دکتر «توماس مولن» (Thomas Mullen) و دکتر «ویلیام مارزلف» (William Marzluff) محققان دانشگاه کارولینای شمالی در چپلهیل (UNC Chapel Hill) دیدگاههای جدیدی در مورد مکانیسم تجزیهی mRNA هیستونهای پستانداران ارائه کردند.
به گزارش شبکهی خبری زیستشناسی (BNN)، رونوشتهای هیستونها در اواخر فاز S چرخهی سلولی تجزیه شده و از بین میروند. برای مدتها مکانیسم این پدیده مشخص نشده بود. mRNAی هیستونهای موجودهای پرسلولی دارای ساختار منحصربه فرد و حفاظتشدهی سنجاقسر مانند در انتهای '3 رشتهی mRNA است؛ در حالیکه mRNAهای دیگر دارای انتهای '3 تشکیل شده از توالی تکراری بازهای آدنین معروف به «دم پلی A» هستند.
دکتر «توماس مولن» (Thomas Mullen) و دکتر «ویلیام مارزلف» (William Marzluff) مشخص کردند بعد از اینکه هر دو انتهای '3 و '5 رونوشتهای mRNA توسط سیستم معمول تجزیهی mRNAبریده شدند بازهای «یوریدین» به انتهای '3 mRNA هیستونی اضافه میشوند.
این مطالعه نشان میدهد که یکی از راههای کنترل تنظیم عمر رونوشتهای mRNA توسط مکانیسم اضافه شدن بازهای یوریدین (الیگو - یوریدیلاسیون) انجام میشود.
mRNA یا RNAی پیک بهصورت تکرشتهای است. وظیفهی اصلی پروتئینسازی را بهعهده داشته و حاوی کدهای ژنتیکی برای ساخت پروتئین است.
پایداری آن کم است بهطوری که گاهی پس از دو دقیقه بهوسیلهی RNAase تجزیه میشود و بههمین دلیل استخراج mRNA مشکل است.
گاهی هنوز ترجمهی قسمت انتهای mRNA تمام نشده است که ابتدای mRNA تجزیه میشود. ولی در یوکاریوتها با مکانیسمهای خاصی پایداری mRNA افزایش یافته است بهطوری که گاهی پایداری mRNA در سلولهای یوکاریوت به ۱۰ ساعت میرسد.
پس از اتمام سنتز پروتئین و جدا شدن ریبوزوم از mRNA، آنزیمهای مخصوصی mRNA را تجزیه میکنند. |