آنچه که در مورد مکانیک کوانتم می‌دانیم در حد نشریه و شبیه‌سازی است. با این حال با گرفتن انرژی جنبشی از ذرات می‌توان آن را به‌صورت مشاهده‌ای یا تجربی هم آزمود. اگر به دمای صفر مطلق برسیم، و دستگاه MRI هم داشته باشیم، فناوری کوانتمی را در اختیار داریم. آهنرباهای MRI اسکنر آن را تغذیه می‌کنند. این اسکنر پیچه‌ی ابررسانایی را به‌وسیله‌ی هلی مایع بسیار سرد به یک حالت کوانتمی می‌برد. درون پیچه، جریان الکتریکی بدون مقاومت جاری است. 

فیزیکدانان به دمای ۱ میکروکلوین نیاز دارند تا ماده را به حالت متفاوتی ببرند که ویژگی‌های کوانتمی مشاهده‌پذیر باشند. یکی از این حالتها چگالش بوز- آینشتاین است که ذرات منفرد شبیه یک واحد مجزا عمل می‌کنند. آزمایش‌ها روی بوزون‌ها (ذراتی با اسپین کوانتمی صحیح) در بلور مورد بررسی قرار می‌گیرند. شرایط هم باید گذار بوز- آینشتاین باشد. سپس ماده سرد شده و به نقطه‌ی چگالش باید برسد. فیزیکدانان مشاهده کردند که وقتی به یک میکروکلوین می‌رسند، پدیده‌ی مذکور را می‌بینند.

برای مطالعه تخصصی:

Rong Yu, Liang Yin, Neil S. Sullivan, J. S. Xia, Chao Huan, Armando Paduan-Filho, Nei F. Oliveira Jr, Stephan Haas, Alexander Steppke, Corneliu F. Miclea, Franziska Weickert, Roman Movshovich, Eun-Deok Mun, Brian L. Scott, Vivien S. Zapf, Tommaso Roscilde. Bose glass and Mott glass of quasiparticles in a doped quantum magnet. Nature, 2012; 489 (7416): 379 DOI:10.1038/nature11406