تئوری جدیدی در مورد چگونگی پیدایش حیات

احتمال پیدایش حیات درون لایه‌های میکا

 بر طبق نظریه‌ی جدید ممکن است اولین مولکول‌های زنده در فضای محافظت‌شده‌ای در درون لایه‌های میکا به‌وجود آمده باشد.

تئوری جدید - که توسط «هلن هانسما» (Helen Hansma) دانشمند محقق دانشگاه کالیفرنیا ارائه شده است - بیان می‌کند که فضای بین لایه‌های میکا محیط مناسبی را برای به‌وجود آمدن مولکول‌های زیستی فراهم می‌آورد؛ هم‌چنین جدا بودن لایه‌ها از هم نیز بستری را برای جدایی موجودات و تکامل داروینی آماده می‌کند.

به گزارش شبکه‌ی خبری زیست‌شناسی (BNN)، بعضی محققان عقیده دارند اولین مولکول‌های زیستی پروتئین‌ها بودند و بعضی RNAها را اولین مولکول‌های زنده می‌دانند. فضای بین لایه‌های میکا هر دو مولکول فوق را می‌تواند در خود جای دهد.
بنابراین گزارش، «ار. ان. ای» (RNA)، پروتئین‌ها و لیپیدهای سلول‌ها همانند میکا دارای بار منفی می‌باشد. هم‌چنین گروه فسفات «ار. ان. ای» (RNA) از همدیگر، درست همانند بارهای منفی میکا، نیم‌نانومتر از هم فاصله دارند.

لایه‌های میکا توسط یون‌های «پتاسیم» به یکدیگر متصل هستند. غلظت «پتاسیم» در سلو‌ل‌ها مشابه غلظت «پتاسیم» در میکا می‌باشد. هم‌چنین آب دریایی که لایه‌های میکا را احاطه می‌کند دقیقا مشابه خون غنی از سدیم است.

بنابراین لایه‌های میکا فضا، پناهگاه و انرژی لازم برای به‌وجود آمدن مولکول‌های زنده‌ی پیش‌سلولی را فراهم کرده است.

نظریه‌ی جدید نه‌تنها بیش‌تر از «نظریه‌ی سوپ اولیه» (Prebiotic Oceanic Soup Model) قابل‌پذیرش است بلکه شواهدی را مبنی بر تأیید «نظریه‌ی پیتزا» (Pizza Hypothesis) فراهم می‌کند.

طبق «نظریه‌ی پیتزا» (Pizza Hypothesis)، مولکول‌های زنده بر روی سطوح مواد معدنی در پوسته‌ی زمین به‌وجود آمده‌اند. اما این نظریه، پاسخی برای چگونگی به‌دست آوردن آب توسط مولکول‌های زنده برای ساختن پلیمرهای زنده ارائه نمی‌دهد.

به‌گفته‌ی «هلن هانسما» (Helen Hansma)، لایه‌های میکا بستر صاف و مناسبی را برای قرار گرفتن مولکول‌های زیستی فراهم می‌کند طوری که جریان آب به‌راحتی این مولکول‌ها را روی بستر حرکت داده و امکان ایجاد و شکستن پیوندهای شیمیایی را در آن‌ها فراهم می‌کند؛ بنابراین لایه‌های میکا بهترین مکان برای به‌وجود آمدن حیات بوده است.

«هلن هانسما»
(Helen Hansma)

«هلن هانسما»len Hansma)