دانشمندان آلمانی بهدنبال آن هستند تا با تابش نوترونها از درون هر وسیلهای یا مادهی مصنوعی تصویربرداری کنند. بهگزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) بهنقل از «دویچوله»، فیزیکدانان آلمانی در تلاشند این امکان را فراهم کنند که بتوان همانند رادیولوژی یا پرتونگاری از بدن با اشعهی ایکس - که یکی از روشهای معمول در پزشکی است - از این به بعد خودروها را هم بهجای تعمیرگاه به مرکز رادیولوژی برده و بهجای پیاده کردن موتور و رفع نقص فنی با پرتونگاری ایراد آنها را مشخص کرد! با تابش نوترونها (یکی از اجزای تشکیلدهندهی اتم) میتوان از درون وسایل کار، میکروچیپ کامپیوتر یا هر مادهی مصنوعی دیگری تصویربرداری کرد. اما چگونه؟ قدم اول تهیهی «نوترون» است آنهم بهمقدار کافی که البته کار سادهای نیست. جدا کردن نوترونها از بقیهی اجزای اتم، روندی است که به «رآکتور اتمی» نیاز دارد. همین قدم اول، بهخصوص در آلمان مسألهساز است. رآکتورهای اتمی در آلمان طرفدار ندارند حال حتی اگر رآکتور تنها برای مقاصد کاملاً تحقیقاتی ساخته شود. برای فیزیکدانان آلمانی گرفتن مجوز ساخت رآکتور اتمی، سختترین قسمت کار بود که چند سال طول کشید ولی درنهایت یکسال پیش مجوز ساخت رآکتور تحت شرایط خاص صادر شد و فیزیکدانان آلمانی مرکز تحقیقاتی «گارشینگ» در «مونیخ» کارشان را آغاز کردند. این مرکز چندی پیش در «هامبورگ» در همایشی با عنوان «تحقیق در دستگاههای سنگین» گزارش کار سالانهاش را ارائه کرد. مدیر این مرکز گفت: «مرکز گارشینگ» دارای مدرنترین رآکتور تحقیقاتی است که در حال حاضر در دنیا وجود دارد و بهترین تولیدکنندهی نوترون محسوب میشود. «وینفرد پتری» وقتی مزایای این رآکتور تحقیقاتی را معرفی میکند هیجانزده است. این رآکتور نه انرژی هستهای تولید میکند و نه چرخهی غنیسازی اورانیوم دارد بلکه بیشتر به یک کارخانه شباهت دارد؛ کارخانهای که فقط نوترون تولید میکند. «پتری» میگوید: نوترونها برای ما مثل «نور» هستند. نوترونها از نظر بار اتمی، خنثی هستند. درست بهعلت همین خاصیت است که میتوانند درون سایر مواد نفوذ کنند البته بدون اینکه آسیبی به مواد اولیه بزنند. سپس میتوان به کمک دستگاههای پرتونگار، نوترونها را دنبال کرد مثلاً امتحان کرد که کجا منفذ یا ترکی وجود دارد یا حتی جالبتر از آن مثلاً در صنعت خودرو سازی. بنابراین گزارش، وی در ادامه توضیح میدهد: نوترونها بهراحتی درون مواد نفوذ میکنند مثلاً: درون موتور. بعد موتور را روشن میکنیم و آن را در دستگاه پرتونگاری میگذاریم. با تابش اشعه، میکروفیلمی از موتور تهیه میکنیم؛ بعد فیلم را با دور آهسته میبینیم. به این ترتیب واقعاً میتوان دید که موتور چطور کار میکند مثلاً: چطور روغن پیستون را خنک میکند. با همین روش میتوان کیفیت قطعهها را هم کنترل کرد. «پتری» میگوید: قطعه را در دستگاه پرتونگاری میگذاریم. البته این روش صددرصد ایمن است و به قطعه آسیب نمیرساند. بعد از تصویربرداری سؤال میکنیم که مثلاً: کجا خوب روغنکاری نشده و باید بهتر شود. به این ترتیب کیفیت قطعه تولیدی بالاتر میرود و عمر موتور هم بیشتر میشود. رآکتور تحقیقاتی «مونیخ» قابلیتهای دیگری مثل: تولید «سیلیسیم خالص» و «فسفر» نیز دارد. ترکیب این دو عنصر، مادهی هادیای است که از آن برای ساخت میکروچیپ کامپیوتر استفاده میشود. «پتری» میگوید: ما این امکان را داریم که با نگهداری «سیلیسیم خام» در محیط کشت نوترونی، سیلیسیم را به عنصر دیگر تبدیل کنیم. بنابراین گزارش، در این حالت یک واکنش هستهای اتفاق میافتد که طی آن بخشی از سیلیسیم تبدیل به فسفر میشود. ترکیب فسفر و سیلیسیم دقیقاً همان ترکیبی است که میخواهیم یعنی مادهای با خاصیت الکترونیکی. ما با این راکتور تحقیقاتی این ترکیب را با بهترین کیفیت تولید میکنیم. آنچه در «مونیخ» روی میدهد بستر تحقیقاتی رشتههای مختلف است مثلاً: میتوان با ردیابی نوترونی، تبادلهای بینسلولی را بررسی کرد و یا کارهای تحقیقاتی پیچیدهتر از این. اما رآکتور اتمی یک رآکتور تحقیقاتی باقی خواهد ماند. |