بهگزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «علی گلیزاده» دانشاموختهی حشرهشناسی کشاورزی - که در پژوهشهای پایاننامهاش به مقابله با این آفت مخرب گیاهی پرداخته است - با بیان اینکه «شبپرهی پشتالماسی» مهمترین و مخربترین آفت گیاهان خانواده چلیپاییان در سرتاسر جهان است اظهار داشت: در بین «بالپولیان»، این شبپره بالاترین مقاومت را به آفتکشهای شیمیایی نشان داده است.
این تحقیق با در نظر داشتن این نکته و در راستای یافتن مطلوبترین زمان اعمال اقدامهای مدیریتی از جمله: مبارزهی شیمیایی و شناسایی دشمنان طبیعی «شبپره» و بررسی میزان فعالیت آنها در منطقهی تهران - که جایگزین مناسبی برای آفتکشهای شیمیایی است - انجام شده است.
«گلیزاده» که در پژوهشهایش بهراهنمایی دکتر «کریم کمالی» عضو هیأت علمی دانشکدهی کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس، نیازهای دمایی و دینامیسم جمعیت «شبپرهی پشتالماسی» را در منطقهی تهران بررسی کرده دربارهی گونگی انجام پژوهشهایش گفت: بهمنظور براورد «آستانهی دمایی» و «ثابت دمایی» «شبپره»، نمو آن در هشت دمای ثابت 10، 15، 20، 25، 28، 30، 5/32 و 35 درجهی سلسیوس و روی دو گیاه میزبان «کلمپیچ رقم» و «کلم گل» بررسی شد.
در براورد «آستانهی دمایی» و «ثابت دمایی»، مراحل مختلف رشدی از دو مدل «رگرسیون خطی معمولی» و «ایکموتو و تاکایی» استفاده شد.
«آستانهی دمایی» و «ثابت دمایی» «برایکل» دورهی نمو بهترتیب 290/40 روز، درجه روی «کلمپیچ» و و 55/279 روز، درجه روی «کلم گل» با روش «ایکموتو و تاکایی» براورد شد.
برای بررسی رابطهی غیرخطی بین «سرعت نمو» کل دورهی نمو «شبپره» و «دما»، 13 مدل غیرخطی مورد برازش قرار گرفت.
وی دربارهی نتایج پژوهشهای خود گفت: نتایج بررسی تغییرهای جمعیت «شبپره» نشان داد که جمعیت آفت در نیمهی دوم هر فصل زراعی در مقایسه با اوایل فصل نسبتاً بالاتر بود.
در طول دو سال مطالعه، تعداد هفتگونه زنبور «پارازیتویید» از روی «لارو» و «شفیرهی» «شبپره» جمعاوری شد که در بین آنها سه گونه شامل «زنبور پارازیتویید لارو، شفیره»، «زنبور پارایتویید لارو» و «زنبور پارازیتویید گروهی لارو، شفیره» جمعیت قابلتوجهی در هر دو سال داشتند.
میزان «پارازیتیسم» توسط زنبور بیشتر از دو گونهی دیگر بوده و برابر 16-15 درصد و برای دو گونهی دیگر 3-2 درصد بود.
در مجموع بهصورت «وابسته به عکس تراکم»، «مستقل از تراکم» و در سال اول بهصورت «مستقل از تراکم» و در سال دوم بهصورت «وابسته به عکس تراکم» عمل کردند.
«گلیزاده» تصریح کرد: بررسی پراکنش «شبپرهی پشتالماسی» با استفاده از شاخصها و روشهای مختلف نشان داد که پراکنش مراحل رشدی «شبپره» و سه گونه «پارازیتویید» آن در هر دو سال مورد مطالعه بهصورت تجمعی است.