 کاربرد این پلیمرها را در تهیهی نخ بخیه جذبپذیر و همچنین استفاده در سیستمهای داروسازی است
بههمت پژوهشگران دانشگاه صنعتی امیرکبیر نوعی پلیمر هوشمند زیستجذبپذیر ساخته شد.
بهگزارش ایسنا، «سید مهدی حسینی» مجری طرح و فارغالتحصیل کارشناسی ارشد گروه شیمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اظهار اینکه پلیمرهای زیستتخریبپذیر یا زیستسازگار میتوانند در اثر رطوبت محیط تخریب شوند و در صورتی که داخل بدن بهکار روند محصولهای تخریب آنها، عوارضی برای بدن ندارند افزود: پلیمرهای زیستجذبپذیر، پلیاسترهای اشباعی هستند که از طریق هیدرولیز عامل «کربونیل استر» قابلیت تخریب در محیط بدن را دارا میباشند و کاربردهای فزایندهای در پزشکی دارند. وی کاربرد این پلیمرها را در تهیهی نخ بخیه جذبپذیر و همچنین استفاده در سیستمهای داروسازی عنوان کرد و گفت: بهطور کلی نخی برای بخیه مناسب است که قدرت و استحکام بالا، جذبپذیری مناسب و انعطافپذیری بالایی داشته باشد تا بتواند یک گره مناسب با ایمنی بالا ایجاد کند. علاوه بر این سرعت تخریب پلیمر در مواقعی که برای بخیه زدن برروی قسمتهای خارجی بدن مانند صورت استفاده می شود باید متناسب با سرعت التیام زخم باشد. مجری طرح در خصوص کاربرد این پلیمر در سیستم داروسازی تصریح کرد: در این روش دارو را با پلیمر در حلالی که هر دوی آنها را حل کند حل کرده و مخلوط بدست آمده را پس از تبخیر حلال، تحت پرس بهصورت قرص درمیآورند و از طریق جراحی سطحی زیرپوست قرار میگیرد. وی تخریب این پلیمر در طول یک دورهی زمانی معین و آزادسازی دارو با سرعت یکنواخت را از قابلیتهای آن عنوان و خاطرنشان کرد: محصولهای نهایی تخریب این پلیمر آب و دی اکسید کربن میباشد که به راحتی قابل رفع هستند و گفتنی است که محصولهای واسطهای که از تخریب این پلیمرها بدست میآیند (اسید لاکتیک) توسط متابولیسم بدن به راحتی قابل جذب میباشد. «حسینی» در ادامه با اشاره به راهنماییهای دکتر «عبدوس» و دکتر «جمشید محمدی روشنده» در این پروژه اظهار داشت: هنگامی که دارو از طریق پیوندهای شیمیایی برروی پلیمر قرار میگیرد، پلیمر حامل دارو میتواند به صورت میکروگوی درآید و پس از بلعیده شدن به سمت بافتهای خاص حرکت کرده و بر روی سطح آنها جذب شود. وی در پایان گفت: سیستم داروسازی با استفاده از پلیمرهای زیست تخریبپذیر این امکان را فراهم میکند تا غلظت دارو در طول یک دورهی زمانی معین کنترل و دز داروی موردنیاز برای التیام بافت موردنظر کاهش یابد.
واکنش یک الکل با یک اسید کربوکسیلیک را - که منجربه تولید ترکیبی به نام استر میشود - استری شدن مینامند. واکنش استری شدن، واکنشی است تعادلی که در حضور مقادیر کم اسیدهای معدنی انجام شده و با تولید آب همراه است. عکس آن که آبکافت (هیدرولیز) استر است با حضور آب پیش میرود.
پلی استرها از متراکم شدن دی اسیدها با دیالها یا پلیالها بدست میآیند. دی اسیدها میتوانند آلیفاتیک یا آروماتیک باشند.
تهیهی پلی استر، جزو «پلیمریزاسیون مرحلهای یا تراکمی» میباشد. واکنش آبکافت استر به شکل زیر است: |