شيمي، انرژي
شیمی
پاول آناستاس (Paul Anastas)
مرکز شیمی سبز و مهندسی سبز، دانشگاه ییل
آینده شیمی باید نگاهی بسیار متفاوت از گذشته داشته باشد. شیمی سنتی تخصصی شده ی دانشگاهی، مواد غذایی ، انرژی ، بهداشت ، حمل و نقل ، ارتباطات و کیفیت زندگی مدرن را ارتقا داده است. همچنین تخلیه منابع محدود و کمیاب و در معرض خطر قرار دادن کارگران و آلوده کردن اکوسیستم را نیز در پی داشته است. شیمی سبز پیش روی ماست: ترکیبی از تخصص های شیمی دان های مصنوعی، فیزیکی و بیولوژیکی، همراه با سم شناسان ، دانشمندان زیستی و بهداشت محیط زیست برای ارائه طرح های شیمیایی پایدار.
رویکرد ذاتی سیستم ها، ساخت محصولات و فرآیندهای شیمیایی است که به کاهش یا حذف استفاده و تولید مواد خطرناک منجر می شود. "اصول دوازده گانه ی شیمی سبز" همه جوانب مربوط به چرخه حیات مولکولی را، از بدست آوردن مواد خام و مواد اولیه به شیوه فرایند ترکیبی و تولید صنعتی گرفته تا پایان عمر تجاری و عرضه نهایی محصولات، با هم یکی می‌کند. این اصول بر پایه ی جدیدترین اکتشافات بنیادی در برهم کنش میان مواد ساخته ی بشر و جهان طبیعی بنیان نهاده شده است.
در شیمی، بودجه پژوهشی کم، و در پی آن تلاش های ناکافی ، برای نوآوری سازگار با محیط زیست اختصاص یافته است. به عنوان اولین قدم ، شیمی نیاز مند اتخاذ دستوری است که به روشنی محققان زمینه ی علوم مولکولی را وادار کند در مسیر ابداعاتشان نباید به مردم و کره زمین آسیبی برسانند.. ما نیازمند چرخش به سمت شیمی سبز هستیم.
انرژی
دانیل م. کمن (Daniel M. Kammen)
تا 2020 بشر نیازمند قرار گرفتن در مسیر کم کربن است که با فناوری انرژی پاک و کارآمد امکان پذیر است. لازم است برای پخش کربن بوسیله ی مدیریت بهینه خرید و فروش و مالیات کربن هزینه شود. .ایده های نو ی اقتصادی نیز برای اینکه منازل و ادارات به سمت سرویس های انرژی کارآمد و نو متمایل شوند، بدون اینکه لازم به پردانت هزینه اضافی باشد، مورد نیاز خواهد بود. مثالی از این ایده ها، مکانیزم اقتصادی مالیات بر درآمد انرژی پاک است، که در گروه تحقیقاتی ما در حال طراحی و اجرا است.
سرمایه گذاری دولتی برای پژوهش حیاتی است. فنآوری های انرژی های نوی زیادی آماده رشد خیره کننده هستند. اهداف کار آمدی انرژی می تواند بوسیله ی تشویق استفاده از انرژی خالص مثبت و وسایل حمل و نقل الکتریکی، به کاهش تقاضا کمک کند. تحقیق در باره ی انرژی خورشیدی (بطور خاص چگونگی ذخیره و توزیع بهینه آن) در جوامع ثروتمند و فقیر می تواند به نیازها پاسخ هد. این نوع از راه حل ها و توسعه ی بخش هوشمند به این معنی است که تا سال 2010 دنیا در مسیر سیستم انرژیی خواهد بود که توان خورشید، باد، زمین گرمایی و آب برقی بیش از 80 درصد الکتریسیته را فراهم خواهند کرد.