برای اولین بار زیست شناسان دانشگاه تافتز(Tufts) نشان داده اند که چشم‌های پیوندی در خارج از سر یک مدل حیوانی مهره دار می تواند بدون ارتباط مستقیم عصبی با مغز،منجر به دید شود.

به گفته دکتر داگلاس بلکیستون، نویسنده نخست این مقاله، پیامدهای بسیاری در این مطالعه وجود دارد، اما اصلی ترین هدف از نقطه نظر پزشکی، بازگرداندن عملکرد سازه های آسیب دیده و یا ازدست رفته حسی با استفاده ازجایگزین‌های بیولوژیکی یا مصنوعی است.همچنین ایجاد ارتباطات خاص مغزی به درمان اختلالات حسی مانند کوری منجر خواهد شد.

در این آزمایش،تیم جراحی، چشمان اهدایی جنین قورباغه را که با پروتئین‌های فلورسنت نشانه گذاری شده برداشتند، و آنها را به کفل جنین گیرنده پیوند زدند.با برداشتن چشمان قورباغه‌ی گیرنده از جای طبیعی خود، تنها چشمان پیوند زده شده باقی ماندند. 

محققان با نظارت و ثبت حرکات و سرعت 134 بچه قورباغه آفریقایی چنگال دار(Xenopus) که در یک ربع خاص شنا می کرد دریافتند که با پیوند مستقیم چشم به نخاع قورباغه، داده های حسی برای دریافت نور منتقل می شوند. ربع ظرف آب با نور قرمز یا آبی روشن می شد که حیوانات با روشن شدن نور قرمز شوک خفیف دریافت کرده و از منطقه دور می شدند اما با مشاهده نور آبی، طبیعی رفتار می کردند.

بیش از 19 درصد از حیواناتی که اعصاب بینایی آنها به ستون فقرات متصل بود پاسخ‌هایی مشابه با سایر حیوانات که چشمان طبیعی داشتند نشان دادند. همچنین این پاسخ‌ها در قورباغه های بدون چشم یا آنهایی که شوک الکتریکی دریافت نکرده بودند، مشاهده نشد.