در 11 مارچ، نیروگاه داییچی فوکوشیما توسط یک زلزله‌ی 9 ریشتری به لرزه درآمد و مورد اصابت یک سونامی 13 متری قرار گرفت. این حادثه ژنراتورهای اضطراری را که برای پشتیبانی سیستم خنک کننده‌ی 3 راکتور موجود طراحی شده بودند از کار انداخت.

در یک اقدام بسیار سخت برای کاهش سرعت گرمایش و جلوگیری از فروگداخت کامل، متصدیان مراکز راکتور را در بوریک اسید و آب دریا غرق کردند. ولی این عمل نتیجه نداد: در ماه می، شرکت برق توکیو که نیروگاه را مدیریت می‌کرد، اعلام کرد که با وجود بهترین تلاش‌ها، راکتورهای فوکوشیما کاملا فروگداخته شدند.

افزایش مواد شیمیایی

آخرین اندازه‌گیری‌ها این مطلب را تصدیق می‌کند. برای سال‌ها، مارک تیمنس (Mark Thiemens)، شیمیدان در UCSD و گروهش در حال اندازه‌گیری میزان ایزوتوپ پرتوزای گوگرد ³⁵S در جو (که معمولا توسط برخورد پرتوهای کیهانی به اتم‌های آرگون در جو ایجاد می‌شود) بوده‌اند. در 28 مارچ، این گروه دریافتند که میزان گاز سولفوردی‌اکسید (³⁵SO₂) و افشانه‌های سولفات (³⁵SO₄^2-) بیشتر از سوابق قبلی است.

تیمنس می‌گوید: این مواد شیمیایی برای ساکنین سن‌دیگو بی‌خطر به نظر می‌رسند. به گفته‌ی او در واقع، برای اندازه‌گیری مقدار به این میزان کم، فقط یک سال طول می‌کشد تا تجهیزات حساس کافی ایجاد شوند!

تیمنس و گروهش باور دارند که گوگرد پرتوزا، از کلر موجود در آب دریا که برای غرق راکتورها استفاده شده بود تولید شده. اتم‌های کلر احتمالا از سوخت هسته‌ای نابود شده نوترون دریافت کرده‌اند و به ³⁵S تبدیل شده‌اند. آن‌ها سپس به صورت گاز و افشانه از راکتور فرار کرده‌اند و توسط باد شدید غربی در کل اقیانوس پخش شده‌اند.

بر پایه‌ی مدل‌ها این گروه تخمین زده‌اند که حدود 400 میلیارد نوترون در هر مترمربع از هسته‌های راکتور در زمان فروگداخت نشت کرده.

پاتریک ریگان، فیزیکدان اتمی در دانشگاه Surrey در گیلدفورد انگلستان میگوید: اگرچه 400 میلیارد شاید خیلی به نظر برسد ولی در مقایسه با جریان معمول نوترون درون یک راکتور کم است. ریگان می‌گوید که نوترون‌ها نشان نمی‌دهند که راکتورهای گداخته شده بعد از شروع عملیات اضطراری دوباره فعال شده باشند، ولی یک محصول مشخص از آب دریا درون راکتورها موجود است.

تیمنس می‌گوید که پراهمیت‌ترین سهم اندازه‌گیری ممکن است در کمک کردن به محققان برای درک بهتر اینکه چگونه سولفات‌ها و باقی افشانه‌ها بعد از حادثه‌ی اتمی درون جو سفر کرده‌اند باشد. او همچنین می‌گوید که فوکوشیما یک منبع مشخص از پرتوزاهای قابل ردیابی ایجاد کرده است.