ابراز امیدواری میکند که اینکار به دانشمندان این امکان را بدهد تا موادی با سطوحی که کمتر باعث لختگی میشود – برای تهیه ی «استنت» (stent)های ایمنتر - را بهکار بگیرند. وی میافزاید: هدف نهایی این تحقیق بهدستآوردن دانشی است که مارا قادر به نانو مهندسی سطوح مواد کاشتهشده در بدن سازد تا فعل و انفعالهای سطحی پروتئین را کنترل کنیم. این امر به ما این امکان را خواهد داد که در گامهای بعدی فعل و انفعالهای سطوح سلولی را کنترل کنیم که در نهایت کنترل فعالیت موارد کاشته شده د ربدن ممکن خواهد شد. |