به‌گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «بهمن جوادی» مسؤول «مرکز تحقیقات پردازش‌های فوق سریع» دانشگاه امیرکبیر با بیان این مطلب اظهار کرد: ‌این طرح حاصل تلاش دوساله‌ی «گروه گیگاهرتز» با بهره‌گیری از فناوری «کلاستر به‌صورت موازی» است که حافظه‌ای برابر 56 گیگابایت دارد. هم‌چنین دارای 216 هسته پردازش ایترون است که ظرفیت ذخیره‌سازی آن معادل 5800 گیگابایت می‌باشد.

وی افزود: ‌این ابررایانه - که برای پیش‌بینی وضع هوا در سازمان هواشناسی کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد - دارای توان حداکثر پردازش 860 میلیارد عمل در ثانیه است. این در حالی‌ است که در قوانین تجارت جهانی، ابررایانه‌های قوی‌تر از 190 میلیارد عمل در ثانیه کالای راهبردی محسوب شده و فروش آن‌ها شامل تحریم است.

به‌گفته‌ی «جوادی» با ساخت این سامانه - که قوی‌ترین ابررایانه‌ی فوق سریع ساخته شده در خاورمیانه است - ایران به جمع چند کشور پیشرفته دارنده‌ی این فناوری می‌پیوندد.

هم‌چنین هزینه‌ی پیاده‌سازی این سیستم بالغ بر 5 میلیارد ریال بوده است.

مسؤول «مرکز تحقیقات پردازش‌های فوق سریع» دانشگاه امیرکبیر درباره‌ی نرم‌افزارهای سیستم تصریح کرد: سیستم عامل مورد استفاده در این سامانه، «لینوکس» بوده و یک نرم‌افزار نیز برای مدیریت، نظارت، کنترل، سیستم و اجرای برنامه‌های کاربردی توسط محققان این مرکز تهیه شده است.

او ادامه داد: این نرم‌افزار برای پیش بینی وضع هوا بر روی این ابررایانه نصب و مورد استفاده قرار گرفته و در ضمن نتایج به‌دست آمده هم‌چنین مجموعه‌ای از نرم‌افزارهای کاربردی در این پروژه توسط کارشناسان شرکت‌های اروپایی به تأیید رسیده است.

«جوادی» درباره‌ی دلایل استفاده از ابررایانه خاطر نشان کرد: در دنیای امروز بسیاری از مسائل پیچیده به‌دلیل داشتن زمان طولانی محاسبه و نیاز به منابع بیش‌تر بر روی رایانه‌های شخصی به‌صورت عملی و در زمان محدود قابل‌اجرا نیستند راه‌حل این مشکل استفاده از سیستم‌های پردازش موازی و ابررایانه‌هاست. زیرا که فناوری «کلاستر» در حال حاضر بهترین روش برای ساخت ابررایانه در جهان به‌شمار می‌رود.

به‌گفته‌ی مسؤول «مرکز تحقیقات فوق سریع» دانشگاه امیرکبیر، مزایای این فناوری باعث شده که ابر رایانه‌های «کلاستر» به‌صورت گسترده در کاربردهایی مانند: صنایع نفت و گاز، اکتشاف مخازن نفت و گاز، صنایع دارویی، صنایع خودروسازی، صنایع انیمیشن، صنایع پتروشیمی و پلیمر، صنایع هوا - فضا، مهندسی پزشکی، پژوهش‌های مربوط به زلزله، پژوهش‌های نانو فناوری و بسیاری از علومی - که درگیر محاسبه‌های سنگینی هستند - مورد استفاده قرار گیرد و در حال حاضر حدود 81 درصد از ابررایانه‌های دنیا با این فناوری ساخته می‌شود.