محققین موفق به کشف مادهای شدهاند که در کارگذاری موفقیتامیز مواد کاشتنی در بدن کمک میکند. بهگزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) بهنقل از مجلهی «نانوتکنولوژی» (Nanotechnology)، برای کارگذاری موفقیتامیز وسایل کاشتنی در بدن، استخوان باید توانایی اتصال به فلزی را داشته باشد که وسیلهی کاشتنی از آن ساخته شده است. محققین دانشگاه «براون» بهسرپرستی «توماس وبستر» مادهای را کشف کردهاند که درصد موفقیت این روش را افزایش میدهد. «تیتانیوم» «آنودیزه» و «روکش شده با نانولولههای کربنی» امکان ساخت مواد جدید را جهت تولید وسایل کاشتنی جدید فراهم کرده است.
این افراد فلز «تیتانیوم» را - که مرسومترین ماده در ساخت وسایل کاشتنی است - بعد از انجام برخی واکنشهای شیمیایی به جریان الکتریکی متصل کردند.
در طی این روند - که «آنودیزاسیون» نامیده میشود - سطح «تیتانیوم» بهصورت متخلخل درمیآید. در مرحلهی بعد، این منافذ بهوسیلهی کاتالیست «کبالت» پرشده و این نمونهها تا دمای ۷۰۰ درجه گرم شده و نانولولههای کربنی درون منافذ رشد میکنند. سپس سلولهای استخوانساز (استئوبلاست) درون نمونههای روکش شده با نانولولهها و همچنین نمونههای ساده و آدونیزهی تیتانیوم قرار داده میشوند. هر سه نمونه درون «انکوباتور» قرار گرفتند و بعد از سه هفته محققان دریافتند که سلولهای استخوانساز بر روی «تیتانیوم روکش شده با نانولولهها» دو برابر سریعتر رشد کردهاند. علاوه بر آن، این سلولها مقادیر بیشتری «کلسیم» - که برای تشکیل استخوان ضروری است - تولید کردهاند. بهگفتهی آقای «وبستر»، در حال حاضر استخوانها بهخوبی به وسایل کاشتنی متصل نمیشوند و سلولهای استخوانی نیز بر روی این وسایل رشد نکرده و یا سرعت رشد کافی ندارند ولی بهنظر میرسد با افزودن نانولولههای کربنی، امکان رشد سلولهای مذکور فراهم شده است. این گروه تحقیقاتی هنوز ایدههای جاهطلبانهای را دنبال میکنند. آنها امیدوارند دستهی جدیدی از وسایل کاشتنی را بسازند که بتواند رشد استخوانها را حس کرده و این اطلاعات را به یک دستگاه بیرونی بفرستد. پزشکان با کنترل این اطلاعات تصمیم میگیرند که هورمونهای رشد را تزریق کرده و یا از انجام جراحیهای اضافه خودداری نمایند. در حال حاضر بیماران باید با استفاده از عکسبرداریهای اشعهی X و یا اسکن استخوانی، روند رشد استخوان خود را بررسی کنند. |