فردریش هیرتسبروخ (Friedrich Hirzebruch)، ریاضیدان معروف آلمانی و از پیشروان ریاضی جهان در نیمهی دوم سدهی بیستم در تاریخ 27 می 2012 میلادی و در سن 84 سالگی درگذشت.
کارهای هیرتسبروخ در سال 1950 میلادی در قضیه signature و نیز قضیهی ریمان-رُخ در بُعدهای بالا، تاثیر زیادی در توپولوژی و آنالیز مختلط پس از خود گذاشت و به همین دلیل او را یکی از مهمترین و موثرترین ریاضیدانان نیمهی دوم سده بیستم در جهان و آلمان پس از جنگ جهانی دوم میدانند. کارهای وی در دههی 1960 کمک شایانی به پیشرفتهای مربوط با قضیهی اندیس آتیا-سینگر و کارهای گروتندیک در هندسه جبر داشت.
هیرتسبروخ در سال 1927 میلادی در آلمان متولد شد و دکترای خود در ریاضیات را در همان کشور گرفت. سالهای عمر خود را در دانشگاههای مانستر، زوریخ، موسسهی علوم پیشرفتهی پرینستون و موسسهی ماکس پلانک به تدریس و پژوهش پرداخت. او جایزههای مختلفی را از آن خود کرد، از جمله جایزههای وُلف در 1988، لباچفسکی در 1989 و مدال کانتور در سال 2004.